وقتی تکلیف کارت سوخت معلوم نیست
مصوبهای بین زمین و هوا
کارت سوخت میماند یا حذف میشود. این سؤال تکراری امسال بارها پرسیده شده، اما انگار تکلیف قطعی برای این میراث دولت گذشته وجود ندارد. بین دولت و مجلس اختلاف است. در سطح کارشناسی نیز اختلاف وجود دارد. اختلافی که انگار فقط روی کاغذ آمده و در عمل در هیچ جایگاهی کارت سوخت استفاده نمیشود.
مجلس نهم در فروردینماه رأی مخالف به حذف کارت هوشمند سوخت داد، اما دولت با شروع مجلس دهم در لایحه اصلاحی قانون بودجه ۹۵ خواستار حذف آن شد و مجلس تصویب کرد.
دو ماه بعد، دوباره مجلس رأی به ماندگاری کارت سوخت داد. پسازاین زمان، نمایندگان در نشست علنی روز یکشنبه ۲۳ آبان ماه در جریان بررسی لایحه موافقتنامه پاریس کلیات این لایحه را با ۱۴۲ رأی موافق، ۹ رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۴ نماینده حاضر در جلسه مورد تصویب قرار دادند.
حذف بند ح تبصره ۱۴ قانون بودجه ۱۳۹۵، به معنای حذف کارت سوخت بود، اما با گذشت ۸ ماه از این تصمیم مجلس، هنوز هم برخی نمایندگان مجلس درصدد بازگرداندن کارت سوخت به چرخه اقتصاد کشور هستند.
اگرچه درچندسال اخیر عملاً استفاده از کارت سوخت در جایگاههای سوخت بیمعنی شده، اما برخیها معتقدند وجود کارت سوخت عملیات حسابداری و مصرف بنزین و گازوییل را آسانتر میکند. بااینحال موافقان میگویند این استدلال قابل قبولی برای حفظ کارت هوشمند سوخت نیست. درواقع آنچه منتقدان درباره حفظ کارت هوشمند سوخت مطرح میکنند، صرفاً درباره کارت بنزین است و کارت گازوییل به قوت خود باقی است.
تلاش برای بازگرداندن کارت سوخت، ازلحاظ قانونی، کاری عجیب است که برای نخستین بار اتفاق میافتد، چراکه وقتی قانونی بهطور کامل رأی آورده و جزئیات آن نیز بهطور کامل بررسیشده، بررسی مجدد بخشی از همان قانون هیچوجه قانونی ندارد. به عبارت سادهتر وقتی نمایندگان مجلس به حذف کارت سوخت در ذیل لایحه – قانون – بودجه سال ۹۵ کل کشور رأی دادهاند، بررسی مجدد آن بهصورت جداگانه و خارج از بودجه، نهتنها امری غیرمعمول، بلکه غیر منطبق با قواعد حقوقی است.
موافقان حفظ کارت سوخت میگویند، در شرایطی که بنزین، تکنرخی شده و عملاً انگیزهای برای استفاده از کارت سوخت در بین مردم وجود ندارد، چگونه میخواهند مردم را مجاب به استفاده از کارت سوخت کنند؟ درحالیکه استفاده از کارت سوخت عملاً توسط مردم متوقفشده و بازگرداندن کارت سوخت به چرخه نیازمند یک اجبار قانونی است که با توجه به تکنرخی شدن بنزین هیچ دلیل قابل قبولی برای مردم برای استفاده از کارت سوخت وجود ندارد. مخالفان اما میگویند، نمایندگان مجلس کلیات طرح شفافیت دریافتی مدیران کشور و استرداد دریافتیهای مازاد را به تصویب نرساندند.
جالب است که حامیان استفاده از کارت سوخت ادعا میکنند با خروج کارت سوخت از چرخه، میزان مصرف بنزین افزایشیافته، درحالیکه عامل اصلی افزایش مصرف بنزین در سالهای اخیر، نه عدم استفاده از کارت سوخت، بلکه تکنرخی شدن بنزین است.
زمان استفاده از کارت هوشمند سوخت، ازآنجاکه بنزین دونرخی بود، طبیعتاً مردم تلاش میکردند سقفی برای مصرف قائل شوند که البته این سقف هرسال کوتاهتر میشد، اما وقتی بنزین تکنرخی شد دیگر دلیلی برای حفظ سقف گذشته در مصرف بنزین وجود نداشت و به همین دلیل مصرف بنزین افزایش یافت. در حقیقت حامیان بازگشت کارت سوخت، با خلط مبحث بین حذف کارت سوخت و حذف بنزین دونرخی بهعنوان دو دلیل مجزا برای افزایش مصرف سوخت، به مردم آدرس غلط میدهند.
دونرخی کردن راه بازگشت کارت سوخت
تنها راه برای مجاب کردن مردم به استفاده از کارت سوخت، دونرخی کردن مجدد بنزین است که این موضوع نیز از هیچ توجیه منطقی و عقلانی برخوردار نیست، چراکه کارت سوخت طراحی شد تا کمک کند قیمت بنزین بهمرور افزایشیافته و بدون آنکه فشاری ناگهانی به مردم وارد شود، بنزین تکنرخی شود که این اتفاق هم افتاد، بنابراین دلیلی برای بازگشت به گذشته وجود ندارد. در حقیقت کارت هوشمند بنزین وظیفه خود را بهخوبی انجام داده و دیگر دلیلی برای حفظ آن نیست.
چراکه مردم دیگر از آن استفاده نمیکنند و وقتی از کارت هوشمند بنزین استفاده نشود طبیعتاً اطلاعاتی از آن حاصل نمیشود که بتوان از آن استفاده کرد.از سوی دیگر استفاده از کارت سوخت، در زمانی که بنزین تکنرخی است و فسادی از جهت دونرخی بودن بنزین ایجاد نمیشود، تأثیر چندانی در افزایش اطلاعات ندارد چراکه میزان بنزین تحویل دادهشده به کلیه جایگاههای کشور و میزان عرضه آن کاملاً مشخص است و تکنرخی بودن بنزین هم انگیزهای برای استفاده از بنزین از روشهای غیرقانونی و میانبر ایجاد نمیکند.
هزینه بالای نگهداری یک کارت سوخته
هزینههای بالای نگهداری سامانه کارت سوخت مرتبط با جایگاههای عرضه بنزین در سراسر کشور است که ماههاست بدون آنکه مورداستفاده قرار گیرد یا مردم از کارتهای سوخت خود استفاده کنند، هزینههای سنگینی بابت نگهداری آن پرداختشده است و این هزینهها همچنان ادامه دارد. بدون آنکه هیچگونه بازدهی یا خروجی داشته باشد.
بهزحمت انداختن مردم هم نکته دیگری است که گویا موردتوجه حامیان بازگشت کارت سوخت قرار نگرفته است. چرا برای استفاده از کارت سوختی که در شرایط عرضه بنزین تکنرخی، عملاً توجیهی برای استفاده از آن وجود ندارد، قصد ایجاد زحمت برای مردم و از آن مهمتر افزایش ازدحام در جایگاههای عرضه سوخت را با توجه به افزایش مدتزمان سوختگیری در جایگاههای عرضه سوخت داریم؟
به نظر میرسد مخالفتهایی که با حذف کارت سوخت صورت میگیرد، غالباً غیرتخصصی و حاوی اطلاعات غلطی است که نمیتوان آن را جدی گرفت. هرچند بررسی مجدد جزئی از یک قانون کلی تصویبشده هم ازلحاظ حقوقی محلی از اعراب ندارد.
همه این اتفاقها درحالیکه رخ میدهد که حبیبالله حقیقی رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز میگوید: در سال ۹۳ به میزان ۶ میلیون کارت سوخت سرگردان باطل شده است. او اضافه میکند: «از مهرماه سال ۹۴ تخصیص سوخت در طرح و مبنای پیمایشی انجام شد، براین اساس اختصاص سوخت تنها با بارنامه انجام میگرفت و در عرض ۳ ماه با اجرای این طرح، روزانه ۱۴ میلیون لیتر کاهش توزیع گازوئیل داشتیم.»
لینک خبر
http://tweekly.ir/fa/Main/Detail/9376
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمیکند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.