|
کد خبر:
115507
|
بازی ترکمنستان در زمین گاز ایران
گاز بخریم یا نخریم؟
هفته‌نامه حمل ونقل|
چند روزی است که در فضای رسانه‌ای پیغام‌ها و پیام‌هایی نسبت به واردات گاز از ترکمنستان صادر می‌شود که نشان می‌دهد مسئله واردات گاز از این کشور باز به دست‌انداز افتاده است و ترکمن‌ها در زمستان باز هوس بازی روسی کرده‌اند. یک‌بار این مدل رفتار با ما در زمستان ۸۶ جواب داد و ترکمن‌ها گاز را به روی ما قطع کردند. آن زمستان کشور درگیر سرمای بی‌سابقه‌ای شد وترکمن‌ها هم با تمسک به روش روسی زمستان، گاز را قطع کردند و قیمت ۴۰ دلاری را به چند برابر رساندند.
این درحالی بود که تابستان همان سال مدیرعامل شرکت گاز گفته بود کسری گاز نداریم و با ترکمن‌ها هم هیچ مشکلی در تأمین گاز استان‌های شمال شرقی نداریم. ما روزانه ۳۵ میلیون متر مکعب گاز از ترکمنستان وارد میکنیم که تقریبا کمی بیشتر از یک فاز پارس جنوبی است و با آن سه استان را پوشش می‌دهیم، که اگر خط لوله دامغان_ نکا راه بیفتد تقریبا مشکلی در تأمین گاز نداریم.
اما پشت پرده پیغام پیام‌های این روزها از چیست؟ این‌طور که شنیده می‌شود ترکمن‌ها اختلاف حساب فروش گاز را در سالهای ۸۶ و۸۷ را از وزارت نفت مطالبه می‌کنند. بعد از قطع گاز در زمستان ۸۶، این مسئله به صورت یک نقطه بحرانی برای مدیران نفتی درآمد که یک‌بار هم در زمستان ۸۷ به مدت ۲۴ تکرار شد، از این رو مرحوم علی کردان قائم‌مقام وزیر نفت به عشق اباد سفر کرد و مسئله با توافق و وعده‌هایی مبنی بر خرید گران‌تر گاز حل شد.
بعد از آن تقریبا در این سال‌ها بدون مشکل این واردات انجام می‌شد تا اینکه امسال و باز زمستان ترکمن‌ها به روش مرسوم خود روی آوردند و این بار صحبت از مابه‌التفاوت قیمت گاز در آن سال‌ها می‌کنند که به قرار و ادعای خودشان دو میلیارد دلار است. و صد البته باز هم گران‌تر کردن قیمت گاز و باز هم صحبت از قطع گاز است.
این‌گونه است که در رسانه‌های ایران به طرف ترکمن پیام‌های مختلفی داده می‌شود که آخرین آن صحبت‌های فرویدون حسنوند بود که گفته است «مجلس، دولت را به قطع واردات گاز از ترکمنستان ملزم می‌کند، اگر ترکمنستان بخواهد به باج‌گیری خود ادامه دهد وقطعا وزیر نفت به مجلس فراخوانده می‌شود».
پشت پرده این حرف‌ها در واقع برخورد تند زنگنه با مدیران شرکت گاز است که از آنها خواسته است به هیچ‌وجه به ترکمن‌ها باج ندهند و اگر ترکمن‌ها خواهان آن دو میلیارد دلار هستند طبق قرارداد می‌توانند شکایت کنند ولی ما نه افزایش قیمت را قبول میکنیم و نه اینکه آن مطالبه را بر حق می‌دانیم. نکته این است که گویا آن دو میلیارد دلار پیوست قرادادی به شکل حقوقی ندارد و تنها در قالب یک توافق سیاسی مانده است. از این رو وزارت نفت از قبول تعهد دولت قبل، دوری میجوید تا حداقل یک پاسخی ترکمن‌ها از بازی کثیف روسی خود بگیرند.
اگر هم کار به دادگاه بکشد دست ایران پر است. ضمن اینکه ایران بهترین مشتری برای ترکمن‌هاست. خط لوله چند هزار کیلومتری صادرات گاز به چین همان‌قدر گاز صادر می‌کند که خط لوله ۵۰ کیلومتری صادرات گاز به ایران. پس از دست دادن این مشتری راحت و نزدیک برای آنها سخت‌تر است تا ایران که گاز دارد اما دریافت گاز از ترکمن برایش ارزان‌تر تمام می‌شود تا از جنوب گاز را به آنجا برساند.
در واقع؛ همین‌طور که زنگنه پای افزایش تولید نفت و گرفتن سهم بازار ایستاد و دلواپسان اورا بر حذّر می‌کردند و تا بالاخره رقیب را مجبور به کاهش تولید نفت کرد او نیز علیرغم همه دغدغه‌های سرمای زمستان امسال و نگرانی مجریان و مدیران شرکت گاز، می‌گوید ایران را تهدید نکنید وگرنه خرید گاز برای همیشه قطع خواهد شد.
به نظر میرسد اگرترکمن‌ها زبان تهدید روسی را که یک‌بار از آن جواب گرفتند را به زبان شیرین ترکمنی عوض کنند می‌توانند به خواسته‌های خود نزدیک شوند.
لینک خبر
این درحالی بود که تابستان همان سال مدیرعامل شرکت گاز گفته بود کسری گاز نداریم و با ترکمن‌ها هم هیچ مشکلی در تأمین گاز استان‌های شمال شرقی نداریم. ما روزانه ۳۵ میلیون متر مکعب گاز از ترکمنستان وارد میکنیم که تقریبا کمی بیشتر از یک فاز پارس جنوبی است و با آن سه استان را پوشش می‌دهیم، که اگر خط لوله دامغان_ نکا راه بیفتد تقریبا مشکلی در تأمین گاز نداریم.
اما پشت پرده پیغام پیام‌های این روزها از چیست؟ این‌طور که شنیده می‌شود ترکمن‌ها اختلاف حساب فروش گاز را در سالهای ۸۶ و۸۷ را از وزارت نفت مطالبه می‌کنند. بعد از قطع گاز در زمستان ۸۶، این مسئله به صورت یک نقطه بحرانی برای مدیران نفتی درآمد که یک‌بار هم در زمستان ۸۷ به مدت ۲۴ تکرار شد، از این رو مرحوم علی کردان قائم‌مقام وزیر نفت به عشق اباد سفر کرد و مسئله با توافق و وعده‌هایی مبنی بر خرید گران‌تر گاز حل شد.
بعد از آن تقریبا در این سال‌ها بدون مشکل این واردات انجام می‌شد تا اینکه امسال و باز زمستان ترکمن‌ها به روش مرسوم خود روی آوردند و این بار صحبت از مابه‌التفاوت قیمت گاز در آن سال‌ها می‌کنند که به قرار و ادعای خودشان دو میلیارد دلار است. و صد البته باز هم گران‌تر کردن قیمت گاز و باز هم صحبت از قطع گاز است.
این‌گونه است که در رسانه‌های ایران به طرف ترکمن پیام‌های مختلفی داده می‌شود که آخرین آن صحبت‌های فرویدون حسنوند بود که گفته است «مجلس، دولت را به قطع واردات گاز از ترکمنستان ملزم می‌کند، اگر ترکمنستان بخواهد به باج‌گیری خود ادامه دهد وقطعا وزیر نفت به مجلس فراخوانده می‌شود».
پشت پرده این حرف‌ها در واقع برخورد تند زنگنه با مدیران شرکت گاز است که از آنها خواسته است به هیچ‌وجه به ترکمن‌ها باج ندهند و اگر ترکمن‌ها خواهان آن دو میلیارد دلار هستند طبق قرارداد می‌توانند شکایت کنند ولی ما نه افزایش قیمت را قبول میکنیم و نه اینکه آن مطالبه را بر حق می‌دانیم. نکته این است که گویا آن دو میلیارد دلار پیوست قرادادی به شکل حقوقی ندارد و تنها در قالب یک توافق سیاسی مانده است. از این رو وزارت نفت از قبول تعهد دولت قبل، دوری میجوید تا حداقل یک پاسخی ترکمن‌ها از بازی کثیف روسی خود بگیرند.
اگر هم کار به دادگاه بکشد دست ایران پر است. ضمن اینکه ایران بهترین مشتری برای ترکمن‌هاست. خط لوله چند هزار کیلومتری صادرات گاز به چین همان‌قدر گاز صادر می‌کند که خط لوله ۵۰ کیلومتری صادرات گاز به ایران. پس از دست دادن این مشتری راحت و نزدیک برای آنها سخت‌تر است تا ایران که گاز دارد اما دریافت گاز از ترکمن برایش ارزان‌تر تمام می‌شود تا از جنوب گاز را به آنجا برساند.
در واقع؛ همین‌طور که زنگنه پای افزایش تولید نفت و گرفتن سهم بازار ایستاد و دلواپسان اورا بر حذّر می‌کردند و تا بالاخره رقیب را مجبور به کاهش تولید نفت کرد او نیز علیرغم همه دغدغه‌های سرمای زمستان امسال و نگرانی مجریان و مدیران شرکت گاز، می‌گوید ایران را تهدید نکنید وگرنه خرید گاز برای همیشه قطع خواهد شد.
به نظر میرسد اگرترکمن‌ها زبان تهدید روسی را که یک‌بار از آن جواب گرفتند را به زبان شیرین ترکمنی عوض کنند می‌توانند به خواسته‌های خود نزدیک شوند.
لینک خبر
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.