| کد خبر: 116978 |

غبارهای ماندگار و توسعه ریلی

تین نیوز| زمانی كه قطعنامه مقابله با ریزگردها در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اجماع به تصویب رسید، نه فقط معضل ریزگردها به عنوان یك مساله جهانی در سازمان ملل به رسمیت شناخته شد، بلكه قرار بر این شد كه مقابله با این بلیه هولناك از طریق همكاری های بین المللی و با دخالت و نظارت سازمان ملل انجام پذیرد.

البته این قطعنامه قرار است در همایشی با شركت پنجاه كشور ذینفع در تهران مورد بررسی دقیق تر قرار گیرد و بندهای متعددی از آن به تصویب نهائی برسد علاوه بر این در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال جاری موضوع مبارزه با ریزگردها در دستور كار مجمع قرار دارد.

حال سوال اینجاست كه آیا مبارزه با ریزگردها كه بیش از یك دهه است كه بخش های مهمی از سرزمین ایران را جولانگاه آلودگی های خود كرده اند، می تواند سرانجام روزی به پایان رسد؟
كارشناسان می گویند: دو قطعنامه آخری كه در عرصه مبارزه با ریزگردها به تصویب رسیده است، ضرورت مداخله مجموعه های مالی – بین المللی و منطقه ای، همچون بانك جهانی ، بانك توسعه اسلامی و بانك توسعه آسیائی را مورد تاكید قرار داده است و در آخرین قطعنامه سازمان ملل بر ضرورت مشاركت و همكاری "كنوانسیون مقابله با بیابان زدایی " و بویژه بسیج منابع مالی گسترده تر تاكید شده است.

اما آیا تبدیل پدیده ریزگردها به یك معضل جهانی ، وارد كردن آن در قطعنامه های چهارگانه ای كه تا بحال به تصویب رسیده اند، و كشاندن پای سازمان ملل به دشواری های منطقه ای می تواند نوید بخش و امید آفرین باشد؟ (با توجه به اینكه بیش از ۷۵ در صد از ریزگردها در ایران- به گفته مسئولین محیط زیست- منشا فرامرزی دارند).

البته ابعاد و اهمیت پدیده ریزگردها، حدود ۶۰ سال است كه خاورمیانه را روز به روز خشك تر می كند و این پدیده "خشكیدگی " ربطی به خشكسالی های مقطعی ندارد و این كل سرزمین است كه خشك تر شده است.

با این حال نباید فراموش كرد كه از چند هزار سال قبل به این سو، منطقه ی خاورمیانه بطور مرتب خشكتر و گرمتر شده و بخاطر همین هم تمدن های قدیمی این منطقه كم كم روبه زوال است.

یعنی منطقه ای كه خود روزی آفریننده مدنیت بوده است، اینك به یك زمین لم یزرع تبدیل شده است. پس آگاهی داشته باشیم كه پدیده خشكیدگی با خشكسالی تفاوت دارد.

در این میان اگر دولت ها با سازوكارهای مناسب تمهیدی در توسعه ی شهرنشینی مدرن با اصول ریل پایه قرار دهند، مناطقی كه به ظاهر باید نسبت به گذشته خشك تر و گرم تر شوند، یعنی بیابان ها در آن بیشتر پیشرفت كنند، نوعی بیابان زدائی را در آنها شاهد خواهیم بود.

البته متاسفانه چون این پدیده خشكیدگی با تمایل كشورها به گسترش زمین های كشاورزی و در نتیجه استفاده وسیع از منابع آب صورت می پذیرد، نتیجه اش این است كه ما با نوعی قهقرای سرزمین ، یعنی فرسایش خاك مواجه هستیم و این در زمانی است كه این روزها كشورهای منطقه نظیر ایران، عراق، سوریه، افغانستان و پاكستان در فهرست قربانیان فرسایش خاك قرار دارند.
كارشناسان بر این باورند كه بعنوان مثال هم اكنون تنها از صحرای آفریقا سالیانه یك میلیارد تن خاك به سمت شمال و شرق دنیا صادر می شود و ایران هم مستثنی از این موضوع نیست.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.