|
کد خبر:
122042
|
چالش‌های حمل‌ونقل از نگاه رانندگان
نمایی نزدیک از مسئله نوسازی ناوگان
هفته‌نامه حمل ونقل|
نوسازی ناوگان حمل‌ونقل این روزها تبدیل به یک دغدغه سراسری شده است، نهادها و سازمان‌های متعددی با این مسئله درگیر هستند، هر یک نیز از زاویه دید خاصی به موضوع نگاه می‌کند، سازمان محیط‌زیست اعتقاد دارد نوسازی ناوگان تا حد زیادی از آلودگی‌های زیست‌محیطی را کاهش می‌دهد و در وضعیتی که آلودگی هوا مدت‌ها قبل از مرز بحران گذشته می‌تواند مثمر ثمر باشد.
شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت تأکید را روی مصرف انرژی گذاشته و بنا دارد با حمایت از این طرح صرفه‌جویی قابل‌توجهی در مصرف سوخت ایجاد کند.
از سوی دیگر سازمان حمل‌ونقل نیز با نوسازی این ناوگان می‌تواند بهره‌وری سیستم خود را افزایش بدهد و مشکلاتی را مرتفع کند، رانندگان نیز طبیعتاً اگر این طرح به‌درستی اجرا شود از امنیت و رفاه حاصل از آن استقبال خواهند کرد، اما علی‌رغم اینکه طی هفته گذشته مقام عالی وزارت راه به این موضوع وارد شد و با عقد قراردادی متعهد شد ظرف ۵ سال آینده ۶۵ هزار دستگاه کامیون را نوسازی کند، این موضوع بحث چندان جدیدی نیست و سال‌های سال از نوید نو نوار شدن ناوگان حمل‌ونقل می‌گذرد.
طبق بررسی‌های نویسنده این نوشتار در طرح قبلی نوسازی ناوگان حمل‌ونقل جاده‌ای مشکلات عدیده‌ای مانع از انجام صحیح آن شده بود و اسباب نارضایتی و زیان تعدادی از رانندگان شده بود، به همین منظور در این روزها که به‌اصطلاح تنور امور داغ است به سراغ رانندگان و مسئولین امر رفتیم تا از جزئیات این عملیات اطلاع بیشتری کسب کنیم. در پایانه باربری نسیم شهر به سراغ راننده‌ای رفتیم که ادعا داشت مسئولین از طریق یک تماس تلفنی و نامه از وی درخواست کرده‌اند خودروی فرسوده‌اش را نوسازی کند و دراین‌بین دچار مشکلات جدی‌ای شده است.
این راننده شصت‌ساله ماجرای خود را این‌گونه برای ما بازگویی کرد: یک روز، نامه‌ای به دست بنده رسید، مبنی بر اینکه دولت بنا دارد به رانندگان، خودروهای جدید بدهد، در نامه نوشته شده بود رانندگانی که خودروی فرسوده دارند، می‌توانند با ثبت‌نام و تکمیل مدارک خودروی فرسوده خود را با یک خودرو صفرکیلومتر تعویض کنند، همان روزهم یکی از مسئولین این طرح با بنده تماس گرفت و درخواست کرد که در این طرح شرکت کنم.
ماهم پذیرفتیم، ما از وقتی‌که خودمان را شناختیم، با ماشین شناختیم، شغل ما هم با ماشین است و هیچ کار دیگری هم از دست ما ساخته نیست، بعد از شصت سال دوندگی و کار با ماشین، نامه آمد که مبلغ بیست میلیون به‌حساب حمل‌ونقل واریز کنید، پذیرفتیم، با هر مشکلاتی که بود توانستم این مبلغ را قرض کنم و به‌حساب حمل‌ونقل واریز کنم، حالا هم می‌توانم با اسناد و مدارک شما را به بانکی که از آن وام گرفتم ببرم تا مطمئن شوید.
هر طوری که بود این پول مهیا و پرداخت شد، بعدازاینکه پول را به‌حساب واریز کردیم، به ما گفتند باید ضامن بیاوری، پرسیدیم چه ضامنی؟ گفتند دو نفر راننده باید ضمانت کنند که اقساط را پرداخت می‌کنی، پذیرفتیم.
ما رفتیم و از دو نفر از همکاران خواهش کردیم که ضامن ما بشوند، قبول کردند، به اداره حمل‌ونقل گفتیم این هم دو نفر راننده ضامن، گفتند حالا یک جواز هم برای ضمانت نیاز داریم، اعتراض کردیم اما قبول نکردند و گفتند حتماً باید جواز هم آماده باشد، پذیرفتیم.
ما گشتیم و خواهش کردیم و رو انداختیم تا نهایتاً یک جواز هم پیدا کردیم، گفتند با این جواز نمی‌شود، باید جواز مالک بیاوری، افتادیم دنبال جواز مالک، از هرکسی که می‌شد خواهش کردم، اما هیچ‌کس قبول نمی‌کرد، حق هم داشتند، می‌گفتند اگر مشکلی پیش‌آ مد، ماشین تصادف کرد یا خودت مریض شدی تکلیف چه می‌شود؟ من هم حرفی نداشتم، راست می‌گفتند، ممکن بود برای بقیه هم مشکل‌ساز بشود.
آن‌قدر این مسئله این دست و آن دست شد که بیست میلیون پول ما رفت، حالا نه پول را به ما برمی‌گردانند، نه ماشین در اختیار ما می‌گذارند، حالا ما مانده‌ایم و اقساط بیست میلیون وام و مخارج سنگین زندگی و یک ماشین خراب، حالا با این وضعیت امروز ششمین روزی است که من صبح تا شب داخل شرکت حمل‌ونقل می‌نشینم و بار، گیرم نمی‌آید، خب با این وضعیت چطور از پس هزینه‌های بالای زندگی بربیایم؟
صحبت‌های این راننده ما را بر آن داشت تا به سراغ خان بلوکی ..... برویم و روی دیگر ماجرا را از صحبت‌های ایشان جویا شویم.
ببینید اولاً باید خدمت شما عرض کنم که تماسی اگر با راننده گرفته شود، از طریق مجراهای به‌خصوص است، یعنی نمی‌شود بنده به‌عنوان یک مسئول به راننده زنگ بزنم، داستآن‌هم به این صورت بوده که سازمان حمل‌ونقل اعلام کرد خودروهایی که بیشتر از ۳۵ سال عمر دارند اسقاط می‌شوند، یعنی رانندگان این خودروها می‌توانند خودروی فرسوده را به سازمان بفروشند و یک خودروی جدید تحویل بگیرند و باقیمانده را به‌صورت اقساطی پرداخت کنند.
همان زمآن‌هم اعلام شد این طرح تسهیلاتی را نیز برای مالکان خودروهای فرسوده به همراه دارد، یعنی سازمان حمل‌ونقل و وزارت نفت رقمی در حدود ۱۰ درصد تسهیلات برای این افراد در نظر گرفته است، خودروی اسقاطی تا سقف ۳۰ میلیون تومان از مالک خریداری می‌شود و مالک می‌تواند هر خودرویی که علاقه دارد انتخاب کند، بنا شد این افراد بروند و پیش فاکتور خودرو را تهیه کنند و به میزان ۷۰ درصد قیمت خودروی جدید وام دریافت کنند.
مسئله‌ای هم که رانندگان در مورد ما مطرح کرده‌اند اصلاً ارتباطی با ما ندارد، این عزیزان گفته‌اند ما مراحل گرفتن وام را سخت‌تر کرده‌ایم و ضامن‌های بیشتری طلب کرده‌ایم، اگر کمی منطقی به موضوع نگاه کنید متوجه می‌شوید که ما املا بنا نداریم به کسی وام بدهیم، این ضوابط و مقررات مربوط به بانک است، نه بنده و مسئولان سازمان حمل‌ونقل، هرچه بوده درخواست بانک بوده است.
از طرفی بانک هم مبلغی در حدود ۱۷۰ تا ۱۹۰ میلیون تومان به هر نفر وام پرداخت می‌کند و طبیعی است که ضامن مطمئن طلب کند، متأسفانه این افراد می‌خواهند بدون ضامن وام بگیرند که چنین چیزی مقدور نیست و علاوه بر این موارد ما مذاکراتی انجام دادیم و توانستیم ضمانت ملکی را حذف کنیم، یعنی ما اطلاع داشتیم که اکثر این افراد منزل شخصی ندارند و نمی‌توانند سند مهیا کنند، لذا مذاکراتی انجام دادیم و شرط سند را برداشتیم.
بعد از حذف شرط سند ملکی بنا شد دو نفر از رانندگان و همکاران متقاضی وام که کارت هوشمند دارند ضمانت کننده برای وام باشند و یک جواز کسب نیز در اختیار بانک قرار بگیرد، هرکسی در ایران بخواهد حتی مبلغ بسیار کمی هم وام بگیرد باید دو نفر ضامن معتبر به بانک معرفی کند، ما هم فیش حقوقی و هم سند ملکی را حذف کردیم، به‌هرحال بانک هم نمی‌تواند منابع مالی خودش را به خطر بی اندازد و باید از بازگشت سرمایه مطمئن شود.
ما تا جایی که ممکن بود شرایط دریافت وام را تسهیل کردیم، بنا شد دو نفر راننده و یک نفر کاسب یا کارمند آن‌هم بدون گواهی کسر از حقوق برای ضمانت کافی باشد، اما خواهش می‌کنم دوستان راننده توجه کنند که بیشتر از این کاری از ما ساخته نیست و ما مسئول پرداخت وام نیستیم و این قوانین مربوط به بانک است.
برای اطلاع از جزئیات بیشتر به سراغ حسین احمدی زاده، دبیر کانون انجمن‌های صنفی حمل‌ونقل بار و کالا رفتیم تا نظر وی را نیز جویا شویم.
حسین احمدی زاده گفت: بنده در جریان دقیق این موضوع نیستم که آیا از روز اول شرایط به رانندگان توضیح داده‌شده یا خیر اما لازم میدانم یک نکته مهم و ضروری را خدمت شما عرض کنم و آن نکته این است که متأسفانه ما به‌عنوان تشکل‌های شرکت‌های حمل‌ونقل هیچ نقشی در این ماجرای تعویض خودروهای فرسوده با خودروی جدید نداریم، درصورتی‌که یکی از اشکالات بزرگ فعلی ما بحث راننده محوری در ناوگان حمل‌ونقل است، به‌عبارت‌دیگر به‌جای اینکه خودرو در اختیار شرکت باشد و شرکت حمل‌ونقل مدیریت ناوگان را بر عهده داشته باشد، خود راننده مسائل را در دست دارد.
به علت همین راننده محوری بنده تصور نمی‌کنم که با این وضعیت اصلاحاتی در وضعیت سیستم ناوگان حمل‌ونقل ما اتفاق بیافتد، چراکه در اصل باید به سمت شرکت محوری برویم، کامیون و راننده باید در اختیار شرکت قرار بگیرند، همین‌طور که در بخش هوایی، کشتیرانی و حتی بخش مسافربری راننده دقیقاً اطلاع دارد که چه زمانی به مقصد می‌رسد و چه زمانی باید دوباره عازم شود و یا یک خلبان وقتی پرواز می‌کند از جزئیات برنامه بعدی به‌خوبی آگاهی دارد اما متأسفانه در بخش حمل‌ونقل جاده‌ای چنین چیزی وجود ندارد و کسانی که امور را بر عهده‌دارند هیچ‌گونه مشورتی با ما انجام نمی‌دهند، خرکاری که می‌خواهند انجام می‌دهند، با هر شرکتی که می‌خواهند قرارداد می‌بندند.
درصورتی‌که ما بارها پیشنهاد داده‌ایم که حاضریم عملیات نوسازی ناوگان فرسوده را بر عهده بگیریم، کامیون وارد کنیم و یا اگر شرکت داخلی‌ای آمادگی دارد با آن مذاکره کنیم، در این شرایط ما می‌توانیم بررسی کنیم و هر کس خدمات بهتری ارائه می‌دهد، هر کس قیمت پایین‌تر و کیفیت بیشتری را ارائه می‌دهد به کار بگیریم اما متأسفانه هیچ‌وقت چنین اجازه‌ای صادر نشده است.
درست این است که ما در یک فضای رقابتی تمام گزینه‌های موجود را بررسی کنیم و بهترین گزینه ممکن را انتخاب کنیم نه اینکه بیاییم و با یک شرکت خاص و فرد خاص قرارداد ببندیم و کامیون‌های باکیفیت پایین و قیمت بالا برای راننده تهیه کنیم، چون اساساً یکی از اهداف اصلی این طرح صرفه‌جویی در مصرف سوخت و کاهش آلودگی محیط‌زیست است.حالا اگر بنا باشد ما کامیون‌هایی را جایگزین ناوگان فرسوده کنیم که هم قیمت بالایی دارند؛ هم آلایندگی بالایی دارند و هم سوخت زیادی مصرف می‌کنند که نه اهداف طرح برآورده شده و نه کمکی به وضعیت رانندگان شده است و این کار عملاً به معنای شکست طرح است.
به اعتقاد بنده باید املا فضا آزادنه باشد، هرکس می‌خواهد برود و کامیون وارد کند، تعرفه‌های گمرکی پایین بیاید، در این شرایط است که یک فضای رقابتی شکل خواهد گرفت و علاوه بر افزایش کیفیت، قیمت‌ها نیز منطقی‌تر می‌شوند.
لینک خبر
شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت تأکید را روی مصرف انرژی گذاشته و بنا دارد با حمایت از این طرح صرفه‌جویی قابل‌توجهی در مصرف سوخت ایجاد کند.
از سوی دیگر سازمان حمل‌ونقل نیز با نوسازی این ناوگان می‌تواند بهره‌وری سیستم خود را افزایش بدهد و مشکلاتی را مرتفع کند، رانندگان نیز طبیعتاً اگر این طرح به‌درستی اجرا شود از امنیت و رفاه حاصل از آن استقبال خواهند کرد، اما علی‌رغم اینکه طی هفته گذشته مقام عالی وزارت راه به این موضوع وارد شد و با عقد قراردادی متعهد شد ظرف ۵ سال آینده ۶۵ هزار دستگاه کامیون را نوسازی کند، این موضوع بحث چندان جدیدی نیست و سال‌های سال از نوید نو نوار شدن ناوگان حمل‌ونقل می‌گذرد.
طبق بررسی‌های نویسنده این نوشتار در طرح قبلی نوسازی ناوگان حمل‌ونقل جاده‌ای مشکلات عدیده‌ای مانع از انجام صحیح آن شده بود و اسباب نارضایتی و زیان تعدادی از رانندگان شده بود، به همین منظور در این روزها که به‌اصطلاح تنور امور داغ است به سراغ رانندگان و مسئولین امر رفتیم تا از جزئیات این عملیات اطلاع بیشتری کسب کنیم. در پایانه باربری نسیم شهر به سراغ راننده‌ای رفتیم که ادعا داشت مسئولین از طریق یک تماس تلفنی و نامه از وی درخواست کرده‌اند خودروی فرسوده‌اش را نوسازی کند و دراین‌بین دچار مشکلات جدی‌ای شده است.
این راننده شصت‌ساله ماجرای خود را این‌گونه برای ما بازگویی کرد: یک روز، نامه‌ای به دست بنده رسید، مبنی بر اینکه دولت بنا دارد به رانندگان، خودروهای جدید بدهد، در نامه نوشته شده بود رانندگانی که خودروی فرسوده دارند، می‌توانند با ثبت‌نام و تکمیل مدارک خودروی فرسوده خود را با یک خودرو صفرکیلومتر تعویض کنند، همان روزهم یکی از مسئولین این طرح با بنده تماس گرفت و درخواست کرد که در این طرح شرکت کنم.
ماهم پذیرفتیم، ما از وقتی‌که خودمان را شناختیم، با ماشین شناختیم، شغل ما هم با ماشین است و هیچ کار دیگری هم از دست ما ساخته نیست، بعد از شصت سال دوندگی و کار با ماشین، نامه آمد که مبلغ بیست میلیون به‌حساب حمل‌ونقل واریز کنید، پذیرفتیم، با هر مشکلاتی که بود توانستم این مبلغ را قرض کنم و به‌حساب حمل‌ونقل واریز کنم، حالا هم می‌توانم با اسناد و مدارک شما را به بانکی که از آن وام گرفتم ببرم تا مطمئن شوید.
هر طوری که بود این پول مهیا و پرداخت شد، بعدازاینکه پول را به‌حساب واریز کردیم، به ما گفتند باید ضامن بیاوری، پرسیدیم چه ضامنی؟ گفتند دو نفر راننده باید ضمانت کنند که اقساط را پرداخت می‌کنی، پذیرفتیم.
ما رفتیم و از دو نفر از همکاران خواهش کردیم که ضامن ما بشوند، قبول کردند، به اداره حمل‌ونقل گفتیم این هم دو نفر راننده ضامن، گفتند حالا یک جواز هم برای ضمانت نیاز داریم، اعتراض کردیم اما قبول نکردند و گفتند حتماً باید جواز هم آماده باشد، پذیرفتیم.
ما گشتیم و خواهش کردیم و رو انداختیم تا نهایتاً یک جواز هم پیدا کردیم، گفتند با این جواز نمی‌شود، باید جواز مالک بیاوری، افتادیم دنبال جواز مالک، از هرکسی که می‌شد خواهش کردم، اما هیچ‌کس قبول نمی‌کرد، حق هم داشتند، می‌گفتند اگر مشکلی پیش‌آ مد، ماشین تصادف کرد یا خودت مریض شدی تکلیف چه می‌شود؟ من هم حرفی نداشتم، راست می‌گفتند، ممکن بود برای بقیه هم مشکل‌ساز بشود.
آن‌قدر این مسئله این دست و آن دست شد که بیست میلیون پول ما رفت، حالا نه پول را به ما برمی‌گردانند، نه ماشین در اختیار ما می‌گذارند، حالا ما مانده‌ایم و اقساط بیست میلیون وام و مخارج سنگین زندگی و یک ماشین خراب، حالا با این وضعیت امروز ششمین روزی است که من صبح تا شب داخل شرکت حمل‌ونقل می‌نشینم و بار، گیرم نمی‌آید، خب با این وضعیت چطور از پس هزینه‌های بالای زندگی بربیایم؟
صحبت‌های این راننده ما را بر آن داشت تا به سراغ خان بلوکی ..... برویم و روی دیگر ماجرا را از صحبت‌های ایشان جویا شویم.
ببینید اولاً باید خدمت شما عرض کنم که تماسی اگر با راننده گرفته شود، از طریق مجراهای به‌خصوص است، یعنی نمی‌شود بنده به‌عنوان یک مسئول به راننده زنگ بزنم، داستآن‌هم به این صورت بوده که سازمان حمل‌ونقل اعلام کرد خودروهایی که بیشتر از ۳۵ سال عمر دارند اسقاط می‌شوند، یعنی رانندگان این خودروها می‌توانند خودروی فرسوده را به سازمان بفروشند و یک خودروی جدید تحویل بگیرند و باقیمانده را به‌صورت اقساطی پرداخت کنند.
همان زمآن‌هم اعلام شد این طرح تسهیلاتی را نیز برای مالکان خودروهای فرسوده به همراه دارد، یعنی سازمان حمل‌ونقل و وزارت نفت رقمی در حدود ۱۰ درصد تسهیلات برای این افراد در نظر گرفته است، خودروی اسقاطی تا سقف ۳۰ میلیون تومان از مالک خریداری می‌شود و مالک می‌تواند هر خودرویی که علاقه دارد انتخاب کند، بنا شد این افراد بروند و پیش فاکتور خودرو را تهیه کنند و به میزان ۷۰ درصد قیمت خودروی جدید وام دریافت کنند.
مسئله‌ای هم که رانندگان در مورد ما مطرح کرده‌اند اصلاً ارتباطی با ما ندارد، این عزیزان گفته‌اند ما مراحل گرفتن وام را سخت‌تر کرده‌ایم و ضامن‌های بیشتری طلب کرده‌ایم، اگر کمی منطقی به موضوع نگاه کنید متوجه می‌شوید که ما املا بنا نداریم به کسی وام بدهیم، این ضوابط و مقررات مربوط به بانک است، نه بنده و مسئولان سازمان حمل‌ونقل، هرچه بوده درخواست بانک بوده است.
از طرفی بانک هم مبلغی در حدود ۱۷۰ تا ۱۹۰ میلیون تومان به هر نفر وام پرداخت می‌کند و طبیعی است که ضامن مطمئن طلب کند، متأسفانه این افراد می‌خواهند بدون ضامن وام بگیرند که چنین چیزی مقدور نیست و علاوه بر این موارد ما مذاکراتی انجام دادیم و توانستیم ضمانت ملکی را حذف کنیم، یعنی ما اطلاع داشتیم که اکثر این افراد منزل شخصی ندارند و نمی‌توانند سند مهیا کنند، لذا مذاکراتی انجام دادیم و شرط سند را برداشتیم.
بعد از حذف شرط سند ملکی بنا شد دو نفر از رانندگان و همکاران متقاضی وام که کارت هوشمند دارند ضمانت کننده برای وام باشند و یک جواز کسب نیز در اختیار بانک قرار بگیرد، هرکسی در ایران بخواهد حتی مبلغ بسیار کمی هم وام بگیرد باید دو نفر ضامن معتبر به بانک معرفی کند، ما هم فیش حقوقی و هم سند ملکی را حذف کردیم، به‌هرحال بانک هم نمی‌تواند منابع مالی خودش را به خطر بی اندازد و باید از بازگشت سرمایه مطمئن شود.
ما تا جایی که ممکن بود شرایط دریافت وام را تسهیل کردیم، بنا شد دو نفر راننده و یک نفر کاسب یا کارمند آن‌هم بدون گواهی کسر از حقوق برای ضمانت کافی باشد، اما خواهش می‌کنم دوستان راننده توجه کنند که بیشتر از این کاری از ما ساخته نیست و ما مسئول پرداخت وام نیستیم و این قوانین مربوط به بانک است.
برای اطلاع از جزئیات بیشتر به سراغ حسین احمدی زاده، دبیر کانون انجمن‌های صنفی حمل‌ونقل بار و کالا رفتیم تا نظر وی را نیز جویا شویم.
حسین احمدی زاده گفت: بنده در جریان دقیق این موضوع نیستم که آیا از روز اول شرایط به رانندگان توضیح داده‌شده یا خیر اما لازم میدانم یک نکته مهم و ضروری را خدمت شما عرض کنم و آن نکته این است که متأسفانه ما به‌عنوان تشکل‌های شرکت‌های حمل‌ونقل هیچ نقشی در این ماجرای تعویض خودروهای فرسوده با خودروی جدید نداریم، درصورتی‌که یکی از اشکالات بزرگ فعلی ما بحث راننده محوری در ناوگان حمل‌ونقل است، به‌عبارت‌دیگر به‌جای اینکه خودرو در اختیار شرکت باشد و شرکت حمل‌ونقل مدیریت ناوگان را بر عهده داشته باشد، خود راننده مسائل را در دست دارد.
به علت همین راننده محوری بنده تصور نمی‌کنم که با این وضعیت اصلاحاتی در وضعیت سیستم ناوگان حمل‌ونقل ما اتفاق بیافتد، چراکه در اصل باید به سمت شرکت محوری برویم، کامیون و راننده باید در اختیار شرکت قرار بگیرند، همین‌طور که در بخش هوایی، کشتیرانی و حتی بخش مسافربری راننده دقیقاً اطلاع دارد که چه زمانی به مقصد می‌رسد و چه زمانی باید دوباره عازم شود و یا یک خلبان وقتی پرواز می‌کند از جزئیات برنامه بعدی به‌خوبی آگاهی دارد اما متأسفانه در بخش حمل‌ونقل جاده‌ای چنین چیزی وجود ندارد و کسانی که امور را بر عهده‌دارند هیچ‌گونه مشورتی با ما انجام نمی‌دهند، خرکاری که می‌خواهند انجام می‌دهند، با هر شرکتی که می‌خواهند قرارداد می‌بندند.
درصورتی‌که ما بارها پیشنهاد داده‌ایم که حاضریم عملیات نوسازی ناوگان فرسوده را بر عهده بگیریم، کامیون وارد کنیم و یا اگر شرکت داخلی‌ای آمادگی دارد با آن مذاکره کنیم، در این شرایط ما می‌توانیم بررسی کنیم و هر کس خدمات بهتری ارائه می‌دهد، هر کس قیمت پایین‌تر و کیفیت بیشتری را ارائه می‌دهد به کار بگیریم اما متأسفانه هیچ‌وقت چنین اجازه‌ای صادر نشده است.
درست این است که ما در یک فضای رقابتی تمام گزینه‌های موجود را بررسی کنیم و بهترین گزینه ممکن را انتخاب کنیم نه اینکه بیاییم و با یک شرکت خاص و فرد خاص قرارداد ببندیم و کامیون‌های باکیفیت پایین و قیمت بالا برای راننده تهیه کنیم، چون اساساً یکی از اهداف اصلی این طرح صرفه‌جویی در مصرف سوخت و کاهش آلودگی محیط‌زیست است.حالا اگر بنا باشد ما کامیون‌هایی را جایگزین ناوگان فرسوده کنیم که هم قیمت بالایی دارند؛ هم آلایندگی بالایی دارند و هم سوخت زیادی مصرف می‌کنند که نه اهداف طرح برآورده شده و نه کمکی به وضعیت رانندگان شده است و این کار عملاً به معنای شکست طرح است.
به اعتقاد بنده باید املا فضا آزادنه باشد، هرکس می‌خواهد برود و کامیون وارد کند، تعرفه‌های گمرکی پایین بیاید، در این شرایط است که یک فضای رقابتی شکل خواهد گرفت و علاوه بر افزایش کیفیت، قیمت‌ها نیز منطقی‌تر می‌شوند.
لینک خبر
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.