| کد خبر: 124212 |

هدف ما باید انسان باشد نه پروژه

تین‌نیوز| وبلاگ عباس آخوندی- از جمله مهم‌ترین اقداماتی که در دستور کار وزارت راه و شهرسازی و راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران قرار دارد می‌توان به برنامه‌ریزی جامع، توجه به فیزیک و کالبد، یکپارچگی حمل‌ونقل ریلی با سایر شقوق، حمل‌ونقل حومه‌ای، قطار سریع‌السیر، شهرسازی ریل پایه، تعریف شبکه و آموزش مدیران و کارشناسان آینده راه‌آهن اشاره کرد.

موضوعی وجود دارد که متخصصان توسعه بر آن تأکید دارند و در مقابل ما به دلیل عمل‌زدگی کمتر به آن توجه می‌کنیم و آن موضوع انسان محوری است. اصلی‌ترین مسئله کسانی که در مورد توسعه فکر کرده‌اند، مسئله انسان محوری است نه تمرکز بر پروژه محوری. سخن گفتن از این موضوع در محیطی کاملاً صنعتی کار سختی است زیرا ارائه آمارها بیانگر موفقیت در قالب تعداد پروژه‌ها و مسائل فیزیکی است.

 اگرچه این مفهوم در ظاهر بحث سهل و بسیار آسانی به نظر می‌رسد، اما باطنی بسیار پیچیده دارد و اگر از منظر یک شهروند و آنچه در هر صنعت از جمله حمل‌ونقل ریلی صورت می‌گیرد به آن نگاه کنیم باید ببینیم چگونه به شهروندان ایران در زمینه‌هایی مانند افزایش آسایش و ایمنی در زندگی‌شان کمک می‌کند؟ یا اینکه با جذب سرمایه می‌تواند نرخ بهره‌وری را افزایش دهد؟

 نگاه به توسعه از منظر انسانی موجب تغییر در رویکردها می‌شود. در شهر تهران با جمعیتی بالغ بر 15.7 میلیون نفر، سهم ما از ایجاد آسایش و رفاه در حمل‌ونقل حومه‌ای و شهری بسیار مهم است. به طور مثال نحوه اتصال راه‌آهن به شبکه‌های شهری، هرچه در مورد آن تأمل و تفکر می‌شود متوجه می‌شویم که باید بارها درباره آن فکر و بررسی شود تا روشن شود سرانجام این جمعیت انبوه که از غرب تهران داخل پایتخت می‌شوند، به چه ترتیب راحت‌تر این کار را انجام دهند. ساز و کار حمل‌ونقل ریلی ما با مترو و حمل‌ونقل شهری تهران، کرج و سایر شهرهای بین آن‌ها چگونه با یکدیگر تعریف می‌شوند و چقدر به مفهوم حمل‌ونقل یکپارچه و درب به درب فکر شده است.

اگرچه چنین مفاهیمی به خوبی تعریف شده، اما همچنان به دنبال گمشده‌ای هستیم. سرانجام مدیران راه‌آهن ما بایستی دریابند چگونه می‌توانند رفت‌وآمدهای محلی را رصد کنند و سهم راه‌آهن را از تأمین این حمل‌ونقل محلی بیان کنند که خود مبحث بسیار مهمی است.

در شرکت راه‌آهن باید به نحوی عمل شود که بر رفتار حمل‌ونقلی شهروندان اثر بگذارد و باعث تغییر رفتار جاری حمل‌ونقلی آن‌ها شود. اگر این پروژه‌ها موفق به تغییر رفتار حمل‌ونقلی شهروندان نشوند جای تردید جدی در موفقیت ما دارد. نگاه به این مقوله از منظر یک شهروند به جای نگاه از دید یک مدیر صنعتی موجب بهینه و بیشینه شدن خدمات ما می‌شود. تمایل اولیه انسان‌ها استفاده از خودرو شخصی برای جابجایی است، اما اکنون تعداد وسایل نقلیه در کشور به ۱۹ میلیون دستگاه رسیده است که در صورت افزودن تعداد موتورسیکلت‌ها این رقم به ۲۹ میلیون دستگاه خواهد رسید و با احتساب افزایش سالانه ۵۰۰ هزار دستگاه به این تعداد به طور مرتب رو به فزونی است.

علی‌رغم اعمال تمام محدودیت‌ها مانند طرح زوج و فرد، محدوده طرح ترافیک و سایر طرح‌ها، دست آخر روند استفاده از اتومبیل شخصی رو به تزاید و بیانگر ناتوانی در جلوگیری از این روند است. تنها راهکار توقف این روند مطالعه روان‌شناسانه‌ای از رفتار حمل‌ونقلی مردم و چگونگی متقاعد کردن آن‌ها برای استفاده از حمل‌ونقل عمومی به جای خودرو شخصی است.‌ اگرچه این تغییر رفتار نیازمند تعریف پروژه‌های عمرانی و تعریف شبکه است و ما نیز مخالف ایجاد آن نیستیم، اما نکته اصلی اطمینان از موفقیت پروژه ما در تغییر رفتار شهروندان است.

بخشی از این تغییرات به قیمت سوخت و حامل‌های انرژی باز می‌گردد، اما علاوه بر تمام آن‌ها باید خود را جای فردی که در اسلامشهر، شهر قدس، شهریار، هشتگرد، کرج یا ورامین زندگی می‌کند گذاشت و باید دید چه اتفاقی در صنعت حمل‌ونقل ریلی رخ دهد که آن‌ها علاقه‌مند به استفاده از خودروی شخصی نباشند. تا این موضوع به ملکه ذهن ما تبدیل نشود بعید است بتوانیم رفتار مصرف کننده را عوض کنیم. تردد روزانه ۷۲ هزار خودرو در حدفاصل مرودشت تا شیراز حاکی از بیانگر عمومیت این مسئله در سطح کشور است. با نگاهی از بیرون سازمان، تعالی سازمانی و مفهوم چگونگی پیوند آن با ملت و از نگاه درون سازمانی، چگونگی اقدامات کارکنان سازمان در جهت رشد و ارتقا و میزان تعلق و مشارکت آن‌ها در اعتلای سازمانی باید مشخص شود.

مدت‌هاست در صنعت حمل‌ونقل ایران در بخش دولتی و خصوصی برای تربیت مدیرانی در سطح جهانی و رقابت با مدیران سایر کشورها سرمایه‌گذاری نکرده‌ایم و باید از هیئت‌مدیره راه‌آهن برای پیگیری موضوع تعالی سازمانی برای سومین سال پیاپی تشکر کرد.

مهم است که من به عنوان یک کارشناس ببینم آیا حق انتخاب دیگری به غیر از راه‌آهن ایران در اختیار داریم یا هیچ گزینه دیگری نداریم. لذا امیدوارم مدیران شرکت راه‌آهن به طوری شرایط آموزش حین خدمت برای کارمندان این شرکت را فراهم کنند که پس از آموزش، به یک کارشناس حمل‌ونقل ریلی بین‌المللی تبدیل شوند و سپس راه‌آهن ایران را آگاهانه و به دور از اجبار انتخاب کنند و در آن صورت ما می‌توانیم ادعا کنیم که راه‌آهن ایران می‌تواند با راه‌آهن‌های جهان رقابت کند.

نکته اصلی تعالی سازمانی وجود نیروهای انسانی است که باعث افزایش بهره‌وری است وگرنه اکتفا کردن به چند پروژه کفایت نخواهد کرد. پیش‌بینی من از آینده حمل‌ونقل ریلی ایران روش است. جامعیت در برنامه‌ریزی، توجه به فیزیک و کالبد، تعریف شبکه، یکپارچگی حمل‌ونقل ریلی با سایر شقوق، حمل‌ونقل حومه‌ای، قطار سریع‌السیر، شهرسازی ریل پایه و آموزش مدیران و کارشناسان آینده راه‌آهن در دستور کار وزارت راه و شهرسازی و شرکت راه‌آهن قرار گرفته است و مورد آخر به هیچ وجه نباید متوقف شود.

 با اینکه تعدادی از مدیران ما برای آموزش‌های عملی در راه‌آهن‌های سایر کشورهای جهان دوره ببینند و در عمل بتوانند آموزش ببینند و با تجارب آن‌ها آشنا بشوند بسیار موافق هستم اگرچه با تنگناهای مالی مواجه هستیم.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.