| کد خبر: 78907 |

◄ نکند این لقمه چرب هم برایمان گلوگیر از آب درآید

وبلاگ تین نیوز | محمدرضا کامیاب از کارشناسان حمل و نقل، یادداشتی به تین نیوز ارسال کرده است که در آن به موضوع خرید هواپیما و لزوم توجه به زیرساخت ها پرداخته است.

متن این یادداشت به شرح زیر است:
دوستان عزيز و محترم متخصص و كارشناس، براى من حقير اين سوال از ابتداى بحث خريد هواپيما مطرح بوده و متاسفانه با توضيحات و توجيهاتى كه از سطح كارشناسى شروع و با همان سبك و سياق به مسئولان اجرائی و مجلس و نهايتا هم نوبت به رئيس محترم دولت رسيده كماكان و حتى با چاشنى ترديد بيشتر هنوز باقيست كه چه شده كه خارجى هاى خبيثى كه سالهاى طولانى يعنى از بدو پيروزى انقلاب تا كنون با دشمنان ما همراه بودند اين گونه كه گفته و شنيده مي شود، حاضر شدند به تعبير دوستان آنقدر با ما مهربان شوند كه مالشان را بى هيچ مزد و تضمين معتبر كه در عرف معمول تجارت جهانی هم متداول است با اين كرامت به ما تقديم كنند و منتظر بمانند تا ما بازار هوائى منطقه را از امارات، قطر، عربستان و تركيه هم بگيريم. به عبارتى آنها خواب زده شوند و ما پيروز ميدان، اين همه توفيق آن هم در ديپلماسى بى رحم اقتصادى جاى ترديد و قدرى تفكر به لايه هاى وراى آنچه كه تابه حال گفته و شنيده ايم ندارد؟ نكند به مثابه طناب مفتى باشد كه داريم خود را با آن دار مى زنيم.

در معامله دو طرف دنبال سود هستند و در اين ترديدى نيست، شايد اگر قدرى هم روى اين بحث شود كه ما به سهم خود برنده شده ايم و قبول، چه گير طرف مقابل آمده كه اين معامله را بتوان برد برد دانست؟ البته اگر براى ختم مقال نگوئيم ما كه ضامن خير و شر طرف نيستم ما دنبال منافع خود هستيم كه به حمدالله و منه آن هم حاصل شده است، خلاص.

اين خارجى هاى شيطان براى جاده هایى كه نهايتا در كشورهاى عمده مصرف كننده ( به جز آلمان و ... ) بيش از ١٢ كيلومتر سرعت در این جاده ها جايز نيست، چگونه مردم را با ماشين های با سرعت بالای ١٨ و حتی بيش از 200 كيلومتر كه می سازند با جيب خود قاتل و متخلف و مردم آزار هم می كنند، تا آنجا كه ما خود نيز حتى در ساخت كه چه عرض كنم در صنعت مونتاژمان از اين الگو تبعيت می كنيم و ماشين پر سرعت گران قيمت دست مردم می دهيم و پليس استخدام کرده و آموزش می دهيم و او را به تجهيزات الكترونيكى هم مجهز می كنيم و به او حكم می كنيم كه بگير.

اميدوارم نگوئيد فلانى امل يا واپس گراست بلكه می خواهم به اهميت و نقش بالاى زير ساخت اشاره كنم كه با آنكه همه مواهب را در داخل كشور برايمان دارد آن هم نه به ساخت و توسعه به روز كه از نگهدارى درستش عاجزيم و تمامى زير بخش ها برايمان حكم چاهى را پيدا کرده اند كه نكنده برايش به دنبال منار هستيم. نكند اين لقمه چرب و مقبول هم برايمان گلوگير از آب درآيد.

ختم كلام حقير اينكه كشورى كه ام المسائلش انواع بيكاری هاى آشكار و پنهان و كم كاريست بايستى اولين هم و غمش در رفع اين بليه ملت سوز و دشمن شاد كن باشد نه چيز ديگر تا با تضمين كار و سلامت پايدار درجامعه بتواند جذبه و جاذبه را براى جلوگيرى از فرار بيشتر مغزها كه به مثابه موتورهاى مولد هركشورند، فراهم كند.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • سیدمرتضی ناصریان 0 0

    با سلام به جناب مهندس کامیاب عزیز بنده فکر میکنم طرف غربی با ما مهربان نشده اند و پول خود را بلاعوض و بدون تضمین در اختیار ما نمی گذارند. پول وام با احتساب سود برعهده خریدار قرار می گیرد و در اقساط اجاره به شرط تملیک لحاظ می شود. تضمین این وام هم خود هواپیماهاست که در پایان پرداخت اجاره بها به تملک خریدار در می آید و اگر اقساط پرداخت نشود، مالک به نسبت سهم خود و حتی طبق شرایط قراردادی با نسبت بیشتری می تواند هواپیما را تملک کند یا آنکه با احتساب جرائم تاخیر پول بیشتری را از خریدار مطالبه کند. این موضوعات قاعدتا در شرایط قراردادی قید می شود و بهینه بودن آن بستگی به شرایط روز و اطلاع کامل از شرایط قراردادی و داشتن اطلاعات فنی و تخصصی قابل بحثخواهد بود. این قراردادهای تامین هواپیما در شرایط غفلت رقبا انجام نشده و اصلا به منزله پیروزی بر رقبا نیست زیرا تامین هواپیما به تنهایی باعثپیروزی در رقابت تنگاتنگ شرکتهای هواپیمایی نخواهد بود. آنها نیز قادر به خرید هواپیما هستند و اکنون نیز ما در صف خریداران قرار میگیریم و لذا هواپیماهای ما تحویل فوری نخواهد بود. قطعا سازندگان هواپیما در این قراردادهای تامین هواپیما منافع خود را لحاظ میکنند و داشتن قرارداد برای هواپیماهای تولیدی در آتی برای آنها یک اطمینان از برنامه تولید و سرمایه گذاریهای بعدی در تولید و تامین قطعات است و مطمئنا آنها منافع ما را هدفگذاری نکرده اند. به نظرم این تامین هواپیما منافاتی با توجه دولت به بخش ریل و جاده ندارد چون به صورت لیزینگ است و هزینه آن قرار است از محل منافع و درآمد خودش بازپرداخت شود و موجب بار مالی برای دولت نیست. با همه این نکات، این تامین هواپیما ریسکهای زیادی را دارد و مانند هلو برو تو گلو نیست. ریسک اجازه مقامات سیاسی خارجی در دوره تحویل هواپیما و بهره برداری از آن که در صورت عدم پیش بینی شرایط مناسب قراردادی، می تواند کشور ما را همواره در زیر شمشیر قطع همکاری در معرض ریسک بگذارد. ریسک تامین درآمد مکفی برای بازپرداخت اجاره بها که بستگی به توان رقابتی و بازاریابی شرکتهای هواپیمایی ما دارد. ریسک تامین مناسب خدمات پشتیبانی از سوی فروشنده و ریسک مخالفت مقامات کشور با این تامین هواپیما برای ایرلاینی که باید زودتر از این واگذار می شد. و دهها ریسک محتمل دیگر که دقت و برنامه جامع برای تدوین قرارداد مناسب و استفاده مناسب از هواپیما را میطلبد.

  • سید مرتضی ناصریان 0 0

    با سلام به جناب مهندس کامیاب عزیز بنده فکر میکنم طرف غربی با ما مهربان نشده اند و پول خود را بلاعوض و بدون تضمین در اختیار ما نمی گذارند. پول وام با احتساب سود برعهده خریدار قرار می گیرد و در اقساط اجاره به شرط تملیک لحاظ می شود. تضمین این وام هم خود هواپیماهاست که در پایان پرداخت اجاره بها به تملک خریدار در می آید و اگر اقساط پرداخت نشود، مالک به نسبت سهم خود و حتی طبق شرایط قراردادی با نسبت بیشتری می تواند هواپیما را تملک کند یا آنکه با احتساب جرائم تاخیر پول بیشتری را از خریدار مطالبه کند. این موضوعات قاعدتا در شرایط قراردادی قید می شود و بهینه بودن آن بستگی به شرایط روز و اطلاع کامل از شرایط قراردادی و داشتن اطلاعات فنی و تخصصی قابل بحثخواهد بود. این قراردادهای تامین هواپیما در شرایط غفلت رقبا انجام نشده و اصلا به منزله پیروزی بر رقبا نیست زیرا تامین هواپیما به تنهایی باعثپیروزی در رقابت تنگاتنگ شرکتهای هواپیمایی نخواهد بود. آنها نیز قادر به خرید هواپیما هستند و اکنون نیز ما در صف خریداران قرار میگیریم و لذا هواپیماهای ما تحویل فوری نخواهد بود. قطعا سازندگان هواپیما در این قراردادهای تامین هواپیما منافع خود را لحاظ میکنند و داشتن قرارداد برای هواپیماهای تولیدی در آتی برای آنها یک اطمینان از برنامه تولید و سرمایه گذاریهای بعدی در تولید و تامین قطعات است و مطمئنا آنها منافع ما را هدفگذاری نکرده اند. به نظرم این تامین هواپیما منافاتی با توجه دولت به بخش ریل و جاده ندارد چون به صورت لیزینگ است و هزینه آن قرار است از محل منافع و درآمد خودش بازپرداخت شود و موجب بار مالی برای دولت نیست. با همه این نکات، این تامین هواپیما ریسکهای زیادی را دارد و مانند هلو برو تو گلو نیست. ریسک اجازه مقامات سیاسی خارجی در دوره تحویل هواپیما و بهره برداری از آن که در صورت عدم پیش بینی شرایط مناسب قراردادی، می تواند کشور ما را همواره در زیر شمشیر قطع همکاری در معرض ریسک بگذارد. ریسک تامین درآمد مکفی برای بازپرداخت اجاره بها که بستگی به توان رقابتی و بازاریابی شرکتهای هواپیمایی ما دارد. ریسک تامین مناسب خدمات پشتیبانی از سوی فروشنده و ریسک مخالفت مقامات کشور با این تامین هواپیما برای ایرلاینی که باید زودتر از این واگذار می شد. و دهها ریسک محتمل دیگر که دقت و برنامه جامع برای تدوین قرارداد مناسب و استفاده مناسب از هواپیما را میطلبد.