| کد خبر: 97365 |

◄ چشم‌ها را باید شست

تین‌نیوز| محمود خم‌بر: سبیل، دستمال یزدی، ادبیات‌ کوچه‌بازاری و استفاده از واژه‌های نامانوس، صرف دائمی دیزی و مشت کوبیدن روی پیاز سرسفره، این‌ها مجموعه ویژگی‌های و تصورات بخش‌زیادی از مردم‌، از قشر راننده است، تصوراتی که ریشه‌هایش را شاید بتوان در کاراکترهای کلیشه‌ای فیلم‌ها و سریال‌ها جستجو کرد.

تصور غالب این است که در گذشته، افرادی که در حوزه حمل‌ونقل مشغول به فعالیت بودند، به شکل موروثی شغل خود را به فرزند درشت اندام‌تر و معمولا کم‌سوادتر می‌سپردند و شغل رانندگی سرشار از افرادی نامتعارف است.

شاید پربیراه نباشد اگر بگوییم اغلب مردم تصور می‌کنند شغل رانندگی احتیاج به مهارت اکتسابی چندانی ندارد و تنها با خواندن یک کتاب آئین‌نامه و چند جلسه آموزش رانندگی می‌توان وارد این حرفه شد.

اما به راستی این تصورات کلیشه‌ای تا چه میزان ریشه در حقیقت امر دارد؟ و تا چه میزان از فرآیند تیپ‌سازی رسانه‌ای متاثر است؟

یک بررسی ساده و سطحی در موتورهای جستجو نشان می‌دهد که در تمام رده‌بندی‌های شغلی در دنیا، حرفه رانندگی جزو مشاغل سخت قلمداد می‌شود، مشاغلی سختی که براساس منطق باید درآمد و جایگاه اجتماعی بالاتری داشته باشند.

راقم این سطور چندی پیش، با یکی از رانندگان محترم کامیون مصاحبه‌ای داشت که ذکر جملاتی از این مصاحبه خالی از لطف نیست.

محمد، جوان بیست‌وهفت ساله‌ای که حدودا نیمی از عمرش را در جابه‌جایی و حمل‌ونقل کالاهای ضروری صرف کرده، از نگرش نامناسب به این قشر اظهار نارضایتی ‌می‌کند و می‌گوید: ساختن یک شهر را تصور کنید، تمام ابزار و مصالح و موارد مورد نیاز برای ساخت این شهر توسط رانندگان کامیون و خودروهای سنگین تامین می‌شود اما به محض اتمام کار با یک تابلوی بسیار بزرگ به اطلاع می‌رساند که ورود کامیون ممنوع!

محمد می‌گوید، شب‌زنده‌داری‌ها و بی‌خوابی‌ها و دوری از خانواده از سختی‌های جدا نشدنی این شغل است و ما با انتخاب این شغل پیشاپیش این مسائل را پذیرفته‌ایم، اما این بی‌مهری در حمایت‌های مادی و معنوی تاثیر بسیار مخربی در فعالیت‌ها و روحیات ما دارد، تصور کنید با هزار دردسر موفق می‌شوید یک خودروی اقساطی تهیه کنید، حالا با مدیریت غیراصولی و نامناسب مواجه هستید و نمی‌توانید به شکل مطلوب از ظرفیت خودرو استفاده کنید، دائما هم تهدید می‌شوید که درصورت نپرداختن اقساط خودرو را توقیف می‌کنند، در همه‌جای دنیا رانندگان به نسبت بسیاری از مشاغل درآمد بالاتری دارند، آنقدر درآمدهای بالاتری دارند که مشقت‌های این حرفه را می‌پذیرند، اما در ایران برعکس است و هرچه مشاغل سخت‌تر باشد درآمد کم‌تری دارند.

صحبت‌های این راننده‌کامیون جوان معترض، بسیار دقیق و علمی بود چراکه براساس آخرین آمار متوسط درآمد رانندگان کامیون در آمریکا بیش از بیست‌درصد و در استرالیا درحدود سی درصد بیش‌تر از میانگین‌کل درآمد سالانه است.

مسئله نوع نگاه‌عمومی به این حرفه اهمیت کم‌تری از مسائل مالی ندارد، اما برای حل چنین معضلی چه باید کرد؟

به‌نظر می‌رسد این مساله با نهادهای آموزشی عجین است و راه برون رفت از چنین‌مشکلی اصلاح سیاست‌های کلی این نهاد‌هاست، به عنوان مثال، تغییر در نوع نگرش صدا‌وسیما و مراکز آموزشی مانند مدارس و دانشگاه‌ها می‌تواند تاثیر بسیاری در حل این معضل داشته باشد.

همچنین تقویت سازمان‌های مردم نهادی که درحوزه فرهنگ‌سازی فعالیت دارند نیز می‌تواند تاثیرات مثبتی داشته باشد، انجمن طرفداران ایمنی راه‌ها از جمله این نهاد‌هاست که سیاست کلی خود را فرهنگ‌سازی در حوزه‌ حمل‌ونقل بیان می‌کند.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • 0 0

    باسلام اشاره درستی کردید انجمن های مردم نهاد نقش موثر و سنگینی در این رابطه دارند.