◄ پرواز هوانوردی منطقه از روی ایران!

تین‌نیوز| کمند روستا: انتخاب مدیران و مسئولان معاونت‌ها و سازمان‌های تابعه وزارت راه شاید یکی از چالش‌برانگیزترین بخش‌های فعالیت هر وزیر باشد و در این بین بخش هوانوردی در بین دیگر بخش‌های وابسته به وزارت راه پر چالش‌ترین بخش است و انتخاب مدیران این بخش همواره با حاشیه‌های فراوانی رو‌به‌رو بوده و به خصوص بعد از شکل‌گیری شبکه‌های اجتماعی مورد نقد فراوانی در این شبکه‌ها نیز قرار گرفته است.

کارشناسان و فعالان این حوزه اغلب از حلقه بسته‌ای یاد می‌کنند که مدیران بخش از بین آن انتخاب می‌شوند و جا برای عرضه و رشد افراد دیگر به وجود نمی‌آید و این خود موجب فروکش کردن بحث نوآوری و خط و مشی‌گذاری جدید در این حوزه می‌شود.

حال این پرسش مطرح است که چرا انتخاب مدیران بخش هوانوردی چنین شرایطی دارد؟ آیا کارشناسان و متخصصان لایق مدیریت در این حوزه اندکند یا این حوزه جزو حوزه‌هایی است که امنیتی محسوب شده و اطمینان و اعتماد مضاعفی جدا از مباحث کارشناسی برای انتخاب مدیران مورد توجه است؟

تغییر دولت‌ها و جابجایی مدیران ارشد و میانی در بخش هوانوردی
یک کارشناس هوانوردی در این‌باره به تین‌نیوز می‌گوید: مدیریت در بخش‌های مختلف كشور به شدت متاثر از تغییر دولت هاست و این تغییر تقریبا هر چهار سال یکبار اتفاق می‌افتد و با یک نگاه اجمالی می توان چنین برداشت کرد که طیف مدیران ارشد، میانی و پایه بعضی از دستگاه‌ها کاملا هم سوی حزب سیاسی حاکم و در برخی سازمان‌های تخصصی‌تر عموما مدیران ارشد و گاهی میانی جابجا می شوند.

روح‌الله فلاح‌تبار می افزاید: صنعت هوانوردی هم از این اتفاق کلی در كشور بی نصیب نیست در صورتی که به دلیل اهمیت صنعت به عنوان مولفه حکومت مدرن، الزامات بین المللی و قوانین هوانوردی و به تبع آن دانش خاص، گرایش سیاسی به عنوان فاکتور انتخاب مدیران ارشد هوانوردی به صنعت ضربه اساسی زده و فرصت سوزی تاریخی ایجاد خواهد کرد.

وی تاکید می‌کند: مدیران سیاسی در فرصت کوتاه و گذرا امکان مطالعه درست و چیدمان بخش های میانی و پایه را نخواهند داشت و ترجیح بر حفظ وضع موجود داشته و متقاعد می شوند که افراد حاضر در سمت‌ها خوب بوده و کمتر سنت شکنی نموده و تنها به جابجایی حلقه بسته اقدام می کنند. از طرفی هم شاخص عملکرد مدیریت در سطح هوانوردی ایرلاینی و فرودگاهی تعریف نشده است و میزان پیشرفت یا پسرفت با مقیاسی اندازه گیری نمی شود و بر همین اساس ساخت و ساز و کارهای سخت افزاری ملموس شاخصی می شود برای مدیر خوب و کارا در صنعت هوانوردی.

اصلاح ساختارها و رویه‌ها زیر سایه حفظ وضع موجود
اگر قبول کنیم یکی از وظایف مدیران اصلاح ساختار و رویه‌ها و بهبود روش‌هاست این سوال مطرح می‌شود که وقتی در سطوح مدیریت هوانوردی آنچنان که کارشناسان می‌گویند مدیران فقط در سطوح مختلف جابجا می‌شوند، چگونه این تغییرات روند بهبود وضعیت و رشد و بالندگی شکل خواهد گرفت و در رقابت نفس‌گیری که بین کشورهای مختلف در این حوزه وجود دارد موفق خواهند شد؟

فلاح‌تبار می‌گوید: امروز صنعت هوانوردی و فرودگاهی از یک تصمیم‌گیری بزرگ در بخش کلان و نرم‌افزاری رنج می‌برد و با مطالعه بسیار سطحی در کشورهای همسایه و مخصوصا کشورهای حوزه  ASEAN (اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا) به عنوان بازیگر منطقه ‌ی بزرگ در رشد صنعت هوانوردی با نام ASEAN single aviation market و با هدف توسعه  شبکه پروازی و فرودگاهی با سرمایه گذاری مشترک (joint venture) به شدت به دنبال رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی منطقه بوده و برنامه‌ریزی کلان برای برهم زدن موازنه صنعت به نفع کشورهای عضو می باشند در صورتی که این واژه‌ها با صنعت هوانوردی ما غریبه است و در تئوری هم وارد بحث نشده ایم.

وی تاکید می‌کند: فرصت سوزی تاریخی در حال اتفاق است و هوانوردی منطقه از ما عبور کرده و ما هنوز هم از شعار قطب و هاب بین المللی عبور نکرده‌ایم و کلام آخر اینکه فرودگاه دوبی در سال 2016حدود ۸۵میلیون مسافر جا به جا نموده و برنامه ریزی برای سال 2020روی ۹۸میلیون مسافر می باشد.

این کارشناس خاطرنشان می‌کند: البته ناگفته نماند نگاه بازیگر منطقه‌ای شدن بخش هوانوردی و مورد احترام ملی بودن یک استراتژی کلان می باشد هرچند تاریخ گذشته است ولی مصرفش برای بیماری ما بی تاثیر نیست.