|
کد خبر:
115505
|
گزارش «حمل‌و‌نقل» از آخرین وضعیت بازار کار ایران
نرخ بیکاری ۱۲.۷ درصدی شد
هفته‌نامه حمل ونقل|
گروه اقتصادی: نرخ بیکاری در ایران به ۱۲.۷ درصد رسید. به گزارش «حمل‌و‌نقل»، بررسی‌های صورت گرفته توسط مرکز آمار ایران نشان می‌دهد نرخ بیکاری در بهار سال جاری به ۱۲.۷ درصد رسید. در این میان نرخ بیکاری مردان ۱۰.۴ درصد و نرخ بیکاری زنان ۲۱.۸ درصد گزارش شده است. نرخ بیکاری در شهرها ۱۴.۴ درصد و در مناطق روستایی در همین دوره زمانی ۷.۹ درصد برآورد شده است. در بهار سال جاری نیز مانند سال‌های گذشته بالا بودن نرخ بیکاری در جوانان ۲۰ تا ۲۹ ساله زنگ‌های خطر را به صدا درآورده است.
نرخ بیکاری ایران در سال‌های اخیر درحالی افزایش یافته که رشد اقتصادی مثبت شده است. بی‌تأثیری رشد اقتصادی بر نرخ بیکاری تنها پدیده‌ای مختص به ایران نیست و بررسی‌ها نشان می‌دهد ایران نیز مانند بسیاری از کشورها، حتی در دوره‌هایی که با رشد اقتصادی بالا روبه‌روست از نرخ بیکاری رنج می‌برد.
به عبارت دیگر رشد اقتصادی تأثیر چندانی بر میزان اشتغال ایجاد شده در کشور ندارد و کارشناسان معتقدند برای حل این بحران باید تدابیری نه فقط در ایران که در جهان اندیشیده شود چرا که تداوم این روند باعث می‌شود جمعیتی همواره از دست یافتن به شغل محروم بمانند.
مقایسه نرخ بیکاری در گروه‌های سنی نشان می‌دهد بیشترین نرخ بیکاری در ایران در گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ ساله وجود دارد. این جمعیت با نرخ بیکاری ۳۱.۹ درصدی روبه‌روست. بررسی این شاخص در بین زنان و مردان نیز نشان می‌دهد در بین مردانی با این سن نرخ بیکاری ۲۶.۶ دصد و در میان زنان با این گروه سنی نرخ بیکاری ۵۰.۶ درصد برآورد شده است به‌این‌ترتیب زنان جوان مهم‌ترین بازماندگان از یافتن شغل در ایران تلقی می‌شوند.
دولت یازدهم در دوره‌ای فعالیت خود را آغاز کرد که بحران‌های متعددی گریبان اقتصاد ایران را گرفته بود. از آن جمله می‌توان به بحران تشدید تحریم‌ها، بحران ناشی از رکود اقتصادی و تورم بالا اشاره کرد. نرخ تورم در سه سال گذشته تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته و از‌سوی‌دیگر نیز رشد اقتصادی ایران برای سه فصل متوالی مثبت شده است از این رو بسیاری معتقدند ایران وارد مرحله رونق اقتصادی شده و لازم است تدابیری برای حراست از این دستاورد اندیشیده شود.
دلایل بالا بودن نرخ بیکاری
بررسی‌ها نشان می‌دهد بی‌توجهی به ایجاد شغل در سال‌های بین ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ از یک سو و پایین بودن ایجاد شغل نسبت به تقاضا در سال‌های پیش از آن مهم‌ترین دلیل بحران بیکاری در ایران تلقی می‌شود. رشد شتابان جمعیت در دهه شصت سبب شد اقتصاد ایران در سال‌های پس از آن قادر به پوشش تقاضای شغل این گروه نباشد.
از‌سوی‌دیگر توسعه دانشگاه‌ها در این مقطع از زمان خود عاملی برای ورود نیروهای بیکار تحصیلکرده به اقتصاد ایران شد که مشکلات را دو چندان می‌کرد. عدم تطابق آموزشهای دانشگاهی با نیازهای بازار کار در ایران در سال‌های گذشته همواره از مشکلات اساسی اقتصادی ایران عنوان شده است. ایران در بهترین شرایط موجود درسال ۱۴۰۰ با بیکاری ۵ میلیون نفر روبه‌رو خواهد بود و بسیاری از کارشناسان پیشنهاد می‌دهند برنامه ششم توسعه برنامه‌ای با محوریت اشتغال در ایران باشد.
مشارکت اقتصادی
بررسی وضعیت بازار کار نشان از آن دارد که نرخ مشارکت اقتصادی مردان و زنان در روستاها بالاتر از شهرهاست.
درحالی که نرخ مشارکت زنان روستایی برابر با ۱۷ درصد برآورد شده است، نرخ مشارکت زنان در نقاط شهری ۱۵.۶ درصد رسیده است. متوسط نرخ مشارکت زنان در کل کشور نیز در حدود ۱۵.۹ درصد برآورد شده است.
نرخ بیکاری زنان در ایران نسبت به مردان بسیار بالاست و همین مسئله خود نشانگر مردانه بودن ساختار بازار کار ایران است. در سال‌های اخیر، حقوق و دستمزد از تورم عقب افتاده است و همین امر سبب شده بسیاری از زنان متقاضی ورود به بازار کار برای تأمین هزینه‌های زندگی خود باشند.
بررسی وضعیت بازار کار در روستاها نیز نشان می‌دهد نرخ مشارکت اقتصادی جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر مردان نیز در روستاها بالاتر از شهرهاست به‌طوری‌که نرخ مشارکت اقتصادی مردان در نقاط روستایی برابر با ۶۷.۹ درصد و در نقاط شهری برابر با ۶۳.۹ درصد برآورد شده است.
نرخ مشارکت اقتصادی مردان در کل کشور به طور متوسط ۶۴.۹ درصد برآورد می‌شود.
هر چند نرخ بیکاری در روستاها پایین‌تر از شهرهاست اما بررسی‌ها نشان می‌دهد پایین بودن سطح دستمزد و نبود امکانات کافی در روستاها موج مهاجرت از روستاها به شهرهای بزرگ خصوصا تهران و مراکز استان‌ها را رقم زده است. بر‌این‌اساس در صورت سرمایه‌گذاری مناسب در روستاها می‌توان از موقعیت موجود در این مناطق برای اشتغال زایی و استفاده از فرصت‌های ذاتی کشور بهره برد.
لینک خبر
نرخ بیکاری ایران در سال‌های اخیر درحالی افزایش یافته که رشد اقتصادی مثبت شده است. بی‌تأثیری رشد اقتصادی بر نرخ بیکاری تنها پدیده‌ای مختص به ایران نیست و بررسی‌ها نشان می‌دهد ایران نیز مانند بسیاری از کشورها، حتی در دوره‌هایی که با رشد اقتصادی بالا روبه‌روست از نرخ بیکاری رنج می‌برد.
به عبارت دیگر رشد اقتصادی تأثیر چندانی بر میزان اشتغال ایجاد شده در کشور ندارد و کارشناسان معتقدند برای حل این بحران باید تدابیری نه فقط در ایران که در جهان اندیشیده شود چرا که تداوم این روند باعث می‌شود جمعیتی همواره از دست یافتن به شغل محروم بمانند.
مقایسه نرخ بیکاری در گروه‌های سنی نشان می‌دهد بیشترین نرخ بیکاری در ایران در گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ ساله وجود دارد. این جمعیت با نرخ بیکاری ۳۱.۹ درصدی روبه‌روست. بررسی این شاخص در بین زنان و مردان نیز نشان می‌دهد در بین مردانی با این سن نرخ بیکاری ۲۶.۶ دصد و در میان زنان با این گروه سنی نرخ بیکاری ۵۰.۶ درصد برآورد شده است به‌این‌ترتیب زنان جوان مهم‌ترین بازماندگان از یافتن شغل در ایران تلقی می‌شوند.
دولت یازدهم در دوره‌ای فعالیت خود را آغاز کرد که بحران‌های متعددی گریبان اقتصاد ایران را گرفته بود. از آن جمله می‌توان به بحران تشدید تحریم‌ها، بحران ناشی از رکود اقتصادی و تورم بالا اشاره کرد. نرخ تورم در سه سال گذشته تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته و از‌سوی‌دیگر نیز رشد اقتصادی ایران برای سه فصل متوالی مثبت شده است از این رو بسیاری معتقدند ایران وارد مرحله رونق اقتصادی شده و لازم است تدابیری برای حراست از این دستاورد اندیشیده شود.
دلایل بالا بودن نرخ بیکاری
بررسی‌ها نشان می‌دهد بی‌توجهی به ایجاد شغل در سال‌های بین ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ از یک سو و پایین بودن ایجاد شغل نسبت به تقاضا در سال‌های پیش از آن مهم‌ترین دلیل بحران بیکاری در ایران تلقی می‌شود. رشد شتابان جمعیت در دهه شصت سبب شد اقتصاد ایران در سال‌های پس از آن قادر به پوشش تقاضای شغل این گروه نباشد.
از‌سوی‌دیگر توسعه دانشگاه‌ها در این مقطع از زمان خود عاملی برای ورود نیروهای بیکار تحصیلکرده به اقتصاد ایران شد که مشکلات را دو چندان می‌کرد. عدم تطابق آموزشهای دانشگاهی با نیازهای بازار کار در ایران در سال‌های گذشته همواره از مشکلات اساسی اقتصادی ایران عنوان شده است. ایران در بهترین شرایط موجود درسال ۱۴۰۰ با بیکاری ۵ میلیون نفر روبه‌رو خواهد بود و بسیاری از کارشناسان پیشنهاد می‌دهند برنامه ششم توسعه برنامه‌ای با محوریت اشتغال در ایران باشد.
مشارکت اقتصادی
بررسی وضعیت بازار کار نشان از آن دارد که نرخ مشارکت اقتصادی مردان و زنان در روستاها بالاتر از شهرهاست.
درحالی که نرخ مشارکت زنان روستایی برابر با ۱۷ درصد برآورد شده است، نرخ مشارکت زنان در نقاط شهری ۱۵.۶ درصد رسیده است. متوسط نرخ مشارکت زنان در کل کشور نیز در حدود ۱۵.۹ درصد برآورد شده است.
نرخ بیکاری زنان در ایران نسبت به مردان بسیار بالاست و همین مسئله خود نشانگر مردانه بودن ساختار بازار کار ایران است. در سال‌های اخیر، حقوق و دستمزد از تورم عقب افتاده است و همین امر سبب شده بسیاری از زنان متقاضی ورود به بازار کار برای تأمین هزینه‌های زندگی خود باشند.
بررسی وضعیت بازار کار در روستاها نیز نشان می‌دهد نرخ مشارکت اقتصادی جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر مردان نیز در روستاها بالاتر از شهرهاست به‌طوری‌که نرخ مشارکت اقتصادی مردان در نقاط روستایی برابر با ۶۷.۹ درصد و در نقاط شهری برابر با ۶۳.۹ درصد برآورد شده است.
نرخ مشارکت اقتصادی مردان در کل کشور به طور متوسط ۶۴.۹ درصد برآورد می‌شود.
هر چند نرخ بیکاری در روستاها پایین‌تر از شهرهاست اما بررسی‌ها نشان می‌دهد پایین بودن سطح دستمزد و نبود امکانات کافی در روستاها موج مهاجرت از روستاها به شهرهای بزرگ خصوصا تهران و مراکز استان‌ها را رقم زده است. بر‌این‌اساس در صورت سرمایه‌گذاری مناسب در روستاها می‌توان از موقعیت موجود در این مناطق برای اشتغال زایی و استفاده از فرصت‌های ذاتی کشور بهره برد.
لینک خبر
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.