| کد خبر: 97740 |

◄ کلید دست مردم است و بس

تین‌نیوز| نوشتن از امور بدیهی از سخت‌ترین کارهاست، امور بدیهی که آن‌قدر تکرار شده که سخت می‌توان سخن جدیدی در رابطه با آن ابراز کرد، مرگ از همین بدیهیات است.

به گزارش تین‌نیوز، وقتی از مرگ سخن می‌گوییم از چه حرف می‌زنیم؟ از هیچ، از یک هیچ بزرگ که اتفاق نظر عموم را به یدک می‌کشد، همگان موافق‌اند، مرگ تلخ است.

مرگ آن‌قدر تکرار شده و تکرار شده که به‌عنوان یک امر بدیهی و شتری سنگین پشت درب خانه‌ همه افراد شناخته می‌شود که با هیچ ابزاری نمی‌توان تکانش داد؛ اما آیا این مساله باید ما را مجاب کند که هیچ اقدامی برای مرگ عزیزان‌مان انجام ندهیم؟ آیا نباید برای غولی که حتی بیش‌تر از جنگ‌های بزرگ منطقه جان‌ هموطنان عزیزمان را گرفته کاری کرد؟ آیا اگر عزیزی پیش چشم ما دیده از جهان فرو می‌بندد و ما می‌توانیم مانع از این امر شویم، نباید اقدام کنیم؟
 
فاصله تلفات ایران از استاندارد جهانی
 آمارها نشان می‌دهد در دنیا به ازای هر ۱۰ هزار خودرو حدود ۹ نفر کشته می‌شوند، درحالی‌که در ایران به ازای این تعداد خودرو، ۳۷ تن کشته می‌شوند، اگر میانگین ۲۳ تا ۲۷ هزار کشته در حوادث رانندگی در طول سال را همراه با میانگین ۲۵۰ هزار زخمی این حوادث در نظر بگیریم، گویی هرسال در ایران جنگی بسیار عظیم با تلفاتی سرسام‌آور اتفاق می‌افتد.
 
طبق اعلام سازمان پزشکی قانونی در آخرین آمار در مدت تنها هفت ماه، حدود ۱۱ هزار نفر براثر حوادث جاده‌ای فوت و ۲۰۴ هزار و ۷۴۱ نفر مصدوم شده‌اند، بر اساس اعلام پژوهشكده بيمه مركزي ايران، کشور ما ازنظر تصادفات ناايمن رانندگي در بين ۱۹۰ كشور جهان، رتبه ۱۸۹ را به‌ خود اختصاص داده و ازاین‌جهت، تنها كشور سيرالئون در غرب قاره آفريقا است كه وضعيت نامناسب‌تري نسبت به ايران دارد؛ در مقایسه با برخی از کشورهای آسیایی می‌توان گفت ميزان تلفات تصادفات رانندگی در ايران ۲۵ برابر ژاپن و ۲ برابر ترکيه است.
 
در این میان هرچند استاندارد نبودن جاده‌ها و خودروهای غیر ایمن جایگاه بالایی در این فاجعه دارند اما کلید حل این مشکل در دست عموم مردم است، کلید در دست مردمی است که می‌توانند حتی باوجود مشکلات جاده و خودرو تلفات را به صفر برسانند، مردم ما در چند سال اخیر به‌خوبی قدرت تأثیرگذاری خود را به تصویر کشیدند، از رقم زدن و کنترل جریان‌های سیاسی گرفته تا تغییر لباس کاروان المپیک!
 
تأمل در این امر تنها یک نتیجه دارد، مردمی چنین‌ تأثیرگذار، تنها به یک مسئله برای اقدام جمعی نیاز دارند؛ مسئله شدن!
اگر تاکنون حجم تصادفات به حد مطلوب و منطقی‌ای نرسیده به این دلیل است که مردم از عمق فاجعه و نقش تعیین‌کننده خود کم‌اطلاع‌اند.
 
امروزه با توجه به نفوذ گسترده رسانه‌های جمعی و نقش تعیین‌کننده این رسانه‌ها علی‌الخصوص شبکه‌های مجازی، باید نگاه خانمان‌برانداز و وامصیبتا به این مقوله را فراموش کرد و به‌جای برگزاری نشست‌های پرهزینه در تبیین نقش تخریب‌گر شبکه‌های مجازی در نهاد خانواده، به سمت تبیین ظرفیت‌های بسیار این شبکه‌ها در اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی پیش برویم.

فنّاوری‌های نوین تنها ابزاری بی‌طرف هستند که ظرفیت استفاده در مقدس‌ترین و پلیدترین امور رادارند، انتخاب با ماست.

با نگاهی این‌چنین به‌جایگاه مردم و فنّاوری، فضا برای اقدامات لازم جهت کاهش میزان تلفات حوزه حمل‌ونقل باز شده و شاید برای همیشه بتوان هر سه سر غول تلفات جاده‌ای که اشتباهات مردم، خودروهای غیراستاندارد و جاده‌های خطرناک است را از تنش جدا کرد.

عزم ملی برای رفع بحران ملی
سوانح جاده‌ای منحصر به قشر خاصی نیست، نمی‌شود گفت، تلفات فقط در بین خبرنگاران یا کارگران یا مهندس‌ها اتفاق می‌افتد، این بلا گریبان گیر همه است، لذا برای حل آن‌هم نمی‌توان تنها به اقدامات پلیس و راهداری و خودروساز چشم امید بست، این بحران ملی، اراده و همکاری ملی می‌طلبد.

در همین رابطه تین‌نیوز با برگزاری جلسات متعدد با کارشناسان امر تلاش دارد، این اقدام ملی را تئوریزه کند و با مصداق بخشی و عملیاتی کردن آن گامی در راستای ایفای نقش رسانه‌ای خود بپردازد.

حمید نجف، کارشناس حوزه حمل‌ونقل این پیشنهادها را این‌گونه ارائه می‌کند:
ما در این حوزه نیازمند یک سونامی هستیم، موج مطالبه عمومی باید کاشانه تلفات جاده‌ای را نیست و نابود کند: 1- با توجه به‌جایگاه رسانه‌ها در آگاهی بخشی به مردم، انتظار می‌رود تمام رسانه‌های دیداری و شنیداری، اعم از تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها بخشی از فعالیت‌های خود را به این امر اختصاص دهند.

2- تلویزیون می‌تواند با یک جدول عددی دائمی در کنار علامت شبکه‌ها، مردم را از میزان تلفات آگاه کند؛ روزنامه‌ها نیم‌تای پایین صفحه اول خود را تا رسیدن به نتیجه به رنگ سیاه چاپ کنند و در آن از تلفات بگویند.

3- تمام نهادها از وزارت علوم و بهداشت و آموزش‌وپرورش گرفته تا وزارت راه‌وشهرسازی و پلیس برای انجام این اقدام عمومی پیش‌قدم شوند.

4- فضای فعالیت برای نهادهای مردمی و تأثیرگذار در حوزه حمل‌ونقل تسهیل و هزینه‌های موردنیاز تأمین شود.

5- کلاس‌ها و دوره‌های توجیهی برای معلم‌ها و اساتید دانشگاه برگزار شود.

6- شبکه‌های پرمخاطب اجتماعی شناسایی و از آن‌ها برای شرکت و همکاری در این طرح دعوت شود.

7- مردم، همان‌طور که در 8 سال جنگ تحمیلی از جان ‌هم‌وطنان دفاع کردند، اکنون هم برای حفظ جان‌ همان‌ هموطنان اقدامات ایمنی را رعایت کنند و تنها به حوزه رعایت قوانین اکتفا نکنند و در نقش دعوت‌کننده و اقدام کننده جمعی ظاهر شوند.

8- مقام‌های مسئولی که جایگاه بالایی در اختیاردارند و می‌توانند برافکار عمومی تأثیرگذاری داشته باشند، اعم از روسای قوای سه‌گانه، نمایندگان مجلس و شهرداران و استانداران و فرمانداران و ائمه جمعه در هر سخنرانی دقایقی را به این طرح اختصاص دهند.

9- کارشناسان و صاحب‌نظران حوزه حمل‌ونقل به‌وسیله ارتباط با رسانه‌ها مردم را از جزئیات سوانح و عوامل پیش‌گیرنده آگاه کنند  
به سخن آغازین بازگردیم، آیا مرگ بدیهی و غیرقابل‌اجتناب است؟
 

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • 0 0

    مردم ما با این نوع انحطاط اخلاقی که در پیش گرفتن مستحق این آمار های منفی هستند؛ این نوع روش زندگی همان چیزی است که برای خود ترسیم کرده اند