ارزش افزوده

  • مدیران سازمانهای سنتی بیشترین تمرکز خود را بر روی داراییهای مشهود سازمان از جمله: زمین،پول، نیروی کار میگذاشتند ولی با عبور اقتصاد از مرحله سنتی به اقتصاد دانشی، مدیران سازمانها باید از تک بعدی نگریستن به داراییها اجتناب کنند و اهمیت نقش داراییهای نامشهودی چون مشتریان و عوامل ارزش آفرین درونی سازمان که موجب بقا و مزیت رقابتی سازمان می شود را درک کنند.