به مرگ و میر در جاده ها بی تفاوت نباشیم

پژمان موسوی روزنامه نگار شناخته شده کشور با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود به عادی سازی بالا بودن مرگ و میر در تصادفات جاده ای نوروز 1403 انتقاد کرد. وی نوشته است: امروز تعداد کشته های جاده ها چند نفر بود؟ به چندتایی بود دیگه از اول تعطیلات نوروز. چند نفر؟ فکر کنم پانصد و خرده ای!

احتمالا این دیالوگ مشترک خیلی از ماست در هر تعطیلاتی و ریشه یابی علل و عوامل آن نقل بحث های ما در هر جمع و دورهمی ای است.

موضوع مهم اما می دانید چیست؟ عادی نشدن این همه مرگ و تکراری نشدن گفتن و نوشتن از آن از بس که برایمان تکرار شده است. راست اش فکر میکنم نباید این همه مرگ و میر برای ما عادی شود؛ مگر میشود تعداد مرگ و میر تصادفات در ایران با کل مرگ و میر تصادفات رانندگی در اتحادیه اروپا با ۲۷ کشور و جمعیت ۴۵۰ میلیون نفری برابری کند و ما بی تفاوت باشیم؟

مگر میشود وضع راه هایمان را ببینیم و بی تفاوت باشیم؟ مگر می شود قراضه ها و ارابه های مرگی را که به اسم اتومبیل به ما می فروشند را ببینیم و بی تفاوت باشیم؟ مگر می توان اثر مستقیم راه و اتومبیل در این همه مرگ و میر را دید و باز هم بی تفاوت بود؟

میدانم که عامل انسانی هم در بروز این همه مرگ و میر موثر است اما وقتی شخص رئیس پلیس راهور صراحتا اعلام می کند که بیشترین فوتی تصادفات با پراید، ساینا و پژو ۴۰۵ است فکر می کنم تاکید بیش از حد بر نقش عامل انسانی رد گم کردن و اسم رمز فراموشی مقصران اصلی این همه مرگ و میر است.