لاستیک هواپیما چقدر عمر می‌کند؟

به گزارش تین نیوز، لاستیک های هواپیما ، مدل های بزرگ تر لاستیک ماشین هستند و البته با این تفاوت که لاستیک هواپیما باید فشار بیشتری را تحمل کند. اما لاستیک های هواپیما چقدر عمر می کنند؟ وب سایت پلین نرد اشاره می کند که این موضوع به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد.

شما احتمالا صدای متمایزی را که زمان نشستن هواپیما روی زمین شنیده می شود، به خاطر دارید، این صدا مثل این است که لاستیک وقتی به زمین برخورد می کند، جیغ می کشد. لاستیک های هواپیما، مدل خیلی بزرگ تری از لاستیک های ماشین هستند، آنها بار بسیار بیشتر، دمای بسیار بالاتر و سرعت بسیار بیشتری از ماشین را متحمل می شوند و همچنین لازم است از مقررات ایمنی سخت گیرانه ای پیروی کنند.

به دلیل همین شرایط است که آنها به مرور زمان فرسوده می شوند، لاستیک ها تولید شده اند که میزان مشخصی از فشار را تحمل کنند؛ بنابراین مکانیک ها به طور مداوم آنهارا بازرسی کرده و در صورت نیاز، عوض می کنند.

لاستیک هواپیما چقدر با لاستیک ماشین متفاوت است؟

اول از همه اینکه لاستیک های هواپیما برای قربانی شدن طراحی شده اند، یعنی مهندسان طوری آنها را طراحی کرده اند که به مرور زمان مستهلک می شوند، درست مثل لاستیک خودرو. برخلاف لاستیک خودرو، لاستیک های هواپیما برای پیمودن مسیری ۸۰ هزار کیلومتری طراحی نشده اند، آن هم به این خاطر است که یک ماشین، لاستیک های خود را به صورت مدام و با فشار ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت، به زمین نمی کوبد.

مهندسان، لاستیک های هواپیما و ماشین را برای هدف ها و شرایط کاملا متفاوتی ایجاد کرده اند. اول از همه، لاستیک های هواپیما باید وزن و فشار بسیار بیشتری را تحمل کنند؛ برای مثال یک هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ چهار چرخ اصلی برای فرود دارد و باید حدود ۶۶ هزار کیلوگرم وزن را تاب بیاورد، در حالی که یک ماشین معمولی هم اگر چه چهار چرخ دارد، اما نهایتا برای تحمل حدود ۱۶۰۰ کیلوگرم طراحی شده ا است.

دوم اینکه لاستیک های هواپیما با سرعت های بسیار بیشتری دست و پنجه نرم می کنند، سرعت فرود یک بوئینگ ۷۳۷ در حدود ۲۶۰ تا ۲۸۰ کیلومتر بر ساعت است و این لاستیک ها باید انرژی بسیار بیشتری را در مقایسه با یک ماشین تحمل کنند که حتی با بیشترین سرعت هم، به طور متوسط، این اندازه سریع نمی روند. به دلیل شرایط سختی که لاستیک های هواپیما کار می کنند، به طور مرتب نظارت و بازرسی می شوند. نشانگرهای سایش روی لاستیک ها نشان می دهد که چه زمانی ممکن است زمان تعویض فرا رسیده باشد.

فاکتورهای دیگر درباره لاستیک هواپیما

تعداد لاستیک های یک هواپیما به وزن آن بستگی دارد؛ یک هواپیمای سنگین برای توزیع یکنواخت وزن، به لاستیک های بیشتری نیاز دارد. لاستیک های هواپیما دارای آج هایی هستند تا در برابر باد پایداری ایجاد کنند و آب را روی سطوح مرطوب هدایت کنند، آج ها همچنین ترمز را بهبود می بخشند.

لاستیک های هواپیما همچنین دوشاخه های ایمنی ویژه ای دارند، این دوشاخه ها طوری طراحی شده اند که اگر لاستیک زیاد داغ شود، ذوب می شوند. گاهی اوقات زمانی که ترمزها به طور کامل عمل می کنند، این اتفاق می افتد. هنگامی که دوشاخه ها ذوب می شوند، به جای ترکیدن لاستیک، لاستیک را به صورت کنترل شده تخلیه می کنند. این اتفاق در شرایطی که نیاز به ترمز گرفتن شدید باشد، خطر آسیب به هواپیما را به حداقل می رساند.

دوشاخه ها ایمنی را بهبود می بخشند، که در هنگام صحبت ضروری است که برای لاستیک های هواپیما، یک موضوع ضروری است. از آنجایی که لاستیک ها با فشار نسبتا بالایی باد می شوند، در صورت انفجار می توانند صدمات زیادی به همراه داشته باشند. در یک بوئینگ 777 ، هر لاستیک اصلی با ۲۲۰ پاسکال فشار باد می شود و ۱۲۰ کیلوگرم وزن دارد؛ این موضوع به خودی خود، یک خطر بالقوه در صورت بروز مشکل است؛ همچنین از لحاظ مالی هم دردسرزاست، زیرا هر لاستیک بوئینگ، حدود ۵۰۰۰ دلار قیمت دارد.

مکانیک ها، لاستیک های هواپیما را برای کنترل بیشتر، به جای هوای معمولی با نیتروژن پر می کنند. نیتروژن کمتر در معرض انبساط و انقباض ناشی از تغییرات شدید دما و فشار است.

آیا می توان کاری کرد که لاستیک های هواپیما بیشتر عمر کنند؟

طول عمر لاستیک های هواپیما در درجه اول به سه عامل بستگی دارد:

تعداد فرودهای سنگین (یا نوع فرود): زمانی که هواپیما با سرعت و نیروی عمودی زیادی فرود می آید، لاستیک ها هم باید فشار بیشتری را تحمل کنند.

باند فرودگاه: باندهای ساخت دست انسان، بیشتر از بین یا آسفالت ساخته شده اند، در حالی که باندهای طبیعی چمن، خاک یا شن هستند. آسفالت مستعد چاله، ترک و ریزش است که منجر به سایش سریع لاستیک ها می شود. باندهای چمنی برای لاستیک ها راحت تر هستند اما برای هواپیماهای بزرگ مفید نیستند. با این حال، برخی از هواپیماهای نظامی می توانند از باندهای طبیعی استفاده کنند. فرودگاه ها از باندهای خود نگهداری می کنند تا سایش لاستیک را تا حد امکان به حداقل برسانند، هرچند نحوه نگهداری از باندهای فرودگاه هم متفاوت است.

اندازه هواپیما: هواپیماهای بزرگ تر، فشار بیشتری از هواپیماهای کوچک تر تحمل می کنند. برای مثال لاستیک های یک ایرباس A۳۸۰ سریع تر از یک بوئینگ ۷۳۷، فرسوده می شود.

یک هواپیمای مسافربری معمولا بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ فرود انجام می دهد، قبل از اینکه مکانیک نیاز به تعویض آنها داشته باشد. لاستیک ها در یک جت تجاری دوام بیشتری خواهند داشت و در هواپیماهای کوچک و سبک، لاستیک ها در صورت نگهداری صحیح، می توانند برای مدت نامحدودی دوام بیاورند.

لاستیک های هواپیما گران هستند. لاستیک اصلی بوئینگ ۷۷۷ حدود ۵۰۰۰ دلار قیمت دارد، بنابراین شرکت های هواپیمایی می خواهند تا جایی که ممکن است، از تعویض لاستیک ها خودداری کنند. بنابراین، مکانیک ها تایرهای فرسوده را از طریق فرآیندی به نام پنچرگیری بررسی می کنند. لاستیک های هواپیما بیشتر در قسمت آج فرسوده می شوند، در حالی که بدنه آنها معمولا حالت بهتری دارد. مکانیک ها آج لاستیک ها را زیر نظر دارند، اگر فرسوده شوند، آن ها را دوباره ترمیم می کنند تا دوام بیشتری داشته باشند.

مکانیک ها لاستیک را روکش می کنند تا طول عمر بیشتری در فرآیند پنچرگیری داشته باشند. لاستیک های روکش شده هواپیماها می توانند تا ۱۰۰ فرود اضافی دوام بیاورند و متخصصان لاستیک می توانند برخی از لاستیک های هواپیما را تا هفت بار هم روکش کنند. این موضوع می تواند صرفه جویی قابل توجهی در هزینه خطوط هوایی داشته باشد.