◄ کارل بنز، پدر خودروسازی جهان و بنیان‌گذار برند مرسدس بنز

کارل فریدریش بنز (Karl Friedrich Benz) مهندس آلمانی طراح موتور و اتومبیل بود که در تاریخ به‌نام مخترع اولین خودرو گازوییلی شناخته می‌شود. اگرچه افراد دیگری هم در همان سال‌های فعالیت کارل، روی طرح‌های مشابه اتومبیل کار می‌کردند، او اولین نفری بود که پتنت خودرو را به‌نام خود ثبت کرد. پتنت‌های بعدی او، همگی در مسیر ساخت اتومبیل‌های تجاری بودند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، موتور احتراق داخلی مخصوص خودرو بود. 

مخترع اولین اتومبیل تجاری تاریخ، در سال ۱۸۸۵ اولین خودروِ خود را با نام Motorwagen معرفی کرد. خودروِ او ۳ چرخ داشت و با استفاده از فرمان برای چرخ جلو حرکت می‌کرد. بار موتور گازوییلی ۴ زمانه و مسافران این خودرو را نیز چرخ‌های عقبی تحمل می‌کردند. بنز علاوه‌بر این خودرو، اختراعات مهم دیگری همچون سیستم کنترل سرعت خودرو، شعله‌ورکردن سوخت با استفاده از جرقه‌های باتری، شمع خودرو، سیستم کلاچ، تعویض دنده، رادیاتور آبی و کاربراتور نیز در کارنامه‌‌اش دارد.

ساخت اولین اتومبیل توسط فردریش بنز

اولین گواهی نامه رانندگی چه زمانی صادر شد؟

122 سالگی تولید نخستین خودرو گازوئیلی توسط «کارل بنز»

کارل بنز شرکت خودروسازی خود را با نام Benz Company تأسیس کرد که وارثانی همچون دایملربنز و مرسدس‌بنز و دایملرکرایسلر دارد. او پیش از مرگش، انفجار صنعت خودرو و افزایش شدید استفاده از آن در سال ۱۹۲۰ را شاهد بود؛ رخدادی که به‌نوعی خودش شروع‌کننده‌  آن محسوب می‌شد.

تولد و تحصیل

کارل بنز با نام کارل فریدریش مایکل وایلانت در ۲۵نوامبر۱۸۴۴ در کارلسروهه متولد شد. مادرش جوزفین وایلانت و پدرش یوهان جورج بنز نام داشتند. یوهان لکوموتیورانی بود که در ۲ سالگی بنز، در حادثه‌ی قطار ازدنیا رفت. کارل پس از مرگ پدرش، به‌احترام او کارل فریدریش بنز نامیده شد.

پس از مرگ پدر، بنز و مادرش با فقر و تنگ‌دستی زندگی می‌کردند؛ اما جوزفین تمام تلاشش را می‌کرد تا پسرش به تحصیل ادامه دهد. بنر در مدرسه‌ی محلی در کارلسروهه تحصیل می‌کرد و از همان کودکی، استعداد علمی خود را نشان داد. او در ۹ سالگی به مدرسه‌ی علمی موسوم به Lyzeum تحصیل کرد.

کارل بنز برای ادامه‌ی مطالعات دلخواهش، به دانشگاه پلی‌تکنیک رفت و زیرنظر فردیناند رتن‌باخر آموزش دید. یکی از زمینه‌های تمرکز تحصیلات بنز، قفل‌سازی بود؛ اما پس از مدتی راه پدر را ادامه داد و به مهندسی لکوموتیو جذب شد. بنز در ۳۰سپتامبر۱۸۶۰ و در ۱۵ سالگی، در آزمون وردی دانشگاه کارلسروهه در رشته‌ی مهندسی مکانیک پذیرفته شد و برای ادامه‌ی تحصیل به آنجا رفت. این دانشجوی بااستعداد و جوان، در ۱۹ سالگی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد.

در سال‌های تحصیل، بنز با دوچرخه به دانشگاه می‌رفت و در همان زمان، با بررسی ساختار این وسیله‌ی نقلیه به‌فکر ساخت کالسکه‌ی بدون اسب افتاد. او پس از تحصیلات دانشگاهی، ۷ سال را به یادگیری فنون و مهارت‌های ساخت‌وتولید در شرکت‌های مختلف گذراند. البته، او در هیچ‌یک از شرکت‌ها احساس راحتی نمی‌کرد و با فرهنگ آن‌ها عجین نمی‌شد.

شروع فعالیت کاری و اختراعات

سال‌های تمرین و کارآموزی کارل بنز در صنعت مکانیک، با دو سال فعالیت شغلی در چند شرکت مختلف مهندسی مکانیک در کارلسروهه شروع شد. سپس، به مانهایم رفت و در جایگاه مهندس نقشه‌کش در یکی از شرکت‌های تولیدکننده‌ی ترازو مشغول به‌کار شد. در سال ۱۸۶۸، بنز به فورتسهایم رفت تا در شرکت پل‌سازی Gebruder کار کند. درنهایت، مسیر او به وین و شرکتی فعال در صنعت آهن ختم شد.

ده نوآوری تاریخی که دنیای خودرو را تکان داد + تصاویر

زادروز موسس «بنز»

سال اول فعالیت کارگاه بنز، با شکست تمام‌عیار همراه بود. ریتر در کسب‌وکار ماهر نبود و مقام‌های محلی به‌نوعی شرکت آن‌ها را با مشکلات متعددی رو‌به‌رو می‌کردند. درنهایت، بنز سهم ریتر را در شرکت خرید و هزینه‌ای آن را ازطریق سرمایه‌ای پرداخت که به‌مناسب نامزدی از پدر همسرش دریافت کرده بود.

کارل بنز پس از استقلال در کسب‌وکار، با وجود تمام مشکلات بر سر راهش طراحی و توسعه‌ی موتور را در دستورکار خود قرار داد. او برای افزایش درآمد، کار روی پتنت‌های جدید را در سال ۱۸۷۸ شروع کرد. او ابتدا تمرکزش را روی طراحی موتور ۲ زمانه‌ی گازی معطوف کرد. اساس کار او، طراحی‌های نیکولاس اوتو برای موتور ۴ زمانه بود. پیش‌ازآن، اوتو برای ثبت پتنت طراحی‌اش اقدام کرده بود که موفق نشد. طراحی موتور ۲ زمانه‌ی بنز در ۳۱دسامبر۱۸۷۸ تمام و پتنت نیز در سال ۱۸۷۹ ثبت شد.

یکی از نکاتی که خلاقیت و نبوغ بنز را بیش‌ازپیش بین مخترعان و فعالان صنعت نشان داد، مسیر او برای موتور ۲ زمانه بود. نوآوری‌هایی که او در مسیر طراحی موتور خود اجرا و ثبت کرد، بعدها به استانداردی برای تولید موتورهای ۲ زمانه تبدیل شد. او به‌سرعت پس از ثبت پتنت موتور ۲ زمانه، پتنت سیستم کنترل سرعت را ثبت کرد و پس‌ازآن، نوآوری‌هایی همچون سیستم احتراق با جرقه‌ی باتری، شمع، کاربراتور، کلاچ، سیستم تعویض دنده و رادیاتور آبی به فهرست اختراعات این مهندس آلمانی اضافه شدند.

شروع مشکلات بنز در صنعت، از زمانی بود که بانک‌ها او را مجبور کردند شرکتش را به‌صورت رسمی و به‌عنوان شرکتی بزرگ با هزینه‌های هنگفت ثبت کند. درواقع، او مجبور بود شرکای خود را افزایش دهد. به‌همین‌دلیل، کارل با امیل بوهلر، عکاس و برادر تاجر پنیرش، وارد شراکت شد. درنهایت، شرکت به‌صورت سهامی و با نام Gasmoteren Fabrik Mannheim در سال ۱۸۸۲ ثبت شد.

شرکت Benz و اختراع اولین خودرو تجاری

بنز پس از ترک شرکتی که خودش تأسیس کرده بود، به سرگرمی همیشگی زندگی‌اش، یعنی تعمیر دوچرخه بازگشت. او به کارگاه تعمیری مک رز و فریدریش ویلهلم اسلینگر در مانهایم رفت. این ۳ نفر در سال ۱۸۸۳ شرکتی با هدف تولید ماشین‌های صنعتی با نام Benz & Company Rheinische Gasmotoren-Fabrik تأسیس کردند که عموما با نام Benz & Cie شناخته می‌شد. آن‌ها به‌سرعت شرکت خود را رشد دادند و پس از استخدام حدود ۲۵ کارمند و کارگر، تولید موتورهای گازی را شروع کردند.

شرکت جدید فرصت طراحی بیشتری به بنز می‌داد و او زمان بیشتری برای توسعه‌ی کالسکه‌ی بدون اسب صرف می‌کرد. علاقه و اشتیاق بنز به دوچرخه‌ها باعث شد در طراحی‌های بعدی خود، از اصول اولیه‌ی دوچرخه حتی برای ساخت اتومبیل نیز استفاده کند که به ساخت خودرویی با موتور ۴ زمانه و کنترل شبیه به دوچرخه در چرخ‌های عقب منجر شد. قدرت حرکتی اتومبیل او با استفاده از دو زنجیر به محور عقب منتقل می‌شد.

کارل بنز طراحی خود را در سال ۱۸۸۵ به‌پایان رساند و نمونه‌ای اولیه از خودروِ سوختی خود را تولید کرد. نام خودروِ او Benz Patent Motorwagen بود که در نوع خود اولین محسوب می‌شد. درواقع، طراحی او برخلاف نمونه‌های قبلی، فقط کالسکه‌ای موتوردار نبود و نوآوری‌های متعددی در آن لحاظ شد. به‌همین‌دلیل، بسیاری بنز را مخترع اولین اتومبیل با ساختار امروزی می‌دانند.

استقبال اولیه از موتورواگن بنز چندان چشمگیر نبود. تماشاگرانی که مراحل آزمایش خودروِ بنز را مشاهده می‌کردند، عموما تصادف‌های گاه‌وبی‌گاه آن را به سخره می‌گرفتند که به‌دلیل دشواری در کنترل رخ می‌داد. پتنت موتورواگن درنهایت در ۲۹ژانویه‌ی۱۸۸۶ ثبت و شماره‌ی پتنت DRP-37435 و عنوان «اتومبیل سوختی» برای آن انتخاب شد.

اولین آزمایش‌های موفقیت‌آمیز موتورواگن در تابستان۱۸۸۶ و در جاده‌های عمومی انجام شد. بنز سال بعد Motorwagen Model 2 را تولید کرد که درمقایسه‌با نسل قبل، بهبودهای فراوانی داشت. در سال ۱۸۸۷، نسخه‌ی سوم اتومبیل بنز نیز با چرخ‌های چوبی عرضه شد.

 اولین خودرو تجاری تاریخ

بنز پس از آزمایش‌های موفقیت‌آمیز روی نسخه‌های مختلف اتومبیلش، فروش آن را شروع کرد. او نام Benz Patent Motorwagen را برای محصولش انتخاب کرد و به‌نوعی افتخار فروش اولین خودروِ تجاری تاریخ به‌نام وی ثبت شد. درباره‌ی اولین خریدار محصول بنز اطلاعات زیادی دردست نیست و فقط ادعا می‌شود که او در بیمارستانی روانی کار می‌کرده است. خریدار دوم Parisian Emile Roger نام داشت که نسخه‌ی سال ۱۸۸۸ بنز را خرید. او تأثیر زیادی بر موفقیت‌های آتی بنز گذاشت.

خریداران اولین محصولات بنز مانند اکثر کاربران اولیه‌ی همه‌ی محصولات نوآورانه، با مشکلات متعددی روبه‌رو بودند. یکی از مشکلات اصلی، تهیه‌ی گازوییل بود که در آن زمان فقط از داروخانه و به‌عنوان محصول پاک‌کننده خریدنی بود. درنتیجه، مقدار زیادی از این سوخت نیز دردسترس قرار نمی‌گرفت. نسحه‌ی اولیه‌ی موتورواگن قدرت زیادی نداشت و برای بالارفتن از شیب باید آن را هُل می‌دادند. 

برتا بنز، همسر کارل، تأثیر زیادی بر شهرت و حتی بهبود اتومبیل‌های بنز گذاشت. او داستان مشهوری دارد که براساس آن، خودروِ کارل را در مسافتی طولانی راند و مشکلات آن را به همسرش گزارش داد. داستان این‌گونه نقل می‌شود که برتا ۵اوت۱۸۸۸، اتومبیل را بدون اطلاع همسرش روشن و مسافتی ۱۰۶ کیلومتری را از مانهایم تا فورتسهایم رانندگی کرد. او برای ملاقات مادرش به این سفر رفت و پسرانش، یعنی یوجین و ریچارد را نیز با خود برد.

همسر کارل بنز در سفر تاریخی‌اش، چند عیب اصلی خودروهای همسرش را رفع کرد. او در مسیر، از داروخانه‌ های بین‌راهی گازوییل خرید و علاوه‌بر آن، تعدادی از مشکلات فنی را نیز در حین حرکت برطرف کرد و شب به مقصد رسید. برتا با تلگراف رسیدن خود را به‌اطلاع همسرش رساند. امروزه، این رویداد تاریخی‌ملی با حضور خودروهای کلاسیک جشن گرفته می‌شود.

نسخه‌ی سوم از اولین اتومبیل بنز در نمایشگاه بین‌المللی پاریس در ۱۸۸۹ نمایش داده شد و به شهرتی جهانی رسید تا سال ۱۸۹۳، حدود ۲۵ موتورواگن تولید شد.

توسعه‌ی کسب‌وکار

کارل بنز پس از رونمایی خودروهای انقلابی‌اش، با درخواست‌های فراوانی برای موتورهای احتراق داخلی روبه‌رو شد. او کارخانه‌ی خود را در مانهایم توسعه داد و در سال ۱۸۸۶، ساختمانی را در منطقه‌ی Waldhofstrasse تأسیس کرد. تا سال ۱۸۹۹، تعداد کارمندان شرکت بنز به ۴۳۰ نفر رسید و در سال‌های پایانی قرن نوزدهم، بزرگ‌ترین شرکت خودروسازی جهان بود.

Victoria و Velo

کارل بنز در سال ۱۸۹۳، خودروِ جدید و ارزان‌ترش به‌نام Victoria را به بازار عرضه کرد. محصول جدید برای ۲ مسافر مناسب بود و با موتور ۳ اسب‌بخار تولید می‌شد. حداکثر سرعت ویکتوریا ۱۷ کیلومتر‌بر‌ساعت بود که با فروش ۴۵ دستگاه در سال ۱۸۹۳، به موفقیتی نسبی رسید.

در سال ۱۸۹۴، طراحی خودروهای بنز بازهم بهبود پیدا کرد و این‌بار خودرویی با نام Velo عرضه شد. تیراژ تولید خودروِ جدید،در آن زمان تیراژی رکوردشکن محسوب می‌شد. از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۰۱، حدود ۱۲۰۰ دستگاه خودروِ Velo تولید شد که لقب اولین خودروِ تولید انبوه تاریخ را ازآنِ خود کرد. به‌علاوه، اتومبیل Velo شرکت بنز در اولین مسابقه‌ی اتومبیل‌رانی تاریخ به‌نام Paris to Rouen در سال ۱۸۹۴ نیز شرکت کرد.

اولین کامیون تاریخ در شرکت بنز طراحی و ساخته شد. در سال ۱۸۹۵، این محصول معرفی شد و بعدها، شرکت NetPhener از برخی قطعات آن برای ساخت اولین اتوبوس تاریخ استفاده کرد.

در سال ۱۸۹۶، کارل بنز پتنتی برای طراحی اولین موتور تخت تاریخ با پیستون‌های افقی دریافت کرد. طراحی او یکی از ساختارهای انقلابی‌ را وارد صنعت موتورسازی کرد که تا‌به‌امروز نیز در خودروهای پیشرفته‌ی مسابقه‌ای استفاده می‌شود.

رقابت و اتحاد با دایملر

گاتلیب دایملر یکی دیگر از مخترعان پیش‌گام در صنعت خودرو بود که البته ارتباط خاصی با بنز نداشت. درواقع، سندی مبنی بر این موضوع وجود ندارد که بنز و دایملر باهم آشنا یا حتی از دستاوردهای ابتدایی یکدیگر آگاه بوده‌اند. به‌هرحال، گاتلیب دایملر نیز که از فعالان صنعت خودرو و جدی‌ترین رقیب بنز در آلمان محسوب می‌شد، در سال ۱۹۰۰ ازدنیا رفت. رقابت با شرکت Daimler Motors در اشتوتگارت بالاخره با شروع قرن بیستم، فشارهایی بر شرکت بنز وارد کرد.

شرکت Benz Söhne و سال‌های پایانی فعالیت

کارل بنز درکنار عضویت در هیئت‌مدیره‌ی شرکت Benz & Cie، به‌همراه پسرش، یوجین، شرکتی خانوادگی برای طراحی و ساخت اتومبیل تأسیس کرد. آن‌ها برند دیگری را نیز برای شرکت جدید خود انتخاب کردند که از املای فرانسوی نام کارل در آن استفاده شده بود. نام شرکت جدید C. Benz Sons بود که از املای Carl در آن استفاده شده بود. تمرکز این شرکت نیز تولید خودرو و موتورهای سوختی بود.

شرکت جدید کارل بنز و پسران که در لادنبرگ قرار داشت، هیچ‌گاه سهام خود را به‌صورت عمومی عرضه نکرد. به‌علاوه، آن‌ها خط‌تولید خود را نیز مستقل از دیگر شرکت بنز تأسیس و مدیریت کردند. اتومبیل‌های شرکت خانوادگی بنز کیفیت چشمگیری داشتند و خصوصا در شهر لندن، به‌عنوان تاکسی استفاده شدند.

کارل در سال ۱۹۱۲، تمام سهامش در شرکت خانوادگی را فروخت و آن را به پسرانش، یوجین و ریچارد واگذار کرد. البته، او به عضویت در هیئت‌مدیره‌ی شرکت اصلی بنز ادامه داد.

در جنگ جهانی اول، دو شرکت بنز و دایملر تولید محصولات خود را به‌شدت افزایش دادند. پس از پایان جنگ، اقتصاد آلمان وضعیت نگران‌کننده‌ای داشت و اتومبیل محصولی لوکس محسوب می‌شد و ۱۵ درصد مالیات اضافه در پی داشت. در آن زمان، آلمان با مشکل کمبود سوخت نیز روبه‌رو بود. به‌هرحال در سال ۱۹۱۹، شرکت Benz & Cie طبق پیشنهاد کارل بنز و با نمایندگی کارل جان، رقیب دیرینه، یعنی دایملر، پیشنهاد همکاری داد که با مخالفت آن‌ها روبه‌رو شد.

اقتصاد آلمان در سال‌های بعد، بیشتر سقوط‌ کرد و تولید هر دو شرکت دایملر و بنز کاهش یافت. درنتیجه، مذاکرات در سال ۱۹۲۴ بین دو شرکت ادامه یافت و در همان سال، قرارداد منافع مشترک تا سال ۲۰۰۰ بین دو غول خودروسازی آن سال‌ها امضا شد. طبق قرارداد امضاشده، آن دو برند طراحی، تولید، خرید‌وفروش و تبلیغات خودروهای خود را با همکاری یکدیگر انجام می‌دادند؛ اما کاملا مستقل ماندند.

زندگی شخصی و مرگ

کارل بنز در ۲۰ژوئیه‌‌ی۱۸۷۲ با برتا رینگر ازدواج کرد. آن‌ها ۵ فرزند داشتند که پسرانشان، یعنی یوجین و ریچارد، مدتی را در شرکت پدر مشغول به‌کار بودند و بعدا نیز شرکت خانوادگی را اداره کردند. همچنین، دختران خانواده‌ی بنز، ملارا و فیلدا و الن نام داشتند.

مخترع اولین خودروِ تجاری تاریخ، در ۴آوریل‌۱۹۲۹ در خانه‌اش در لادنبرگ ازدنیا رفت. در زمان مرگ، کارل بنز ۸۴ سال داشت و به بیماری برونشیت مبتلا بود. برتا بنز تا زمان مرگش در سال ۱۹۴۴، در همان خانه زندگی کرد. دیگر اعضای خانواده به‌مدت ۳۰ سال دیگر در آنجا سکونت داشتند. امروزه، خانه‌ی بنز به‌عنوان مکانی تاریخی شناخته و برای جلسه‌های مهم سازمان‌ غیرانتفاعی گاتیلب دایملر و کارل بنز استفاده می‌شود.