تأثیرات منفی ناامنی مسکن بر سلامت روان نوجوانان

به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا، با افزایش هزینه مسکن، افزایش بی خانمانی و کاهش دسترسی به مسکن مناسب، ناامنی مسکن در سراسر جهان به شدت در حال افزایش است که تجربه این امر در دوران کودکی با استناد بر نتایج تحقیقات اخیر، به پیامدهای نامطلوب سلامتی طولانی مدت منجر می شود.

طبق این تحقیقات که در ژورنال Pediatrics منتشر شده است، ناامنی مسکن بر رفاه کودکان در سنین نوجوانی آن ها تأثیر می گذارد. در اصل مشخص شده است نوجوانانی که در دوران کودکی خود درجاتی از ناامنی مسکن را تجربه کرده اند، بیشتر احتمال دارد که پیامدهای سلامتی نامطلوبی داشته باشند.

این تحقیق بر اساس داده های مطالعه خانواده ها و رفاه کودک (FFCWB) انجام گرفته است که تجربیات کودکان را از یک سالگی تا نوجوانی دنبال می کرد و به بررسی این نکته پرداخت که آیا بین ناامنی مسکن طولانی مدت و سلامت روان نوجوانان رابطه ای وجود دارد یا خیر.

ناامنی مسکن چیست؟

ناامنی مسکن بر اساس عوامل متعددی از جمله دشواری در پرداخت اجاره یا اقساط وام مسکن، ازدحام بیش ازحد جمعیت ساکن در یک محل از طریق اشتراک مسکن با خانواده های دیگر، مواجهه با حکم تخلیه منزل و زندگی کردن در مکان هایی هم چون ماشین، ساختمان های متروکه و چادر تعریف می شود که برای سکونت در نظر گرفته نشده است.

برای درک اثرات این شرایط بر سلامت کودکان، محققان علائم افسردگی، اضطراب و سلامت کلی پنج هزار شرکت کننده در مطالعه را در ۲۰ شهر ایالات متحده بررسی کردند.

مطالعه نشان داد کودکانی که در مقطعی از زندگی خود هر سطحی از ناامنی مسکن را تجربه کرده اند، در مقایسه با افرادی که شرایط مسکن پایداری داشتند، سلامت کلی و روانی بدتری دارند و نوجوانانی که بیشترین ناامنی مسکن را داشته اند، علائم اضطراب و افسردگی بیشتری را گزارش کردند.

افزایش بحران مسکن در سطح جهان

بحران مسکن یک نگرانی فزاینده در سطح جهانی است و جهان با وضعیتی دست وپنجه نرم می کند که هر سال افراد بیشتری قادر به پرداخت هزینه های مسکن خود نیستند. در جهان امروز میلیون ها نفر فاقد امکانات مالی برای دسترسی به مسکن امن، مطمئن و قابل سکونت هستند.

گزارش ۲۰۱۴ مؤسسه جهانی مک کینزی پیش بینی کرده است که حداقل ۱.۶ میلیارد نفر تا ۲۰۲۵ تحت تأثیر کمبود مسکن جهانی قرار خواهند گرفت. این کمبود همراه با افزایش هزینه های مسکن گزارش شده پس از همه گیری، می تواند بسیاری از مردم جهان را مجبور به انتخاب گزینه های مسکن شلوغ، ناکافی و ناایمن کند که این امر بسیاری از جوانان را در معرض خطر کاهش سلامت قرار دهد.

ناامنی مسکن از طریق سیاست گذاری و مداخله بهداشت عمومی قابل پیشگیری و رسیدگی است، بنابراین اقدامی جهانی را برای مقابله با ناامنی مسکن و اجرای روش های غربالگری و ارجاع خانواده های دارای فرزند خردسال به خدمات مناسب مورد نیاز می طلبد.