چرا کانادا پذیرش مهاجر را سخت تر کرده است؟

کانادا پس از سال ها، که آغوش خود را برای مهاجران گسترده باز کرده بود، اکنون رویه خود را در خصوص پذیرش مهاجران تازه وارد با تغییر همراه کرده است.

به گزارش تین نیوز به نقل از اکوایران،  پس از آن که جمعیت کانادا با رکورد رشد جمعیت همراه شد و این موضوع باعث فشار بر بازار مسکن، بازار کار و خدمات عمومی این کشور شد، دومین کشور پهناور جهان در 24 اکتبر (3 آبان) از برنامه ای رونمایی کرد که به شکل قابل توجهی باعث کاهش پذیرش مهاجران جدید می شود. دولت جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا، خواهان کاهش جمعیت دانشجویان بین المللی و کارگران خارجی است و هدف سالانه خود برای اعطای اقامت دائم را کاهش داده است؛ اتفاق مهمی که تنها یک سال پیش، بسیار دور از ذهن به نظر می رسید.

چه عاملی باعث این تغییر رویکرد شده است؟

سیل مهاجران ورودی باعث شد کانادا یکی از سریع ترین نرخ های رشد جمعیت جهان را ثبت کند: حدود 3 درصد به شکل سالانه. شکسته شدن رکورد ورود مهاجران که برابر با اضافه کردن تمام اهالی شهر سن دیگو آمریکا (با جمعیت حدود یک میلیون و 386 هزار نفر) به کانادا طی تنها 12 ماه بود، آن هم برای کشوری که جمعیت آن کمی بیشتر از ایالت کالیفرنیا است، باعث وخیم تر شدن کمبود خانه، تورم میزان اجاره خانه، تحت فشار قرار گرفتن خدمات عمومی و افزایش نرخ بیکاری شد.

نگاه کانادایی ها به تازه واردان ­- که اغلب جوانانی با تحصیلات عالی هستند - از مدت ها پیش به این شکل بود که آن ها سهم بسیار مهمی برای توسعه بیشتر این کشور کم جمعیت دارند که جمیعت آن به سرعت در حال پیر شدن است. اما عقاید در این خصوص با بالا رفتن جمیعت مهاجران تغییر کرده است و نتایج یک نظرسنجی که در سال های گذشته به شکل مستمر تکرار شده، اکنون برای نخستین بار از سال 1998 نشان می دهد که عمده پاسخ دهندگان کانادایی باور دارند که تعداد مهاجران بیش از اندازه است.

در همین حال، سطح حمایت از ترودو با کاهش همراه شده است. نخست وزیر کانادا با درخواست هایی برای کناره گیری از رهبری حزب لیبرال روبه رو شده، چراکه نتایج نظرسنجی های انتخاباتی نشان می دهد اپوزیسیون این کشور یعنی حزب محافظه کار، بسیار جلوتر از حزب حاکم است. انتخابات کانادا باید تا اکتبر 2025 برگزار شود.

مهاجرت به کانادا

وضعیت پیش از این چگونه بود؟

برای چندین دهه، داشتن مرز زمینی مشترک، تنها با آمریکا و استفاده از یک سیستم مهاجرتی نسبتا منظم، از کانادا در برابر موج بزرگ مهاجران محافظت کرده بود. با کنترل قوی نسبت به تعداد ورودی ها و داشتن اهداف مشخص در این زمینه برای هر سال، کانادا نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر، یک دیدگاه مثبت تر درباره مهاجرت به وجود آورد.  

حمایت برای پذیرش مهاجران جدید به شکل عمیق در این دیدگاه نهفته بود که مهاجرت دارای منافع برای کشور است. اما پس از همه گیری کووید-19 و تحت فشار قرار گرفتن سیستم مهاجرتی، این باور با تغییر روبه رو شد.

رکوردشکنی ورود مهاجران در نتیجه کاهش محدودیت های سفر، سیاست هایی برای مقابله با کمبود شدید نیروی کار از طریق استخدام کارگران خارجی و تقاضای فزاینده از سوی شهروندان کشورهای در حال توسعه برای رفتن به خارج بوده است.

تأثیر اقتصادی این اتفاق چه خواهد بود؟

با باز شدن دوباره اقتصاد، میزان بالای مهاجران باعث تقویت بخش های اصلی از جمله مسکن، خرده فروشی، مخابرات و بانکداری شد. کانادا کارگران خارجی را در بخش هایی که نیاز داشت، مشغول به کار کرد که باعث سرعت گرفتن بهبودی اقتصاد از همه گیری شد.

رشد تولید ناخالص داخلی این کشور بسیار قوی تر از بسیاری از دموکراسی های پیشرو بود. در جریان چرخه سختگیرانه افزایش نرخ بهره توسط بانک مرکزی کانادا، رشد سریع جمعیت منجر به تقویت هزینه کرد مصرف کنندگان شد و کمک کرد این کشور با وجود اینکه خانوارهایی با بیشترین میزان بدهی در جهان را دارد، از رکود جلوگیری کند.

اما سرعت بالای ورودی های جدید به زودی از ظرفیت کانادا برای جذب آن ها فراتر رفت. سرانه تولید ناخالص داخلی که یک معیار از استانداردهای زندگی است، برای چندین فصل در کانادا با کاهش همراه شد. اکنون بزرگسالان جوان تر به همراه مهاجران تازه، بیشترین تأثیر منفی را از تحت فشار قرار گرفتن بازار کار کانادا متحمل شده اند.

چه اتفاقی افتاد؟

یک راه آسان برای درک سیستم مهاجرت کانادا این است که آن را به عنوان دو گروه جداگانه از تازه واردان در نظر بگیرید - با یک کانال باریک که آنها را به هم متصل می کند. در یک گروه، یک حوضه ثابت از اقامت دائم وجود دارد که به شدت کنترل می شود. هنگام بررسی اینکه چه کسی وارد این گروه اصلی می شود، مقامات، تازه واردان را بر اساس سن، تحصیلات، سابقه کار و مهارت زبانی رتبه بندی می کنند. فقط کسانی که بالاترین امتیاز را دارند دعوت می شوند. این منبع اصلی مهاجران اقتصادی کشور و شهروندان بالقوه آینده است. بسیاری از افراد دارای اقامت دائم می توانند پس از سه سال زندگی در کانادا به شهروندی دست یابند.

جمعیت کانادا

گروه دیگر شبیه به یک برکه است، جایی که جریان های ورودی به سیستم بر اساس حجم دانشجویان، کارگران و متقاضیان پناهندگی متغیر است - گروهی که به شکل کلی به عنوان اقامت موقت شناخته می شوند. برای دهه ها، این منبع کمتر قابل توجهی برای مهاجران بوده و تنها به بخش کوچکی از افزایش جمعیت کمک کرده است. اما از حدود اواسط سال 2022، به سرعت گسترش یافت و حتی مهاجران بیشتری نسبت به گروه اصلی جذب کرد.

تسهیل قوانین برای استخدام خارجی ها در بحبوحه کمبود نیروی کار، منجر به بخشی از این رشد شد. کالج ها و مشاغل محرک هایی برای افزایش ورود از خارج بودند.

سیستم مبتنی بر امتیاز، امتیاز اضافی به متقاضیان اقامت دائم می دهد که تحصیلات یا تجربه کاری در کانادا دارند. بسیاری از مهاجران از گروه اقامت موقت برای تلاش برای ورود به گروه اصلی اقامت دائم کانادا استفاده می کنند.

دولت ترودو در تلاش است چه کاری انجام دهد؟

دولت اکنون در حال سرکوب گروه اقامت موقت است و محدودیت هایی را برای میزان گسترش آن اعمال و محدودیت های بیشتری را برای افرادی که اجازه ورود دارند، وضع می کند. هدف آن کاهش تعداد ورودی ها بیش از 20 درصد در سه سال آینده است. اقدامات کلیدی برای کمک به دستیابی به این هدف شامل محدود کردن ویزای دانشجویی و محدودیت در استفاده از نیروی کار خارجی است.

مارک میلر، وزیر مهاجرت کانادا، در 24 اکتبر برای نخستین بار هدفی برای تعداد مقیمان موقت اعلام کرد. این گروه شاهد کاهش تعداد خود به حدود 446 هزار نفر در سال های 2025 و 2026 خواهند بود، قبل از اینکه در سال 2027 با افزایش ملایم 17400 نفری روبه رو شود. این در مقایسه با افزایش 800 هزار نفری در سال 2023 است.

او همچنین اعلام کرد کانادا در سال آینده میلادی نزدیک به 20 درصد کمتر از امسال مقیم دائم خواهد پذیرفت؛ یعنی 395 هزار نفر، در مقایسه با سطح پیش بینی شده امسال که 485 هزار نفر بود. سپس این تعداد تا سال 2027 هر سال حدود 4 درصد کاهش خواهد یافت. به طور کلی، این طرح به این معناست که جمعیت کانادا در هر یک از دو سال آینده به میزان 0/2 درصد کاهش خواهد یافت و سپس در سال 2027 با رشد ملایم 0/8 درصدی دوباره افزایش خواهد یافت. این در مقایسه با رشد سالانه 3 درصد در سه ماهه دوم 2024 - یکی از سریع ترین نرخ های رشد در جهان است - و اولین کاهش در جمعیت این کشور از زمان ثبت داده ها از اوایل دهه 1950 تاکنون محسوب می شود.

انتظار می رود نتیجه سیاست های جدید چه باشد؟

در بلندمدت، کنترل شدیدتر بر سیستم مهاجرتی می تواند نرخ رشد جمعیت کنونی کانادا را به نصف کاهش دهد و آن را به میانگین های تاریخی نزدیک کند. اما همچنین این خطر وجود دارد که کاهش بیش از حد این نرخ اتفاق بیفتد. مهاجرت تقریبا تمام افزایش ها در نیروی کار را تشکیل می دهد. کمبود نیروی کار جدید می تواند به اقتصاد آسیب بزند و ممکن است دوباره باعث افزایش تورم شود.