◄ «رضوانی»؛ صاحب هیولایی که چشم ها را خیره کرد
فردیس رضوانی یک جوان حدودا 40 ساله ایرانی است که در کودکی به همراه خانواده اش برای زندگی به آمریکا سفر کرده است.
فردیس رضوانی یک جوان حدودا 40 ساله ایرانی است که در کودکی به همراه خانواده اش برای زندگی به آمریکا سفر کرده است. فردیس فعالیت حرفه ای خود را با طراحی و تولید خودروهایی مانند Vencer Sarthe آغاز کرد. او فرزند یک خلبان جنگنده است و همین عامل علاقه او نسبت به طراحی هواپیما و خودروهای عجیب شده است. رویای او برای ساخت ابرخودروهای خاص با عملکرد متفاوت در نهایت منجر به بنیانگذاری شرکت خودروسازی و طراحی خودروی رضوانی شد. این شرکت برای اشخاص به صورت خصوصی خودرو طراحی می کند.
آقای رضوانی لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید کارتان در صنعت خودرو سازی از کجا شروع شد؟
من فردیس رضوانی متولد تهران هستم. سال 1983 زمانی که 9 سالم بود به همراه پدر و مادرم برای زندگی به آمریکا سفر کردیم. سال 2006 اولین کار طراحی خودرو را به صورت حرفه ای انجام دادم و آن را به یک شرکت خودروسارزی در هلند فروختم و تاکنون 14 عدد از آن خودرو تولید شده و در اروپا به فروش رسیده است. بعد از آن به فکر تاسیس یه شرکت تولید اتومبیل افتادم، خودروی دومی که طراحی کردم با برند رضوانی به تولید رساندم که از این خودرو نیز تا کنون 4 عدد تولید کرده ایم.
خودروهای جدیدی که تولید می شوند آن قدر امکانات کامپیوتری دارند که احساس هیجان رانندگی را از راننده سلب می کنند. هدف از تولید اتومبیل “بیست” (هیولا) این بود که راننده نقش بیش تری در کنترل خودرو و در کل رانندگی ایفا کند. از جمله این که خودرو سبک باشد و این همه فیلترهای جدید را نداشته باشد، تا مثلاً وقتی دنده عقب می گیرید، صدای موتور شنیده شود. همچنین می خواستیم سبک ترین ماشین دنیا را درست کنیم. برای همین اسم اتومبیل را بیست گذاشتم که به فارسی میشود هیولا.
چرا اصرار داشتید یک ماشین با وزن کم تولید کنید؟
اگر وزن اتومبیل کم باشد اولاً باعث می شود شتتاب خودرو زیاد باشد و کنترل آن در پیچ ها راحتر شود. وقتی خودرو سبک باشد موتور کوچک تری لازم دارد و در نتیجه به ترمزهای کوچک تر و سوخت کم تری دارد. به علاوه این که موتور، گرمای کمتری هم تولید می کند.
علاقه شما به صنعت خودرو سازی از کجا آغاز شد؟ آیا در دانشگاه این رشته مرتبط با حوزه کاری را خواندید؟
من از بچگی عاشق ماشین بودم، اما ماشینی که دوست داشتم، هیچوقت ساخته نشده بود. بنابراین دوست داشتم ماشینی را که به نظر خودم یک ماشین اسپرت بود، درست کنم. خیلی ها به من می گفتند نمیتوانی این کار را انجام دهی چون هزینه زیادی دارد؛ اما من معتقد بودم که بالأخره یک روز این کار را انجام خواهم داد. من در دانشگاه رشته مهندسی خواندم و با کار تولید اتومبیل مرتبط بود.
من خودم برای این شرکت ها کار نکرده ام ولی دوستم سمیر که در طراحی ها به ما کمک می کند در شرکت ها ی لامبورگینی و فراری طراحی کرده است و جوایزی را هم به خاطر طراحی هایی که انجام داده دریافت کرده است.
بیشتر چه کسانی مشتریان چنین ماشین هایی هستند؟
مشتری های هدف ما مردهای بین 30 تا 50 سال هستند، آدمهای هنرمند و پولدارها و یا افرادی که زندگی خود را کرده اند و بچه هاشان بزرگ شده اند و الآن می خواهند یک اسباب بازی برای خودشان تهیه کنند. قیمت این ماشین برخلاف ظاهر خیلی جذابی که دارد قیمت بالایی ندارد. 150 هزار دلار پول زیادی برای چنین ماشینی نیست.
شرکت شما یک برند شناخته شده در دنیا است یا شما یک تازه کار در این صنعت هستید؟
شرکت ما یک شرکت تازه کار محسوب می شود ولی این به بدان معنی نیست که ناشناخته ایم. باید بگویم شرکت های بزرگ اتومبیل ما را می شناسند. خبر رونمایی از طراحی هیولا دو بار در صفحه اول یاهو منتشر شد و همان طور که می دانید صفحه اول یاهو بیش از 700 میلیون بازدید کننده در روز دارد ضمن این که بسیاری از نشریات تخصصی اتومبیل مطلب مربوط به ما را کار کردند.
چند نفر دیگر ایرانی در شرکت شما کار می کنند؟
من و شریکم ایرانی هستیم.
چند نفر در شرکت شما مشغول به کار هستند؟
4 نفر در شرکت کار می کنند به علاوه 3 نفر در بخش فروش و بازاریابی
چه چیزی باعث شد که دست به ساخت این نوع خاص از اتومبیل بزنید؟
پدر و عموی من خبان جنگنده اف 4 در ارتش ایران بودند. دایی ام هم در زمان جنگ ایران و عراق خلبان جنگنده بود و برای همین من از بچگی همیشه به عشق این که یک روز خلبان بشم بزرگ شدم و علاقه زیادی به سرعت داشتم. شرایط برای این که من خلبان بشوم فراهم نشد برای همین تصمیم گرفتم این سرعت را در اتومبیل تجربه کنم و ماشینی بسازم که سریع باشد و حس سرعت رو به من منتقل کند.
در مطالبی که درباره اتومبیل تولید شده شرکت شما خواندم متوجه شدم که طراحی داخلی خودرو شبیه به جنگنده طراحی شده است.
درست است. هم طراحی داخلی و هم رنگ خودرو و هم این که زمانی که می خواهید سوار ماشین شوید به گونه ای طراحی شده که در ندارد و باید پا را در رکاب خودرو بگذارید و سوار شوید همه این ها از طراحی های جنگنده ها الهام گرفته شده است. از فیبرکربن در ساخت بدنه و اتاق سرنشینان استفاده شده است، به طوری که این بخش بسیار شبیه کابین هواپیماهای نظامی شده است.
حداکثر سرعت و شتاب این ماشین چه قدر است؟
اتومبیلی که ما تولید کردیم یک اتومبیل دو نفره است که حداکثر سرعت آن 256 کیلومتر در ساعت است ولی صفر تا صد آن 2.7 ثانیه است. بنابر این این ماشین بیش تر یک ماشین پر شتاب است تا پر سرعت. ماشین های جدیدی که توسط کمپانی های بزرگ دنیا مانند بنز و بی ام و تولید می شود این قدر آرام و ساکت هستند که باید سرعت خیلی بالایی داشته باشید که سرعت را احساس کنید. ماشینی که ما تولید کردیم با سرعت های کم هم می توانید هیجان رانندگی را حس کنید. باید بگویم که اتومبیلی که ما تولید کرده ایم به درد افرادی می خورد که به قول ایرانی ها عشق ماشین هستند. راننده های این ماشین می توانند هیجان رانندگی را در سرعت های بین 50تا 120 کیلومتر در ساعت تجربه کنند و نیازی نیست که سرعت بالایی داشته باشند تا حس سرعت را داشته باشند.
اتومبیل تولید شده شما قاعدتاً باید استاندارد های یک اتومبیل سواری را در آمریکا داشته باشد.
در آمریکا برای خودرو هایی که زیر 200 عدد تولید می شود و در واقع سفارشی ساز هستند استاندارد های متفاوتی از ماشین های دیگر وجود دارد وبرخی از آزمایش های تصادف روی این اتومبیل ها انجام نمی شود.
اگر بخواهید بالای 200 عدد تولید کنید چه قدر فاصله با استاندارد ماشین های دیگر دارید و باید چه کار بکنید؟
در این صورت باید چند میلیون دلار برای آزمایش های تصادف خرج کنیم.
منظورم این است که از لحاظ امکانات ماشین چه قدر با استانداردها فاصله دارید؟
خیلی امکانات عجیب و غریبی نیست که تفاوت کند البته باید بگویم که ماشینی که ما تولید کردیم شاید در مقایسه با اتومبیل های موجود در بازار برخی امکانات را نداشته باشد ولی از ماشین های عادی امن تری برای راننده محسوب می شود برای این که در داخل ماشین از از شاسی بسیار محکمی استفاده شده است ماشین های عادی چون تولید انبوه می شود این استحکام رو ندارد. ماشین ما مانند ماشین مسابقه ای تمام شاسی با دست جوشکاری شده است و این کاری است که در تولید انبوه امکان آن نیست.
آخرین باری که به ایران آمدید چه سالی بود؟
سال 83
یه نشریه اسپانیایی چند وقت پیش گزارشی را منتشر کرد که ایران بیش ترین وارد کنند خودرو های فراری در خارمیانه است و این نشان می دهد که بازار خوبی برای ماشین های لوکس و گران قیمت در ایران وجود دارد. تا حالا سعی کردید با توجه به این که خودتان هم ایرانی هستید در بازار ایران فعالیت کنید.
ما خیلی دوست داریم امکان فعالیت در ایران برای ما فراهم بشود و ما خط تولید اتومبیل در ایران راه اندازی کنیم. البته ایران قاعدتاً استانداردها و قانون هایی دارد که ما باید آن ها را مطالعه کنیم. قبلا چند بار بنا داشتیم برای حضور در ایران برنامه ریزی کنیم ولی تا امروز فرصت آن پیش نیامده است ولی اگر فرد یا سازمان دولتی کمک کند که ما بتوانیم این کار را بکنیم خیلی خوشحال میشویم.
با توجه به اینکه از کودکی در آمریکا بزرگ شده اید آیا دلتان برای ایران تنگ می شود؟ چه چیزی از ایران برای شما از همه جذاب تر است؟
این غذا ها را از رستوران تهیه می کنید؟
خیر. همسر من هم ایرانی است و اتفاقا دست پخت خیلی خوبی هم دارد.
در حوزه کاری خود چه آرزویی دارید؟
دوست دارم که یک روزی بتوانم تجربه ای که در آمریکا کسب کردم را در ایران با ایجاد یک برند بین المللی خودرو به کار بگیرم و بتوانم با بسیاری از جوانان با استعداد ایرانی که تعداد آن ها هم کم نیست در این کار همکاری کنم.
معرفی محصولات رضوانی موتورز
رضوانی موتورز (به انگلیسی: Rezvani Motors) یک طراح خودرو ایرانی آمریکایی و تولیدکننده خودروی سوپر اسپورت با عملکرد بالا در ارواین، کالیفرنیا است.وی در اولین مصاحبه مطبوعاتی خود در پاسخ به سوال خبرنگاران مبنی بر اینکه ایا دوست داشتید ملیتی کاملاً امریکایی داشتید گفت:خیر من به ملیت ایرانی امریکایی خود افتخار میکنم و باعث افتخار است که نژادی از سخت کوش ترین مردمان ایران(سنگسری) را دارم؛چرا که در دنیا امروزی این دو کشور بیشترین تاثیر را در جنبه های مختلف در سطح جهان دارند .رضوانی موتورز توسط فریس رضوانی ، یکی از طراحان خودروی سوپر اسپورت سارت ونسر (Vencer’s Sarthe supercar) تأسیس شد که قبلاً با استون مارتین، فراری و DBC کار می کرد. محصول اصلی این شرکت، رضوانی بیست (Rezvani Beast) است،پروژه ای که توسط خود رضوانی تأمین مالی شده است.
تولید خودرو رضوانی موتورز در یک مرکز با مساحت ۵۰٬۰۰۰ فوت مربع در سانتا آنا، کالیفرنیا انجام می شود.در ماه مه سال ۲۰۱۵، رضوانی موتورز جزئیات و عکس هایی از رضوانی بیست (Rezvani Beast) منتشر کرد.[۱۰] در ماه ژوئن سال ۲۰۱۵، رضوانی از نسخه تولیدی سوپراسپرت خود رونمایی کرد که به مشتریان اجازه سفارش ماشین با فرایند تولید ۱۲–۸ هفته ای را می دهد.
کریس براون اولین رضوانی بیست را در سال ۲۰۱۵ با ۲۰۰٬۰۰۰ دلار خریداری کرد. این خودرو در فیلمبرداری تک آهنگ «صفر (Zero)» براون استفاده شد. از آن در نماهنگ «خود همونی که می خوامی» از کامران و هومن نیز استفاده شده است.با ۵۰۰ اسب بخار این ماشین مسابقه خیابانی بدون هیچ درب، سقف، و وزن آن تنها ۱۶۵۰ پوند (۷۵۰ کیلوگرم) است.
بیست (Beast)
رضوانی موتورز در سال ۲۰۱۴ توسط فریس رضوانی تأسیس شد. در ژوئن این سال رضوانی موتورز سوپرکار رضوانی بیست که روی شاسی آریل اتم قرار داده شده و بخاطر دارا بودن بدنه کربن فیبر وزن کمی نیز دارد را معرفی کرد. این خودروی آمریکایی از چندین قطعه آریل اتم انگلیسی استفاده می کند. این خودرو مجهز به سیستم انتقال قدرت شش سرعته دستی است و محرک عقب می باشد. شیشه جلو قابل بازشدن می باشد و وزن تقریبی خودرو ۱۶۵۰ پوند (۷۵۰ کیلوگرم) است. تولید دستی از سازگار دستی، چاپگر سه بعدی و وارسی شماری (سی ان سی میلینگ) استفاده می کند. از مسیر دهی سی ان سی برای ساختن نمونه ۳ بعدی خودرو استفاده می شود. چاپ ۳ بعدی به عنوان قالبی برای پنل های فیبر کربن مورد استفاده قرار می گیرد. چاپگرهای ۳ بعدی پیشرفته دیگر قطعات خودرو شامل چراغ ها و آیینه ها را می سازند. اولین بیست به مالکی از تگزاس انتقال یافت.
بیست ایکس (Beast X)
بالاتر از مدل بیست، رضوانی اوتوموتیو دیزاینز سوپرکار بعدی خودش را معرفی کرد: بیست ایکس. یک خودروی خیابان قانونی است که وزنی معادل ۱۸۵۰ پوند (۸۴۰ کیلوگرم) و قدرتی برابر ۷۰۰ اسب بخار دارد که از یک موتور ۲۴۰۰ سی سی مجهز به دو توربوشارژر بورگ وارنر بهره مند است و قادر است فقط در ۲٫۵ ثانیه به سرعت ۰تا۶۰ مایل بر ساعت (۰ تا ۹۷ کیلومتر بر ساعت) برسد. فقط ۵ دستگاه از بیست ایکس ساخته خواهد شد که با قیمت پیش بینی شده ۳۲۵٬۰۰۰ دلار عرضه خواهد شد.
بیست آلفا (Beast Alpha)
در نوامبر سال ۲۰۱۶ رضوانی از بیست آلفا بعنوان خودروی جدیدش پرده نمایی کرد. آلفا از درب های “ساید وایند (بازشو از پهلو)”، سقف (با قابلیت برداشته شدن)، شیشه بالابر، قفل مرکزی، کیسه هوا و سیستم کامل تهویه مطبوع هوا بهره مند است.
تانک (Tank)
تانک، با اینکه هم نامش و طراحی اش را از خودروهای نظامی الهام گرفته است، سلاح گرمی به همراه ندارد؛ اما به یک پیشرانه ی پرقدرت ۶.۴ لیتری هشت سیلندر V شکل، با قدرت خروجی ۵۰۰ اسب بخار و گشتاور ۵۸۳ نیوتن متر مجهز شده است. علاوه بر این، آپشن هایی چون دوربین حرارتی و پنل های ضدگلوله برای خریدار قابل سفارش خواهد بود تا این شاسی بلند حس یک خودروی نظامی و آماده ی نبرد را داشته باشد.
تیم طراحی رضوانی ادعا می کند که تانک، ظاهر خود را از خودروهای نظامی الهام گرفته است؛ ولی به نظر می رسد که بدنه ی این شاسی بلند، بیشتر آینده نگرانه باشد تا نظامی.
