ژیانی که نخستین جهانگردان ایرانی را تا آفریقای جنوبی برد، کجاست؟

عیسی و عبدالله امیدوار ۲ برادر جهانگردی هستند که سال ۱۳۳۳ سفر خود را ابتدا با موتور و بعد هم با ژیان به دور دنیا شروع کردند تا عنوان نخستین جهانگرد ایرانی به آنها تعلق بگیرد.

به گزارش تین نیوز ، همه چیز در دهه ۱۳۲۰ از پشت بام خانه ای در دروازه دولاب تهران و با تماشای آسمان و رویاپردازی شروع شد، در محله ای که آنجا متولد و بزرگ شده بودند و در خانه ای که با شنیدن قصه های مادر از چهارگوشه جهان به دوردست ها سفر می کردند؛ همه اینها دلیلی شد که آنها بالاخره راه بیفتند تا با چشم خودشان ببینند جهان چطور جایی است.

برادران امیدوار از اوایل پاییز ۱۳۳۳ (۱۹۵۴ میلادی) سفر پژوهشگرانهٔ خود به دور دنیا را با دو دستگاه موتورسیکلت ماچلس ۵۰۰ سی سی از خانهٔ پدری (واقع در خیابان سی متری نظامی، خیابان طوسی، تهران) به سوی مرز شرقیِ ایران با افغانستان آغاز کردند. استفاده از موتورسیکلت در این مرحله به منظور دستیابی به کوره راه ها و نقاط دور افتاده و جزایر صعب العبور بوده است.

مرحلهٔ نخست سفر برادران امیدوار هفت سال (تا سال ۱۳۴۰) به درازا انجامید. در این مرحله، آنان پس از گذر از کشورهای افغانستان، پاکستان و هند، به سوی تبت و سپس آسیای جنوب شرقی و استرالیا سفر کردند. در ادامه، آنان، با گذر از اقیانوس آرام، به آلاسکا، آمریکای شمالی، و آمریکای جنوبی سفر کردند. سرانجام، با گذر از اقیانوس اطلس، وارد اروپا شدند.

آن دو، در اقامت کوتاه خود در اروپا، از محل انتشار مقالات پژوهشیِ مربوط به سفرهایشان و مصاحبه با رسانه های گوناگون اروپایی، منابع مالی موردنیاز برای مرحلهٔ دوم سفر خود (به آفریقا) را تأمین کردند. بخشی از اقدامات آنان فروش مقالات پژوهشی به شرکت خودروسازی فرانسه ، سیتروئن بود که در ازای آن موفق به خریداری یک دستگاه خودروی ون دوسیلندر و دریافت مبالغ قابل توجهی پول نقد شدند.

مرحلهٔ دوم سفر جهانگردی (۱۳۴۳–۱۳۴۰)

سفر دوم هم سال ۱۳۴۰ آغاز می شود با ژیان سیتروئن؛ ماشینی که کشور فرانسه بعد از جهانگردی اول به ۲ برادر هدیه داده بود.

برادران امیدوار در سال ۱۳۴۰ برای اقامتی کوتاه (سه ماه) از اروپا وارد ایران شدند. آنان مرحلهٔ دوم سفرهای جهانگردی خود را با خودروی ون دوسیلندر دریافتی از شرکت خودروسازی سیتروئن، از مرز جنوبیِ ایران با کویت آغاز کردند. سپس، با گذر از عربستان سعودی (و زیارت کعبه) وارد آفریقا شدند.

سفر با ژیان از مرز کویت آغاز می شود، در عربستان سعودی ادامه پیدا می کند و در آفریقای جنوبی به پایان می رسد.

نخستین فیلم رنگی از خانه خدا را این ۲ برادر در سفر به مکه تهیه می کنند و در سفر به آفریقا با ناشناخته های بسیاری روبه رو می شوند.

آنها به هر قبیله ای که می رفتند چند روزی آنجا می ماندند و با آداب و رسوم و فرهنگ قبیله های مختلف آشنا می شدند و از همه هم فیلم، نوشته و گزارش تهیه می کردند.

این نوشته ها در کتاب سفرنامه برادران امیدوار چاپ شده است.

سفر برادران امیدوار سال ۱۳۴۳ به پایان می رسد و موتور و ژیانی که با آن به دور دنیا رفتند و هدایایی که گرفتند، همه و همه در موزه ای که به نام ۲ برادر در کاخ سعدآباد افتتاح شده نگهداری می شود.

عبدالله امیدوار در تیرماه ۱۴۰۱ در کشور شیلی از دنیا رفت. او در این کشور تشکیل خانواده داده بود و زندگی می کرد.

عیسی امیدوار هم در ۹۴سالگی دوست دارد طرح کوچکی از کره زمین را در مجموعه سعدآباد ایجاد و قبایل و تمدن های گوناگون را در آن بازسازی کند: «هم من و هم برادرم از جهانگردی هایمان وسایل زیادی داریم که جای آن در موزه است، ولی به دلیل کوچک بودن فضای موزه در خانه نگهداری می شود.»

برادران امیدوار در سال هایی که جهانگردی با دشواری های بسیاری همراه بود، اقدام به سفر به دور دنیا کردند؛ بنابراین، در موارد بسیاری، از جمله موارد زیر، به عنوان نخستین ها مطرح هستند :

• نخستین جهانگردان ایرانی (عیسی امیدوار و عبدالله امیدوار)
• نخستین مسافر آسیاییِ قطب جنوب (عبدالله امیدوار)
• نخستین مسافر آسیایی قطب شمال و قطب جنوب (عبدالله امیدوار)