سکان حمل و نقل آینده از دست گازوئیل خارج می شود

به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا، سیاست های ضددیزل خودروهای برقی تمرکز را بر اثرات مضر انتشار آن ها نه تنها برای محیط زیست، بلکه برای سلامتی انسان قرار داده است و به دنبال صفر کردن این انتشارات آلوده کننده است. در سپتامبر ۲۰۱۵ گروه خودروسازی فولکس واگن به جرم تقلب در آزمون تشخیص دهنده آلاینده های بیش از ۱۱ میلیون دستگاه فولکس واگن و آئودی که در طول سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ فروخته شده بودند، به دام افتاد و این رسوایی دستکاری ارقام آلودگی، به کمک انقلاب بزرگ صنعت حمل و نقل پایان پیدا کرد.

دامنه رشد انقلاب حمل و نقل که به دنبال مسیر جدیدی در این صنعت است، در کشورهای مختلف، شرایط متفاوتی را تجربه می کند. اگرچه کشورهایی همچون ژاپن مدتی پیش خودروهای موتور احتراقی را از جاده های خود حذف کردند، اما مقامات اتحادیه اروپا مأموریت جدیدی را تعیین کرده اند که هدف آن خاموش کردن شعله ای است که موجب زنده نگه داشتن گازوئیل شده است، هرچند این کار پس از دهه ها تبلیغ و گسترش موتورهای دیزل آسان نخواهد بود.

جایگزین هایی که برای خودروهای دیزلی در نظر گرفته می شوند عبارت است از خودروهای برقی باتری دار که با انرژی الکتریکی کار می کنند و برای شارژ باتری های خود به برق وصل می شوند، خودروهای برقی پیل سوختی که انرژی آن ها توسط هیدروژن تأمین می شود که در پیل سوختی به الکتریسیته تبدیل می شود و خودروهای LPG یا CNG که در مقایسه با موتورهای دیزلی پیشین، ۷۵ درصد کمتر اکسیدهای نیتروژن منتشر می کنند.

خودروهای برقی پیل سوختی هیچ گونه آلودگی تولید نمی کنند و فقط بخار آب گرم منتشر می کنند، از طرف دیگر جایگاه های سوخت گیری برای خودروهای LPG یا CNG فراوان است و موجب می شود این خودروها جایگزین های کم هزینه تر و پرطرفدارتری برای خودروهای گازوئیلی و بنزینی باشند.

ممنوعیت های اروپایی برای دیزل

پس از رسوایی جدی دیزلگیت گروه فولکس واگن، شوراهای شهر شهرهای بزرگی همچون مادرید و پاریس و حتی تمام شهرهای کشورهایی همچون نروژ، به عنوان مجازات طرح ممنوعیت این خودروها را اجرا کردند. در سال ۲۰۲۳ بیش از ۱۲ میلیون و ۸۴۷ هزار خودرو در اروپا فروخته شد و برای نخستین بار، خودروهای برقی در این فروش از خودروهای دیزلی پیشی گرفتند.

سهم خودروهای برقی از ۱۳.۹ درصد در سال ۲۰۲۲ به ۱۵.۷ درصد افزایش و سهم دیزل از ۱۴.۵ درصد در ۲۰۲۲ به ۱۱.۹ درصد کاهش داشت. این در حالی است که در سال ۲۰۱۲، موتورهای دیزلی ۵۵ درصد از ثبت نام خودروهای اروپا را تشکیل می داد و این ارقام روند کاهشی فروش موتورهای دیزلی را به خوبی نشان می دهد. در سال جاری تا کنون فروش خودروهای دیزلی به ۲۸ هزار و ۲۲۷ دستگاه رسیده است که نشان دهنده کاهش ۱۴ درصدی سهم آن در بازار نسبت به مدت مشابه در سال گذشته است.

برخلاف تصور برخی افراد، سوخت گازوئیل در اروپا هنوز ممنوع نشده است و همچنان به آسانی در دسترس میلیون ها راننده قرار دارد. ناگفته نماند که این سوخت برای تأمین انرژی لازم ژنراتورها، تراکتورها و کاربردهای صنعتی بی شماری ضروری است. با این حال، استاندارد سختگیرانه یورو ۶، همراه با گسترش مناطق بدون آلایندگی و کاهش یارانه های مرتبط، به معنی مرگ آهسته خودروهای دیزلی است.

در پایان سال ۲۰۲۳، استاندارد یورو ۷ در اتحادیه اروپا تصویب شد که حد انتشار اکسیدهای نیتروژن را برای خودروهای دیزلی ۸۰ میلی گرم در کیلومتر تعیین کرد و قرار است در سال ۲۰۲۷ برای وسایل نقلیه سبک و در سال ۲۰۲۹ برای وسایل نقلیه سنگین اعمال شود.

آیا گازوئیل در اروپا ممنوع می شود؟

کمیسیون اروپا ممنوعیت جدی برای موتورهای بنزینی و دیزلی تا سال ۲۰۳۵ پیشنهاد کرده است که در صورت تصویب، پایان خط برای وسایل نقلیه دیزلی خواهد بود. دانمارک می خواهد تا سال ۲۰۳۰ به فروش خودروهای موتور احتراقی پایان دهد و شهر کپنهاگ از سال ۲۰۲۳ مناطق گسترده ای را با آلایندگی صفر و بدون خودروهای دیزلی راه اندازی کرده است. استکهلم سوئد، مقررات منع ورود خودروهای بنزینی و دیزلی به مرکز شهر را برای کاهش آلودگی و انتشار گازهای گلخانه ای تصویب کرده است که از سی ویکم دسامبر ۲۰۲۴ لازم الاجرا می شود.

مزایای حذف دیزل از صنعت حمل و نقل

شهرها نخستین مراکزی هستند که متوجه مزایای این طرح می شوند، زیرا حذف آلودگی موجب کاهش بیش از ۴۰۰ هزار مرگ زودرس ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای در اروپا می شود. رهایی از مدل های دیزلی به معنای کاهش اثرات اکسیدهای نیتروژن و ذرات معلق در هوا بر سلامتی است و صدها میلیارد یورو صرفه جویی در هزینه مراقبت های بهداشتی به دنبال خواهد داشت. علاوه بر این، تغییرات ساختاری در تردد شهری ایجاد می شود که رونق دوچرخه سواری و پیاده روی یکی از آن ها است.

یکی از نگرانی های حمل ونقل، کامیون ها و خودروهای سنگین هستند که ۲۵ درصد از آلاینده های حمل ونقل جاده ای اتحادیه اروپا را تشکیل می دهند و بدون شک گازوئیل پرمصرف ترین سوخت در این بخش است و سال گذشته حدود ۹۶ درصد از سهم بازار را به خود اختصاص داده است. قانون گذاران اروپایی اهداف کاهش دی اکسیدکربن را برای وسایل نقلیه سنگین تعیین کرده اند که فروش کامیون های دیزلی جدید را تا سال ۲۰۴۰ متوقف خواهد کرد. تولیدکنندگان موظف خواهند بود میانگین آلایندگی کامیون های جدید را تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۴۵ درصد، تا سال ۲۰۳۵ به میزان ۶۵ درصد و تا سال ۲۰۴۰ به میزان ۹۰ درصد کاهش دهند.

عواقب انقلاب حمل و نقل

افشای اینکه چه کسی هزینه های این گذار در حمل و نقل را تقبل خواهد کرد، تأثیر بسیاری بر تولیدکنندگان و در نتیجه بر کارگران این بخش خواهد گذاشت، ممنوعیت گازوئیل در بعضی شهرها و کشورها نیز به افزایش قیمت سوخت منجر می شود. همه این موارد گروه های اجتماعی محروم را هدف قرار می دهد که نمی توانند بهای پیوستن به این انقلاب را بپردازند. بسیاری از کارگران کم درآمد زمانی که صحبت از تعویض ماشین های دیزلی با ماشین های نسل جدید می شود، با مشکل مواجه خواهند شد. کاهش این اثر منفی مستلزم یک استراتژی فراگیر برای بخش حمل ونقل همچون طرح های یارانه ای و حمایتی یا حتی سیاست های جدید است که به طور معمول در شرایط اضطراری ظاهر می شوند. شاید برنامه هایی همچون MOVES III که به حمل ونقل الکتریکی به ویژه خرید وسایل نقلیه الکتریکی، خودروهای هیبریدی پلاگین و خودروهای سلول سوختی هیدروژنی انگیزه می دهد، بتواند به طور قابل توجهی گذار به سمت وسایل نقلیه بدون آلایندگی را تقویت کند.