چرا حزب الله برای ارتباطات از دستگاه های با فناوری پایین استفاده می کند؟

به گزارش تین نیوز به نقل از آنا، ۱۷سپتامبر ۲۰۲۴ بود که انفجار پیجرهای الکترونیکی در سراسر لبنان ۱۲ کشته و بیش از ۲۷۰۰ زخمی برجای گذاشت. روز بعد، موج دیگری از انفجارها در این کشور ناشی از انفجار واکی تاکی ها بود. حملاتی که به گفته کارشناسان اعضای حزب الله را هدف قرار داده است.

واکی تاکی (Walkie-talkie) یک وسیلهٔ قابل حمل است که امواج رادیویی را به صورت دو طرفه مخابره می کند. این وسیله در جنگ جهانی دوم توسعه یافت.

در همین راستا نیویورک تایمز به نقل از مقامات آمریکایی مطلبی را منتشر کرد که ادعا می کرد این حمله هکری با کارگذاری مواد منفجره در دستگاه های ارتباطی توسط عوامل اسرائیلی انجام شده است. براساس این گزارش، حزب الله به تازگی دستور ارسال یک محموله از پیجرها را صادر کرده بود.

حمله مخفیانه به زنجیره تامین تکنیک جدیدی در عملیات های اطلاعاتی و نظامی نیست. به عنوان مثال، یک سند داخلی آژانس امنیت ملی در سال ۲۰۱۰ نشان می دهد که این آژانس اسخت افزار رایانه ای را که برای مشتریان خارج از کشور ارسال می شد، رهگیری کرده، سپس بدافزار یا سایر ابزارهای نظارتی را وارد آنها کرده و برای تحویل به خریداران خارجی خاص بسته بندی کرده است. این اقدام با دسترسی به دستگاه یک فرد خاص متفاوت است، مانند سال ۱۹۹۶ که آژانس امنیت اسرائیل به طور مخفیانه مواد منفجره را در تلفن همراه یکی از چهره های حماس قرار داد تا از راه دور او را ترور کند.

حزب الله، پس از عملیات طوفان الاقصی، استفاده خود از پیجرها را افزایش داده بود. ظاهراً حزب الله با روی آوردن به دستگاه های ارتباطی با تکنولوژی نسبتا پایین، از جمله پیجرها و واکی تاکی ها، به دنبال مزیتی در برابر حملات اسرائیل برای ردیابی اهداف خود از طریق گوشی های تلفن همراه بود.

تلفن همراه: جاسوس پنهان

محققان امنیتی و متخصصان امنیت سایبری همیشه دستگاه های تلفن همراه را به عنوان ابزار ردیابی برای نهادهای دولتی و تجاری می دانند چرا که ردیابی تلفن همراه را به عنوان راهی برای پیداکردن افراد گمشده و حل جرائم می دانند.

ارتش آمریکا نیز نگران چگونگی ردیابی سربازان خود توسط گوشی هایشان است

برعکس، ردیابی تلفن همراه، ثبت خصوصی ترین حرکات یک فرد را برای هر کسی آسان می کند. این کار می تواند برای اهداف قانونی مانند ردیابی حرکات کودکان توسط والدین، کمک به شما برای پیدا کردن خودروی خود در پارکینگ، تبلیغات تجاری، یا اهداف شرورانه مانند جاسوسی از راه دور یا ردیابی فعالان سیاسی و روزنامه نگاران انجام شود به طوری که ارتش آمریکا نیزهمچنان نگران چگونگی ردیابی سربازان خود توسط گوشی هایشان است.

ردیابی دستگاه های موبایل به روش های مختلفی انجام می شود. اول، داده های مکانی موقعیت شبکه ای که توسط تلفن هنگام عبور از برج های سلولی محلی تولید می شود که سازمان های مجری قانون از آنها برای ردیابی استفاده می کنند. سپس ویژگی هایی در سیستم عامل گوشی ایجاد می شود یا توسط برنامه های دانلود شده فعال می شود که ممکن است منجر به ردیابی بسیار دقیق کاربر شود، در این شرایط کاربران ناخواسته و با نادیده گرفتن سیاست حریم خصوصی یا شرایط سرویس نرم افزار با ارسال موقعیت و اطلاعات خود موافقت می کنند.

این داده های جمع آوری شده گاهی اوقات برای داده کاوی بیشتر و پروفایل سازی کاربر به دولت ها یا شرکت های دیگر فروخته می شوند. گوشی های هوشمند مدرن همچنین دارای قابلیت های بلوتوث، وای فای و GPS داخلی هستند که می توانند به مکان یابی و ردیابی حرکات کاربر در سراسر جهان، هم از روی زمین و هم از طریق ماهواره ها کمک کنند.

دستگاه های موبایل را می توان در زمان واقعی یا نزدیک به آن ردیابی کرد. روش های فنی رایج شامل تکنیک های سنتی جهت یابی رادیویی، استفاده از ماهواره های جاسوسی یا هواپیماهای بدون سرنشین، به کارگیری ابزارهای «مرد میانی» مانند استینگریز (Stingrays) برای جعل هویت برج های سلولی، رهگیری و جداسازی ترافیک دستگاه، یا نصب بدافزارهایی مانند پگاسوس است که توسط شرکت تسلیحات سایبری اسرائیلی و برای گزارش مکان دستگاه ساخته شده است.

تکنیک های غیرفنی و کندتر ردیابی کاربر شامل شناسایی بالقوه مکان های عمومی کاربر از فعالیت اینترنتی آنها است. این کار می تواند از گزارش های وب سایت یا ابرداده های موجود در محتوای پست شده در رسانه های اجتماعی، یا قرارداد با کارگزاران داده برای دریافت اطلاعات مکان جمع آوری شده از برنامه هایی که کاربر ممکن است در دستگاه خود نصب کند، انجام داد.

در واقع به دلیل این آسیب پذیری ها، سید حسن نصرالله رهبر حزب الله در اوایل سال جاری به اعضای خود توصیه کرد که از تلفن های همراه در فعالیت های خود استفاده نکنند و خاطرنشان کرد که دستگاه های نظارتی اسرائیل در جیب شما هستند. اگر به دنبال مامور اسرائیلی هستید، به گوشی در دست خود و همسر و فرزندانتان نگاه کنید.

محققان نشان داده اند که چگونه این ویژگی ها که اغلب برای راحتی کاربر در نظر گرفته می شوند، می توانند توسط دولت ها، شرکت ها و مجرمان برای ردیابی افراد در زندگی روزمره و حتی پیش بینی حرکات مورد استفاده قرار گیرند. بسیاری از مردم هنوز از میزان افشای اطلاعات دستگاه های تلفن همراه خودآگاه نیستند.

با این حال، برخلاف تلفن های همراه، ردیابی آنها پیجرها بسته به اینکه از ارتباطات دو طرفه پشتیبانی می کنند یا خیر، می تواند دشوارتر باشد.

چرا حزب الله از دستگاه های با فناوری پایین استفاده می کند؟

پیجری که فقط پیام ها را دریافت می کند سیگنالی را ارائه نمی کند از این رو ردیابی صاحب آن ممکن نیست. بنابراین، استفاده حزب الله از پیجرها احتمالا ردیابی اعضای آن را با چالش مواجهه می کند

پیجری که فقط پیام ها را دریافت می کند سیگنالی را ارائه نمی کند از این رو ردیابی صاحب آن ممکن نیست. بنابراین، استفاده حزب الله از پیجرها احتمالا ردیابی اعضای آن را با چالش مواجهه می کند؛ بنابراین انگیزه حمله ادعایی سرویس های اطلاعاتی اسرائیل به زنجیره تأمین پیجرهای حزب الله را فراهم می کند.

استفاده از تاکتیک هایی با با تکنولوژی پایین و پیک های شخصی در عین پرهیز از استفاده از تلفن های همراه و ابزارهای دیجیتال، سازمان های اطلاعاتی غربی را که از نظر فناوری برتر بودند، سال ها پس از حملات ۱۱ سپتامبر برای یافتن اسامه بن لادن با مشکل مواجه کرد.

به طور کلی، در یک درگیری نامتقارن گروه هایی که با از تکنیک ها، تاکتیک ها و تکنولوژی های پایین استفاده می کنند تقریبا همیشه قادر خواهند بود در برابر حریفی با بودجه مناسب تر، با موفقیت بیشتری عمل کنند.

نمایش مستند این عدم تقارن، بازی جنگی چالش هزاره ارتش آمریکا در سال ۲۰۰۲ بود. در میان موارد دیگر، تیم قرمز، به رهبری ژنرال دریایی پل ون ریپر، از تاکتیک های با فناوری پایین از جمله پیک موتوری به جای تلفن همراه استفاده کردند تا از نظارت با فناوری پیشرفته نیروهای آبی فرار کنید. در اجرای اولیه تمرین، تیم قرمز در مدت ۲۴ ساعت برنده مسابقه شد و برنامه ریزان تمرین را مجبور کرد تا برای اطمینان از پیروزی تیم آبی، سناریو را دوباره تنظیم و به روزرسانی کنند.

کلام پایانی

از دیدگاه امنیت سایبری، هر وسیله ای در زندگی شما می تواند توسط دشمن در نقاطی از زنجیره تامین و مدت ها قبل از اینکه به دست شما برسد دستکاری شود. حملات زنجیره تأمین یکی از پیچیده ترین و نگران کننده ترین تهدیدات امنیت سایبری هستند. در این نوع حملات، مهاجمان به جای اینکه به طور مستقیم به کاربران یا شبکه ها حمله کنند، نقاط ضعف و آسیب پذیری های موجود در زنجیره تأمین محصولات را هدف قرار می دهند.

این دستکاری ها می توانند شامل تغییرات در سخت افزار دستگاه، نصب نرم افزارهای مخرب یا حتی دستکاری کدهای اصلی نرم افزار باشند. به عنوان مثال، ممکن است تراشه هایی به یک دستگاه اضافه شوند که قابلیت های جاسوسی را فعال کنند یا کدهای مخربی به نرم افزارهای مورد استفاده کاربران اضافه شود که به مهاجم اجازه می دهد دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس داشته باشد. این نوع حملات به دلیل گستردگی و ماهیت پنهان شان می توانند بسیار خطرناک باشند و تشخیص آن ها غالباً دشوار است، زیرا کاربران معمولاً به محصولات معتبر و فرآیندهای تأمین اعتماد دارند.

برای مقابله با حملات زنجیره تأمین، کشورها باید در تمام مراحل تولید و تأمین محصول بررسی های امنیتی دقیقی انجام دهند. این شامل ارزیابی تأمین کنندگان و انجام تست های نفوذ به منظور شناسایی هرگونه دستکاری یا تغییرات مشکوک است. همچنین، به کارگیری تکنیک های احراز هویت و تأیید اعتبار مانند امضاهای دیجیتال و گواهینامه های معتبر در هر مرحله از زنجیره تأمین می تواند از حملات جلوگیری کند. این ابزارها اطمینان می دهند که محصولات از منابع مطمئن و بدون دستکاری به دست مصرف کننده می رسند.