◄ شرکت های کشتیرانی در چه چالش هایی غرق هستند؟
«کم توجهی به صنعت دریا، افزایش هزینه های تامین سوخت و هزینه های بندری، متغیر بودن تعرفه های صادراتی و وارداتی شرکت های خصوصی و دولتی در ایران و عدم انعطاف پذیری قوانین و مقررات دریایی» از عمده چالش های پیش روی شرکت های کشتیرانی است.
به اعتقاد یک کارشناس حمل ونقل دریایی در حال حاضر «کم توجهی به صنعت دریا، افزایش هزینه های تامین سوخت و هزینه های بندری، متغیر بودن تعرفه های صادراتی و وارداتی شرکت های خصوصی و دولتی در ایران و عدم انعطاف پذیری قوانین و مقررات دریایی در رقابت با سایر کشورها» از عمده چالش های پیش روی شرکت های کشتیرانی در امر واردات و صادرات کالاست.
به گزارش خبرنگار تین نیوز، سازمان تجارت جهانی در آخرین گزارش منتشره پیش بینی کرد تجارت جهانی کالا از طریق دریا پس از آنکه در سال ۲۰۲۳ میلادی با ۱.۲ درصد کاهش مواجه شد در سال ۲۰۲۴ میلادی به طور میانگین به رشد ۲.۶ درصدی و در سال ۲۰۲۵ میلادی به رشد ۳.۳ درصدی خواهد رسید. این پیش بینی در حالی مطرح است که سهم ایران از تجارت دریایی بین المللی کمتر از 1 درصد است و به دلیل گستردگی تحریم ها بخش عمده ای از ظرفیت ناوگان تجارت دریایی کشور بی استفاده مانده است این سهم اندک از تجارت دریایی نشان از آن دارد که شرکت های کشتیرانی ایران هم اکنون با چالش های عدیده ای در واردات و صادرات کالا مواجه اند.
امیر خانی، مدیر فروش و بازاریابی خط کشتیرانی ترنگ دریا در گفتگو با تین نیوز درباره چالش های کنونی شرکت های کشتیرانی در واردات و صادرات کالا می گوید: کم توجهی به صنعت دریا، کاهش ارزش تجارت جهانی و حجم ترانزیت به ایران، کاهش تردد کشتی ها به بنادر ایران بویژه کشتی های نفت کش و سوخت رسان، رکود کسب و کار و در تنگنا قرار گرفتن حمل ونقل دریایی به عنوان پیشرو در تجارت خارجی، افزایش هزینه های تامین سوخت، هزینه های بندری و سایر هزینه های مرتبط، نوسانات نرخ های حمل، قوانین و دستورالعمل ها، آیین نامه ها و روش های اجرایی گمرکی از مواردی است که به عنوان چالش های پیشروی شرکت های کشتیرانی می توانیم از آنها یاد کنیم.
وی در ادامه تشریح چالش های پیشروی شرکت های کشتیرانی در واردات و صادرات کالا توضیح می دهد: تحولات سیاسی که در منطقه اتفاق می افتد، تحریم های بین المللی؛ ممنوعیت حرکت کشتی ها در برخی مسیرها و عدم توازن حجم درخواست صادرات و واردات در ایران، متغیربودن تعرفه های صادراتی و وارداتی شرکت های خصوصی و دولتی در ایران، عدم انعطاف پذیری قوانین و مقررات دریایی در رقابت با سایر کشورها به خصوص کشورهای حوزه خلیج فارس، کمبود شناور، فقدان جذب سرمایه گذاری خارجی، عدم توازن در عرضه و تقاضای جهانی، رسیدگی به مسایل امنیتی نظیرحملات تروریستی و دزدهایی که در سطح دریا ممکن است انجام شود.
بیشتر بخوانید:
واردات کشتی ها و شناورهای گردشگری معافیت دارد؟
مدیر فروش و بازاریابی خط کشتیرانی ترنگ دریا خاطر نشان ساخت: رکود کسب و کار و در تنگنا قرار گرفتن حمل ونقل دریایی به عنوان صنعت پیشرو در تجارت خارجی است. کاهش تولید جهانی و رکود کسب و کار قطعا تاثیر خود را در شبکه حمل ونقل دریایی گذاشته است و این صنعت به عنوان پیشرو در تجارت خارجی دچار ضعف می شود. این کمبود حجم زیادی از واردات و صادرات را کاهش می دهد و باعث چالش آفرینی در عرصه تجارت می شود. باید بتوان برای راهکار اقدام کرد و با حفظ و کنترل قیمت کالا و خدمات و جلوگیری از تورم قیمت ها به رونق کسب و کار و افزایش خرید کمک کرد تا کار در جریان طبیعی خود قرار گیرد. با این روند توانمندی اوامر تجارت جان تازه ای می گیرد و می توان امیدوار بود صادارت و واردات با سرعت به راه بیفتد و حم ونقل دریایی به مسیر اصلی خود باز گردد.
خانی درباره چالش کم توجهی به صنعت دریا تشریح کرد: باتوجه به موقعیت جغرافیایی کشورمان ایران و وسعت کرانه های ایران و انتقال بالای 90درصدی کالا و خدمات از طریق دریا نیاز است نسبت به توسعه و عمران بخش دریا توجه لازم صورت پذیرد.توجه به این عوامل مهم واستراتژیک می تواند قدرت تجارت ما در دریا اضافه کند و موازانه خوبی برای کشور ما در رقابت با سایرکشورها در حمل ونقل و واردات و صادرات ایجاد کند.
کاهش حجم ترانزیت به ایران
وی پیرامون کاهش ارزش تجارت جهانی و حجم ترانزیت به ایران توضیح داد: همانطور که می دانید بروز کرونا در سالیان گذشته توقف بسیاری از صنایع را در آن دوران و کاهش تبادل انواع کالا در سطح دنیا در دوران پس از این بیماری جهان شمول و تغییرات به وجود آمده با کم شدن تجارت جهانی و حجم ترانزیت به کشور ما را کمتر کرد.
به اعتقاد این کارشناس حمل ونقل دریایی متولیان امر می توانند از طریق تصویب قوانین ملی، افزایش مشوق ها و تخفیف ها برای ترغیب تجار ایرانی به تجارت باکشورهای دیگر موجبات رونق صنعت کشتیرانی و حمل ونقل و در نتیجه توسعه صادارت و واردات و و نیز افزایش حجم مبادلات تجاری را فراهم آورند.
صاحبان شناورها رغبتی برای ایجاد مسیرهای حمل ندارند
«کاهش تردد کشتی ها به بنادر ایران بویژه کشتی های نفت کش و سوخت رسان» یکی از چالش های عمده کشتیرانی در ایران به شمار می رود. خانی درباره معضلات این چالش اذعان داشت: این چالش باعث کاهش درآمد کشور ما می شود و حاشیه سود فعالان کشتیرانی را هم کاهش می دهد. با توجه به این موضوع، صاحبان شناورها رغبتی برای ایجاد مسیرهای حمل پیدا نمی کنند؛ چرا که هزینه آنان بالا می رود و این امر باعث نامنظمی در سیستم های حمل ونقل می شود و تبعات آن بر تجارت مستقیم و ملموس خواهد بود و نمودار واردات و صادرات را با نوسانات مختلفی رو به رو می سازد.
به اعتقاد امیرخانی، مدیر فروش و بازاریابی خط کشتیرانی ترنگ دریا برای رفع این چالش می توان با مذکرات موثر، ایجاد روابط دو جانبه و چند جانبه، اختصاص مسیرهای مناسب و اقتصادی به افزایش حجم صادرات و تجارت به تعدد سفرهای دریایی افزود و در آمد را به صورت افزایشی تحقق بخشید.
