◄ آزاد راه تهران شمال و عمری به درازای چهار دولت هشت ساله

به تازگی بخشی از اظهارات محسن صفایی‌ فراهانی با یکی از رسانه ها مورد توجه فعالان حوزه حمل و نقل قرار گرفته است.

به گزارش تین نیوز، این بخش از اظهارات که به طور گسترده در شبکه های اجتماعی منتشر شده مربوط به تاریخچه ساخت آزاد راه تهران شمال است.

تاکید او بر طولانی شدن روند ساخت پروژه های عمرانی و به خصوص سپری شدن چهار دوره دولت هشت ساله از آغاز ساخت آزاد راه تهران شمال قابل توجه است.

فیلم این گفتگو در کنار زندگینامه محسن صفایی فراهانی (برگرفته از ویکی پدیا)، در ادامه آمده است:

«متولد تهران است. او درسن ۲۳ سالگی با درجه فوق‌لیسانس از دانشکده فنی فارغ‌التحصیل گردید. پیش از انقلاب به عنوان یک فعال بخش خصوصی مشغول به فعالیت‌های عمرانی بود. از سال ۱۳۵۶ با مهندس بازرگان در جمعیت دفاع از آزادی حقوق بشر شروع به همکاری می‌کند و از روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ در ستاد نیروی زمینی مستقر می‌شود. روند خدمت وی به انقلاب همچنان ادامه داشت و به‌طوری‌که او با محمد توسلی شهردار تهران در شهرداری همکار می‌شود و بعد به عنوان عضو هیئت عامل سازمان گسترش نوسازی صنایع ایران که آن زمان با چالش‌های بسیاری مواجه بود، به دلیل مسائل و مشکلات کارگری مسئولیت می‌پذیرد و با حفظ سمت، قائم مقام مجتمع فولاد اهواز می‌شود. صفایی فراهانی پس از تأسیس وزارت صنایع سنگین، معاونت طرح و برنامه را عهده‌دار می‌شود اما طولی نمی‌کشد که او به عنوان معاون و قائم‌مقام وزارت صنایع سنگین فعالیتش را ادامه می‌دهد. با تشکیل دولت سازندگی و بازسازی نیروگاه‌های کشور، او مدیرعامل شرکت توانیر می‌شود چراکه مقامات وقت به دلیل توان مدیریت بالا، بازسازی نیروگاه‌هایی که در جنگ صدمه دیده بودند را به او می‌سپارند در ادامه مسیر صفایی فراهانی شرکت‌های فراب و مپنا را پایه‌گذاری می‌کند. پس از آن در دی ماه ۱۳۷۶ ریاست رئیس فدراسیون فوتبال ایران را می‌پذیرد و با طرح‌های اقتصادی و نوآوری‌های‌اش فوتبال کشور را دگرگون می‌کند. او در انتخابات مجلس موفق می‌شود رأی مردم تهران را کسب کند و به عنوان نماینده این شهر وارد مجلس ششم شود. با پایان مجلس ششم به عنوان قائم‌مقام وزارت امور اقتصادی و دارایی ایران دولت خاتمی منصوب می‌شود. صفایی فراهانی با انتخاب محمود احمدی‌نژاد در سال ۱۳۸۴ استعفا می‌دهد و از خدمات دولتی خارج می‌شود اما با توجه به دانش و تجربه‌ای که طی این سال‌ها به دست آورد بار دیگر به پارلمان بخش خصوصی می‌رود و فعالیت‌های خود را به عنوان یک فعال بخش خصوصی ادامه می‌دهد تا خرداد سال ۱۳۸۸ که در جریان مربوط به رویدادهای پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) بازداشت شد و تمامی فعالیت‌هایش متوقف می‌شود.»