◄ روسای سازمان هواپیمایی از زمان تاسیس تا کنون

سازمان هواپیمایی کشوری ایران سازمان دولتی زیرمجموعه وزارت راه و شهرسازی است، که وظیفهٔ تنظیم هوانوردی کشوری (غیرنظامی) با تأکید بر ایمنی و امنیت و همچنین سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، تدوین آیین‌نامه‌ها و شیوه نامه‌ها، انتخاب و ساماندهی ناوگان هوایی کشور، نظارت بر گسترش و فعالیت فرودگاه‌های کشور و عقد قراردادهای بین‌المللی در امور حمل‌ونقل هوایی را به عهده دارد و به عنوان طرف ایرانی ایکائو شناخته می‌شود.

تاریخچه

اواخر جنگ جهانی اول و در یکی از روزهای سال 1296 شمسی اهالی تهران برای اولین بار هواپیمایی را مشاهده کردند که در ارتفاع پایین بر فراز تهران پرواز می کرد و چون در آن موقع فرودگاهی در تهران وجود نداشت، خلبان در محل وزارت امور خارجه و شهربانی فعلی به زمین نشست. این هواپیما ساخت روسیه بود که آن را به صورت صندوقی از قطعات از راه بندرانزلی با اتومبیل به تهران حمل و پس از سوار کردن قطعات توسط خلبان روسی به پرواز درآمد.

در بهمن ماه سال 1304 ایران به موجب قانونی، حق انحصاری هواپیمایی در ایران را به شرکت هواپیمایی آلمانی به نام یونکرس، واگذار کرد. شرکت مذکور در سال 1305 شعبه خود را در ایران افتتاح کرد و سپس چند با وارد کردن چند فروند هواپیمای یونکرس، خط هوایی به شهرهای مشهد، شیراز، بندرانزلی و بوشهر دایر و کار پست هوایی و حمل و نقل مسافر از راه هوا را به عهده گرفت.

در سال 1317 باشگاه خلبانی با 20 فروند هواپیما تاسیس شد.

در مرداد ماه 1325 دولت اقدام به تشکیل اداره ای تحت عنوان اداره کل هواپیمایی کشوری کرد. اداره مذکور در آغاز کار خود را در یک اتاق واقع در طبقه پایین ساختمان شمس العماره با یک رییس و یک کارمند آغاز  و در یک سال بعد با بودجه ای بالغ بر سیصد هزار تومان محل آن به فرودگاه مهرآباد انتقال یافت.

اولین قانون هواپیمایی کشور در 28 تیرماه 1328 به تصویب رسیده است که به موجب این قانون مصوب 28 تیر ماه 1328 اجازه اجرای لایحه هواپیمایی کشوری پس از تصویب کمیسیون های راه و دادگستری مجلس داده شده است.

براساس ماده 5 اصلاحی قانون هواپیمایی کشوری انتخاب رئیس سازمان هواپیمایی بر اساس پیشنهاد وزیر راه و شهرسازی (راه و ترابری) و تصویب هیات وزیران انجام می شود.