مقابله با آثار سیل با مدیریت شهری مناسب
آسیب پذیری شهرها به دلیل نزدیکی به رودخانه ها، دریاچه ها و دریاها، همچنین شکست برنامه های توسعه شهری پیشین در ادغام ایمن و پایدار سیستم های آب در فضای شهری، نیاز به برنامه ریزی و طراحی بهینه را برای کاهش آسیب های ناشی از سیل مطرح می کند
آسیب پذیری شهرها به دلیل نزدیکی به رودخانه ها، دریاچه ها و دریاها، همچنین شکست برنامه های توسعه شهری پیشین در ادغام ایمن و پایدار سیستم های آب در فضای شهری، نیاز به برنامه ریزی و طراحی بهینه را برای کاهش آسیب های ناشی از سیل مطرح می کند.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا، سیل شایع ترین خطر طبیعی است که از سال ۱۹۸۰ بیش از یک تریلیون دلار خسارت اقتصادی به بار آورده و بیشتر شهرهای جهان را تحت تأثیر قرار داده است. تغییرات اقلیمی با افزایش طغیان رودخانه ها و بارندگی های شدید بحران وقوع سیل را تشدید می کند. پیش بینی می شود تعداد افراد تحت تأثیر آسیب های سیل در سال ۲۰۳۰ در مقایسه با سال ۲۰۱۰ دو برابر شود. برای مقابله با آسیب های ناشی از سیل به راهکارهای بهینه در مدیریت و برنامه ریزی شهری نیاز است که در ادامه مهم ترین آن ها عنوان می شود.
ارزیابی ریسک وقوع سیل در شهر
شهرها باید نقشه سیل تهیه کنند و ارزیابی کامل خطر وقوع سیل را برای شناسایی اثرات جاری و آینده سیل و برنامه ریزی برای انطباق با سناریوهای تغییرات آب وهوایی آینده انجام دهند. برای توسعه نقشه سیل می توانند از متخصصان این حوزه مانند ادارات هواشناسی ملی یا منطقه ای، دانشگاه ها، مؤسسات تحقیقاتی، همچنین سازمان های غیردولتی کمک بگیرند و رویکردهای مختلفی را اتخاذ کنند که به ترتیب پیچیدگی به آن ها اشاره می شود.
نقشه برداری از محل وقوع سیل های گذشته در شهر از لحاظ فنی یک گزینه ساده و کم هزینه است که می تواند بر اساس سوابق خسارت سیل و تماس های اضطراری سیل انجام شود. برای مثال، سانفرانسیسکو با تعیین موقعیت مکانی تماس های اضطراری هنگام وقوع سیل، نقشه سیلی تهیه کرده است که یکی از مؤلفه های ارزیابی آسیب پذیری شهر در برابر سیل و طوفان های شدید، شامل داده های اجتماعی، اقتصادی، جمعیتی و سایر آسیب پذیری ها است.
نقشه برداری از مناطق مستعد سیل بر اساس وضعیت جغرافیایی یک شیوه نقشه برداری با استفاده از ارتفاع زمین است و از داده های جغرافیایی برای تخمین مناطق مستعد سیل و میزان رواناب استفاده می شود. برای مثال، ریودوژانیرو از شاخص حساسیت به سیل های منطقه ای بر اساس موقعیت و وضعیت جغرافیایی استفاده کرد و با تجزیه وتحلیل میزان نزدیکی به آب ها و نفوذپذیری، نقشه سیل شهر را ارائه داد.
ارزیابی جامع ریسک وقوع سیل که اطلاعات مربوط به مناطق مستعد سیل را با اطلاعات مربوط به کاربری زمین، محل جوامع کم درآمد، دارایی های حیاتی و زیرساخت ها برای شناسایی مناطق در معرض خطر و اقدامات اولویت دار ترکیب می کند. برای مثال، ارزیابی ریسک آب وهوایی کوریتیبا در برزیل و ارزیابی آنلاین و تعاملی دوربان در آفریقای جنوبی شامل نقشه های ریسک سیل است که با داده های آسیب پذیری، همچون جاده های بحرانی و سکونتگاه های غیررسمی به شدت آسیب پذیر ترکیب شده است.
مدل سازی پیچیده سیل از تجزیه وتحلیل هیدرودینامیک استفاده می کند و داده های مربوط به بارندگی، آبراه ها، سیستم های زهکشی، کاربری زمین و داده های ژئوهیدرولوژیکی را با هم ترکیب می کند. شهر نیویورک مدل سازی جامع سیل را برای ایجاد نقشه هایی همچون نقشه زیر انجام داده است که مناطق آسیب پذیر را در قسمت های آبی رنگ با عنوان سیل شدید ناشی از طوفان نشان می دهد.
ارائه راهکار برای رسیدگی به نابرابری های محلی
نقشه برداری ریسک وقوع سیل، نابرابری ها و نیاز به برقراری عدالت اجتماعی در واکنش های سازگاری را برجسته می کند. به عنوان مثال، در بسیاری از شهرهای ایالات متحده آمریکا، خطر سیل در مناطقی که توسط یک سیاست مسکن نژادپرستانه در دهه ۱۹۳۰ با عنوان خط قرمز شناخته می شد و شامل محله های غیرسفیدپوست بود، بیشتر است. به علاوه، سرمایه گذاری حفاظت از سیل بر اساس تحلیل های هزینه / فایده نیز به نفع مناطقی با ارزش ملک بالاتر است که باعث ضرر بیشتر به محله های کم درآمد می شود. به همین دلیل بسیار مهم است که تلاش های کاهش آسیب سیل در راستای رسیدگی به مسائل عدالت اجتماعی مطرح شود. شهر هیوستون در تگزاس یکی از نخستین شهرهای ایالات متحده است که این کار را انجام داده است و به عنوان نمونه آزمایشی در طراحی سیاست خطر سیل «عادلانه و منصفانه» دیده می شود.
توسعه پروتکل های اضطراری سیل و سیستم های هشدار اولیه
شهرها می توانند با استفاده از نقشه های ارزیابی خطر سیل و با کمک دولت های ملی یا محلی، ادارات هواشناسی و حوادث غیرمترقبه برنامه ای را برای حفاظت از جان و دارایی ها در صورت وقوع سیل تهیه و اجرا کنند. سیستم هشدار اولیه باید از برترین داده های پیش بینی آب وهوا و پایش جریان رودخانه استفاده کند، با تعیین رویه همکاری بین دولت، سازمان هواشناسی، اورژانس و رسانه ها، یک ساختار مدیریت اضطراری سیل ایجاد کنند و اقدامات لازم برای واکنش به وقوع سیل شامل پاک سازی زباله ها از سیستم های زهکشی شهری، راه اندازی پناهگاه و اطلاع رسانی در مورد آن، توزیع کیسه های شن، استقرار خدمات اضطراری و استفاده از کامیون های دارای پمپ برای پشتیبانی از سیستم های زهکشی را بر اساس اولویت ارائه دهد.
سیستم هشدار سیل ریودوژانیرو
ریودوژانیرو یک پروتکل اضطراری برای به حداقل رساندن تأثیر حوادث سیل در جوامع کم درآمد دارد که با پیش بینی یک رویداد بحرانی، یک پیامک هشدار سیل به تلفن های شهروندان ارسال می کند، آژیرها به صدا در می آیند و شهروندان را به پناه گرفتن در پناهگاه های پیش ساخته تشویق می کنند.
برنامه نقش ها و مسئولیت ها در دوربان
طرح مدیریت بلایای شهری دوربان شرایط مرجعی را برای انجمن مشاوره مدیریت بلایای شهر تعیین می کند که شامل یک تیم فنی ارزیابی خطر در سطح شهر، یک تیم فنی برنامه ریزی سازگاری وابسته به شهرداری و تیم فنی برنامه ریزی خارج از محل است. همچنین رویه هایی را برای فعال کردن مرکز عملیات و گروه هماهنگی استراتژیک، نقش ها و مسئولیت های آژانس های مختلف در برنامه ریزی قبل از وقوع و حین بلایای طبیعی تهیه کرده است.
وبگاه مدیریت اضطراری اوکلند
از آنجا که سیل شایع ترین خطر طبیعی در اوکلند است، وبگاه مدیریت اضطراری شهر شامل راهنمایی برای خانواده ها، جوامع و مشاغل محلی طراحی شده است و اطلاعات لازم را در اختیار شهروندان قرار می دهد تا بدانند در صورت وقوع سیل و سایر خطرات طبیعی همچون زلزله، سونامی و بادهای شدید چه باید کرد و اخبار و به روزرسانی های مربوط به خطرات را در دسترس همگان قرار می دهد و شهروندان می توانند نقشه سیل را مشاهده کنند تا در صورت قرار گرفتن خانه یا محل کار آنها در منطقه خطر سیل، برای هشدارها و موارد دیگر ثبت نام کنند.
اقدامات اصلی شهرها برای کاهش خطر سیل
شهرها باید برای کاهش آسیب های ناشی از سیل اقدامات اساسی انجام دهند که مهم ترین آن ها پیشگیری از توسعه جدید در تالاب ها و دشت های سیلابی است و هرگونه توسعه جدید در این مناطق باید ملزم به رعایت استانداردهای مقاوم در برابر سیل باشد. افزایش فضای طبیعی در امتداد سواحل رودخانه ها و دشت های سیلابی و بازگشت پوشش گیاهی به این مناطق موجب افزایش نفوذ آب، کاهش احتمال وقوع سیل و کاهش خسارت موقع طغیان رودخانه ها می شود. جایگزینی سطوح غیرقابل نفوذ در سطح شهر با مصالح و سنگ فرش های قابل نفوذ و سبز با افزایش نفوذ آب و حفظ منابع در سراسر حوضه رواناب سیل را کاهش می دهد و کند می کند.