جاده های خودتمیزشونده کره جنوبی؛ نوآوری برای مدیریت آلودگی خیابان ها!

به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا، جاده خودتمیزشونده یک نوآوری پیشرفته در فناوری شهری است که به طور ویژه برای بهبود کیفیت هوای شهر و کاهش اثرات نامطلوب آلودگی طراحی شده است؛ این ایده نخستین بار در پاسخ به چالش های زیست محیطی و تغییرات اقلیمی مطرح شد و با پیشرفت فناوری های مهندسی و فرمولاسیون مصالح به واقعیت تبدیل شد.

تاریخچه این جاده ها به حدود دو دهه پیش برمی گردد، زمانی که کشورهای مختلف به ویژه در اروپا و آسیا، به دنبال راهکارهایی برای مقابله با آلودگی های هوا و تأثیرات آن بر سلامت عمومی بودند و کره جنوبی یکی از پیشگامان استفاده از این فناوری شناخته شد. هرچند این مفهوم به تازگی در فضای مجازی محبوب شده است، اما آغاز آن به سال ۲۰۰۷ بازمی گردد که نخستین جاده خودتمیزشونده در یکی از خیابان های سئول معرفی شد. از آن زمان، این فناوری به دیگر نقاط پایتخت کره جنوبی و شهرهای مختلف همچون دئه گو گسترش پیدا کرد.

جاده های خودتمیزشونده کره جنوبی، نمونه ای از فناوری های نوین شهری است که به منظور بهبود کیفیت زندگی در شهرها طراحی شده است و به طور ویژه بر دو هدف اصلی پاکیزگی و کاهش دما تمرکز دارد. این فناوری از طریق نصب آبپاش هایی وسط خیابان عمل می کند که به طور خودکار زمانی که چراغ ترافیکی عابر پیاده قرمز می شود، با پاشش آب بر سطح خیابان تأثیر بارش باران را شبیه سازی می کند و در نتیجه به کاهش گردوغبار و آلودگی کمک می کند. به همین دلیل است که این جاده ها به نام «جاده های تمیز» شناخته می شود زیرا آب به میزان مؤثری زباله ها و ضایعات سطح جاده را از بین می برد.

زمانی که این سیستم برای نخستین بار راه اندازی شد، تنها در ساعات ترافیک کم فعال می شد، زیرا رانندگان از آب پاش ها و لکه های آبی که منجر به کثیفی خودروهایشان می شد، شکایت داشتند، اما در حال حاضر در ساعات اوج ترافیک در تابستان نیز از این سیستم استفاده می شود و اثر خنک کنندگی آن بر شکایات رانندگان غلبه کرده است. در ظهرهای تابستان، دمای آسفالت به بیش از ۶۰ درجه می رسد و استفاده از این سیستم علاوه بر تمیزی جاده ها، به عنوان یک سیستم خنک کننده مؤثر عمل می کند و به کاهش اثر جزیره گرمایی در شهر کمک می کند. به همین دلیل است که این جاده ها را با نام «جاده های خنک کننده» نیز می شناسند.

مقابله با گرمای سال های آینده

این ایده می تواند در طرح های برنامه ریزی شهری برای مقابله با چالش هایی همچون گرمای شدید گنجانده شود. بر اساس اعلام وب سایت شهری سئول، این شهر برنامه ای جامع از اقدامات را برای مقابله با گرمای شدید در سال های آینده تنظیم کرده است که جاده های خنک کننده یکی از آن ها است، کامیون های تمیزکننده نیز برای خنک کردن خیابان ها به کار گرفته می شود و در کنار برنامه های دیگر به کاهش دمای میانگین در سطح شهر کمک می کند.

طبق گفته کارشناسان، با فعال سازی آبپاش ها به مدت هفت دقیقه، دمای آسفالت تا ۲۰ درجه کاهش پیدا می کند که تأثیر مضاعفی بر کاهش دمای هوای محلی دارد و به کاهش دما بین سه تا چهار درجه در اطراف جاده کمک می کند.

مقابله با گردوغبار لاستیک

سیستم آبپاش خودکار همچنین به کاهش آلودگی ناشی از گرد و غبار تایرها و دیگر آلودگی ها کمک می کند. نتایج عملی مبتنی بر اثر این آبپاش ها در خیابان های سئول بر کاهش دما به اندازه هفت تا ۹ درجه در تابستان و همچنین کاهش گردوغبار معلق به میزان ۱۲ میکروگرم در بهار و پاییز گزارش شده است. سیستم های آبپاش به طور خودکار در شرایط معین فعال می شود و عملکرد آن ها بسته به شرایط جوی متفاوت است؛ در زمان گرمای شدید، این آبپاش ها هر ۹۰ دقیقه به مدت پنج دقیقه فعال می شود تا دما را کاهش دهد، اما هنگامی که هدف کاهش آلودگی ناشی از گردوغبار باشد، این سیستم هر ۱۲۰ دقیقه به مدت پنج دقیقه کار می کند.

چالش های جاده خودتمیزشونده

در حالی که پتانسیل این سیستم های پرطرفدار به وضوح بالا است و مزایای قابل توجهی برای شهر دارد، اما بدون چالش نیست و مشکلاتی فراتر از شکایت های اولیه رانندگان در مورد لکه های آب بر خودروهایشان دارد. سئول قصد دارد در سال ۲۰۲۵ یک تحلیل علمی از اثربخشی این سیستم انجام دهد تا ارزیابی واقعی و ملموسی از سودمندی این سیستم های خودکار در پاک سازی شهری و خنک کنندگی ارائه دهد.

برنامه سئول گسترش این سیستم به جاده های بیشتری در سطح شهر است و در نظر دارد این فناوری را به گونه ای تنظیم کند که در زمستان نیز مورد استفاده قرار گیرد و با تنظیم دما و شرایط آب مورد استفاده به مبارزه با انباشت برف در جاده ها و معابر بپردازد. این موضوع نشان دهنده پتانسیل بالای این سیستم در بهبود شرایط جوی و زیست محیطی در طول سال است.

با این حال، انتقاد اصلی از این سیستم به مصرف آب آن مرتبط می شود، زیرا در شرایط بحران کم آبی این روزها، مدیریت مؤثر آب در سیستم های تمیزکننده از همیشه مهم تر است، هرچند سئول و دئه گو سیستم جاده های خودتمیزشونده را با آبی تأمین می کنند که از تونل های مترو استخراج شده و به طور طبیعی به عنوان مازاد تولید شده است.

ادغام در برنامه ریزی شهری

جاده های خودتمیزشونده بخشی از یک رویکرد جامع برای مقابله با گرما و تغییرات اقلیمی است. سئول در کنار این سیستم ها، اقداماتی چون ایجاد پناهگاه های اقلیمی، سیستم های مه پاش خنک کننده، درختان سایه دار و ایستگاه های خنک کننده اتوبوس را نیز در دستور کار دارد. این تلاش ها به کاهش دما و بهبود کیفیت زندگی در شهر کمک می کند و نشان دهنده اهمیت نوآوری در برنامه ریزی شهری برای ساماندهی به چالش های زیست محیطی است. سئول امیدوار است که این سیستم ها پس از ارزیابی و موفقیت، توانایی گسترش به دیگر مناطق و شهرها را داشته باشد و به الگوی شهری هوشمند و پایدارتر کمک کند.