طرح مفهومی جالب هنگ کنگ برای تراموا
یک استودیوی طراحی هنگ کنگی با هدف تشویق حمل و نقل عمومی در سطح شهر از یک تراموای برقی مفهومی بدون راننده رونمایی کرده است.
یک استودیوی طراحی هنگ کنگی با هدف تشویق حمل و نقل عمومی در سطح شهر از یک تراموای برقی مفهومی بدون راننده رونمایی کرده است.
به گزارش تین نیوز، استودیوی "پونتی دیزاین" از طرح مفهومی یک تراموای برقی دو طبقه بدون راننده برای ورود به خیابان های هنگ کنگ پس از دوران شیوع کووید رونمایی کرده است. این وسیله نقلیه غول پیکر که آیلند(Island) به معنای جزیره نامیده می شود، دارای نیمکت های دوار بزرگ در خود است که مسافران در آن، رو به بیرون می نشینند.
پنجره های خمیده و نمای بالای این تراموا اجازه می دهد تا نور خورشید در طول روز وارد شود و به مسافران این امکان را می دهد تا از منظره شهر در شب نیز لذت ببرند.
به گفته این شرکت، فضای داخلی شیک و راحت، با دیوارهای خاکستری زغالی، صندلی های بالشتک دار، کف پوش چوبی و تزئینات با روکش طبیعی همراه شده است.
گفتنی است که طرح آیلند برنده جایزه طراحی جهانی GIDA ۲۰۲۰ شده است.
هدف این مفهوم جدید این است که مردم به جای استفاده از خودروهای شخصی و سایر وسایل حمل و نقل شخصی خود از وسایل حمل و نقل عمومی بیشتر استفاده کنند، چرا که مردم از زمان شیوع بیماری همه گیر کووید-۱۹ تقریباً سه سال است که از آن اجتناب کرده اند.
آندریا پونتی، طراح ایتالیایی الاصل این مفهوم می گوید: این امر به ویژه در شهر پرجمعیت هنگ کنگ، جایی که رعایت فاصله اجتماعی دشوار است، مهم است.
پونتی علاوه بر آیلند، ایستگاه هایی مخصوص این تراموا را نیز طراحی کرده است که مسافران می توانند از هر دو طرف آن پیاده شوند و همچنین جریان هوای بهتری را فراهم می کنند. هر تراموا دارای یک نقطه اتصال است که امکان شارژ سریع در توقف ها را فراهم می کند.
هزینه سفر با این تراموای برقی به صورت بدون تماس از طریق کارت بانکی قبل از سوار شدن به وسیله نقلیه انجام خواهد شد.
پونتی می گوید: آیلند نشان دهنده روح آینده نگرانه هنگ کنگ است و مفهوم جدیدی از حمل و نقل عمومی را معرفی می کند که بر عادت به فاصله گذاری اجتماعی غلبه می کند.
وی افزود: ایده طراحی یک تراموا، تصادفی نیست، چرا که تراموا یکی از دیدنی های هنگ کنگ است و امسال ۱۱۵ سالگی خود را جشن می گیرند.
این طراح ادامه داد: مفهوم فاصله گذاری اجتماعی که آزادی حرکت و تعامل افراد را محدود می کند، به چالش طراحی و نقطه کانونی مفهوم جدید تبدیل شد. ما اکنونک دیگر نباید جداسازی کنیم، بلکه باید در فضاهای عمومی با یک رویکرد طراحی یکپارچه و مؤثر بازنگری کنیم.