فیلم | ساخت کریدور ریلی جدید چین در مرتفع ترین نقطه جهان!
راه آهن چین طی سال های اخیر از پیشرفت های قابل توجهی در زمینه توسعه زیرساخت و ناوگان برخوردار بوده است.
راه آهن چین طی سال های اخیر از پیشرفت های قابل توجهی در زمینه توسعه زیرساخت و ناوگان برخوردار بوده است. چینی ها علاوه بر توسعه زیرساخت های ریلی در داخل کشور خود، به واسطه کلان پروژه سرمایه گذاری پکن موسوم به کمربند و جاده (BRI)، طرح های بسیار سنگینی در بخش ریلی و جاده ای کشورهای مسیر نیز در دست ساخت دارند.
به گزارش تین نیوز به نقل از ریل نیوز، از این منظر، می توان گفت که بیشترین رشد و پیشرفت راه آهن های جهان طی سال های اخیر به راه آهن چین تعلق گرفته است.
راه آهن هیمالیا، نماد فناوری ریلی چین
راه آهن چین در راستای تحقق بخشیدن به اهداق دولت این کشور در ساخت مسیرهای متنوع و گوناگون به سمت غرب، پروژه های زیرساختی متعدد خارجی را در کشورهای مسیر در دست دارد. برخی از این پروژه ها همچون ساخت راه آهن لائوس یا راه اندازی قطار سریع السیر در اندونزی را اگرچه می توان در زمره اقدامات بزرگ راه آهن چین دانست، اما برخی دیگر از این پروژه ها در مسیرهای بسیار صعب العبوری در حال ساخت هستند که نماد فناوری ریلی و عزم چینی ها در ساخت مسیرهای ریلی محسوب می شوند.
منطقه تبت از جمله مناطق پر اهمیت برای دولت چین محسوب می شود که البته به دلیل قرار گرفتن این منطقه در مرتفع ترین بخش های کره زمین، امکان فراهم کردن زیرساخت های جاده ای و ریلی و توسعه آنها را امری مشکل و در برخی موارد غیرممکن ساخته است. مجموع مساحت این منطقه حدود دو میلیون و پانصد هزار کیلومتر است که تمامی آن در نقاط مرتفع واقع شده است. به همین دلیل، در بسیاری از منابع از این منطقه تحت عنوان بام جهان یاد می شود. وجود رشته کوه های هیمالیا و قله های مشهور جهان همچون اورست و K2 در این منطقه در کنار مناظر بکر و طبیعتی بی نظیر، منطقه تبت و نپال را به یکی از زیباترین مناطق جهان بدل ساخته است. متوسط ارتفاع منطقه از سطح دریا حدود ۴ هزار متر بوده که دشواری ساخت راه آهن در ارتفاعات این منطقه را به خوبی اثبات می کند.
اکنون، راه آهن چین در حال ساخت کریدور ریلی «ترانس هیمالیا» است که این کشور را به بخش های گسترده ای از تبت و نپال متصل می سازد. این کریدور از حیث تعداد تونل، پل و شیب مسیر در برخی نقاط، شبیه هیچ کریدور ریلی دیگری در جهان نیست. وجود رشته کوه های هیمالیا، مهمترین عامل جدایی سرزمینی نپال و چین شده و نهایتا امکان تردد بار و مسافر میان دو کشور به دلیل شرایط جغرافیایی نپال وجود ندارد. چینی ها از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون، تنش هایی گسترده با دولت هند بر سر مالکیت نپال و بخش هایی از تبت دارند که اکنون چین امیدوار است با اتصال ریلی به نپال، میزان نفوذ و سیطره خود در این کشور را افزایش داده و اتصال ریلی این کشور محصور در خشکی را به دریای چین جنوبی برقرار سازد. از سوی دیگر، اتصال ساخت کریدور ترانس هیمالیا، شبکه راه آهن نپال را به دو کشور قزاقستان و روسیه نیز فراهم خواهد ساخت. البته در آینده نیز امکان اتصال ریلی چین با هند از طریق نپال نیز فراهم خواهد شد که در این خصوص باید دید که آیا دهلی نو علاقه ای به این رخداد خواهد داشت یا خیر.
اما همانطور که گفته شد، ساخت چنین مسیری چندان کار ساده ای به نظر نمی رسد. بیش از ۱۰۰ کیلومتر از مسیر ریلی اتصال دهنده چین به نپال دقیقا از میان رشته کوه های هیمالیا عبور می کند. حدود ۱۰ قله مشهور و مرتفع جهان از جمله اورست در رشته کوه های هیمالیا قرار داشته که عبور از آنها در برخی موارد حتی غیرممکن به نظر می رسد. بر اساس برآوردهای راه آهن چین، ساخت مسیر ریلی اتصال دهنده چین به نپال، حدود ۵.۵ میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت.
نپال با ۳۱ میلیون نفر جمعیت و بیش از ۴۷ هزار کیلومتر مربع مساحت، یکی از کشورهای در حال توسعه آسیا محسوب می شود. با اینحال، این کشور همزمان یکی از فقیرترین کشورهای قاره آسیا بوده که یکی از دلایل آن نیز عدم ارتباط موثر زمینی با کشورهای همسایه و البته دریا است. دولت های چین و نپال، طی سال های اخیر قراردادهای همکاری متنوعی در زمینه صادرات و واردات کالا، قراردادهای نفتی و بسیاری از پروژه های زیرساختی امضا کرده اند که ساخت پروژه ترانس هیمالیا نیز یکی از آنهاست. دولت چین امیدوار است با ساخت این کریدور، امکان انصال زمینی نپال به کشورهای همسایه و ثالث را فراهم سازد. بر اساس این طرح، نپال به شش مجتمع بندری تجاری بزرگ چین از جمله تیان جین و شنژن متصل خواهد شد. همچنین، قرارداد لغو تعرفه گمرکی برای بیش از هشت هزار قلم کالا میان نپال و چین به امضا رسیده که البته مبادله این حجم از کالا نیازمند فراهم آوردن زیرساخت های ارتباطی است. لذا، علاوه بر کریدور ریلی ترانس هیمالیا، چینی ها در حال ساخت چندین آزادراه میان دو کشور هستند که بخش های مهمی از این مسیرهای جاده ای نیز از داخل تونل عبور می کنند.
در خصوص پروژه ریلی متصل کننده دو کشور باید گفت که این پروژه نیز در قالب قرارداد سال ۲۰۱۷ میان دو کشور و در قالب کمربند و جاده تحت ساخت قرار داشته که البته در ایام شیوع کرونا به طور کامل متوقف شد. اما با پایان دوران کرونا، چینی ها بار دیگر به ساخت این مسیر روی آورده اند. حدود ۵۵۶ کیلومتر از این خط ریلی در خاک چین قرار داشته که زیرساخت های این قطعه تقریبا آماده شده است. اما بخش اتصال دهنده ارتفاعات تبت به راه آهن چین را که یکی از مرتفع ترین بخش های مسیر به طول ۷۲ کیلومتر محسوب می شود، همچنان در دست ساخت بوده و بیش از ۹۸ درصد از این قطعه خط را پل ها و تونل ها تشکیل می دهند. در پایان باید گفت که اگرچه ساخت مسیر ریلی نپال به چین کار تقریبا غیرممکنی محسوب می شود، اما باید بدانیم که چینی ها پیشتر نیز در جریان ساخت مسیرهای مشابه داخلی در کشور خود و مسیرهایی چون راه آهن چین – لائوس، تجربیات ارزشمندی کسب کرده اند که عمده این پروژه ها یا تکمیل شده و یا در دست ساخت هستند. لذا، می توان امیدوار بود که راه آهن ترانس هیمالیا نیز همچ.ون دیگر پروژه های بزرگ چین در مسیر کمربند و جاده، به زودی مورد بهره برداری قرار گیرد.
