◄ زمان پایان تحریم‌معاشان
. هم‌اکنون که تعدادی هواپیمای فرسوده داریم، طبیعتاً نمی‌توان به بیش از ۱۰ درصد از مردم کشور سرویس داد، اما در صورت ورود ۵۰۰ تا ۶۰۰ فروند هواپیما که نیاز واقعی و فعلی کشور است، این ظرفیت چندین برابر خواهد شد.
کاپیتان هوشنگ شهبازی* با توجه به اینکه مطلب بسیار مهم است، بدون مقدمه، به زبانی ساده و قابل فهم سعی می‌کنم موضوع تخصصی لزوم توسعه صنعت هوانوردی را به صورت کلان و خلاصه برای چندمین بار به عزیزان قانون‌گذار و تصمیم‌ساز یادآوری کنم. باشد که در این اوضاع بد و بحرانی از نظر اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و تورم روزافزون بیکاری روزنه امیدی شود. متأسفانه، به دلیل ضعف مدیریت این صنعت و شورای سیاست‌گذاری صنعت هوانوردی، هر سازمان، نهاد یا شخص در جهت استفاده حزبی، گروهی و حتی شخصی با استفاده از قدرت، رانت و لابی‌های سیاسی و اقتصادی (در عرصه ساختارهای اساسی کشور و توسعه پایدار و منافع ملی) برای سودجویی و دلالی به آن وارد می‌شود.
حتی تحریم‌معاشان برای کسب منافع تجاری خود و دلالی خرید هواپیما و خرید قطعات مورد نیاز، با کمال تأسف فرضیه هم ارائه می‌کنند که منافع حاصل از ورود ۵۰۰ فروند هواپیمای مسافری، فقط برای استفاده ۱۰ درصد از افراد پولدار کشور است و هزینه خرید هواپیما برای کشور بسیار زیاد و دردسرساز است. در جواب دلالان هوایی، تحریم‌معاشان و دوستان کم‌اطلاع صنعت هوانوردی، خلاصه می‌گویم که خیر، در صورت توسعه این صنعت همه اقشار مردم حتی نانوا، خیاط و روستاییان نیز منتفع خواهند شد. هم‌اکنون که تعدادی هواپیمای فرسوده داریم، طبیعتاً نمی‌توان به بیش از ۱۰ درصد از مردم کشور سرویس داد، اما در صورت ورود ۵۰۰ تا ۶۰۰ فروند هواپیما که نیاز واقعی و فعلی کشور است، این ظرفیت چندین برابر خواهد شد.
خرید هواپیما و معاملات بین‌المللی کلان در تمامی کشورها به صورت فاینانس است و ۱۰ تا ۱۵ درصد قیمت هواپیما نقداً پرداخت و باقی از منابع مالی داخلی یا خارجی تأمین می‌شود و هواپیما حین پرواز، دیگر هزینه‌های خرید خود را می‌پردازد، پس نیازی نیست که مبالغ کلان هزینه کرد.
راهکار
اگر نیم‌نگاهی به آمار بودجه عمرانی کشورهای رو به رشد و توسعه‌یافته بیندازیم، به راحتی می‌توانیم پی ببریم که بیش از نیمی از بودجه کل کشورها برای توسعه پایدار کشورشان هزینه می‌شود.
توسعه پایدار چیست؟
ایجاد ساختارهای زیربنایی و عمرانی یک کشور است که بتواند نیاز حال و آینده را برآورده کند که معمولاً این ساختارها بیش از صد سال ماندگاری دارند. دو موضوع مورد بحث ما توسعه صنعت حملونقل کشور و توسعه صنعت گردشگری است. توسعه صنعت حملونقل عبارت است از: ۱. توسعه صنعت هوانوردی غیر نظامی (بسیار ایمن). ۲. توسعه صنعت حملونقل ریلی تندرو (بسیار ایمن). ۳. توسعه راه‌های جاده‌ای و روستایی. بند شماره ۱ و ۲ به دلیل ایمنی تقریباً ۱۰۰ درصد نسبت به بند شماره ۳ اهمیت بیشتری دارد (در مقایسه با آمار جهانی و نسبت کشته‌ها به مسافت طی شده و تعداد مسافر). با همت مسئولان و مدیران صنعت هوانوردی، به ویژه جناب وزیر راه و توجه و تعمق نمایندگان محترم مجلس و سیاست‌گذاران، در صورت توسعه صنعت هوانوردی و حملونقل ریلی سریع‌السیر، حداقل نیمی از مسافران جاده‌ای، به حملونقل هوایی و ریلی منتقل خواهند شد.
در واقع، از مرگ‌ومیر و مجروح شدن بیش از ۵۰ درصد مسافران در تصادفات رانندگی جلوگیری می‌شود. (نجات جان انسان‌ها با اصلاح ساختار از سوی مجلس و دولت). فقط در سال ۹۲، با وجود تمام تلاش عزیزان پلیس راهوار و دست‌اندرکاران امر، حدود ۱۸ هزار نفر کشته ۳ میلیون و ۱۵۰ هزار نفر مجروح، معلول و ازکارافتاده داشته‌ایم (یعنی حفظ جان بیش از ۹ هزار نفر در سال و جلوگیری از هزینه‌های تحمیلشده به بازماندگان کشته‌شده‌ها و هزینه نگهداری و بیمارستانی مجروحان و معلولان حوادث رانندگی به دولت و منافع ملی کشور).
سیاست‌گذاری‌های کلان و تعریف ساختار بازرگانی برای خطوط هوایی
بیش از 17 خطوط هوایی داریم که فقط برخی از آنها بازرگانی است و باقی به صورت بنگاه اقتصادی و تجاری و سودجویی اداره می‌شود.
۲. توسعه صنعت گردشگری
گردشگری صنعتی است در حال توسعه که نقش مؤثری در ارتقای توسعه اجتماعی اقتصادی و فرهنگی ایفا می‌کند و از ارکان توسعه پایدار است که به گفته کارشناسان اقتصادی در کمتر از یک دهه دیگر به بزرگ‌ترین صنعت صادرات جهان تبدیل خواهد شد و رشدی پایدار ایجاد خواهد کرد که در صورت ایجاد ساختارهای لازم برای جذب گردشگر که توسعه صنعت هوانوردی از ملزومات آن است و با توجه به اینکه با ورود هر شش گردشگر یک شغل ایجاد می‌شود، در صورت اصلاح قوانین و ایجاد ساختارهای لازم در ایران در مقایسه با ترکیه و کشورهای آسیای میانه و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، ظرفیت پذیرش سالانه بیش از ۴۰ میلیون گردشگر را خواهیم داشت؛ یعنی ایجاد حدود ۶ میلیون و ۶۰۰ هزار شغل. در حال حاضر، ایران به خرید بیش از ۵۰۰ تا ۶۰۰ هواپیمای مسافربری نیاز دارد که با ورود هر هواپیما حدود هزار شغل ایجاد می‌شود. منافع و مزایای توسعه صنعت هوانوردی به دلایل بسیار روشن که خیلی ساده بیان شد:
در صورت توسعه هوانوردی، صنعت گردشگری توسعه پیدا می‌کند. به دنبال آن توسعه و رونق اقتصادی و اشتغال ایجاد می‌شود و تورم و بیکاری از بین میرود که جدی‌ترین و بزرگ‌ترین مشکل دولت و نظام است.
۳. با تحقق بندهای ۱ و ۲، ثبات اجتماعی در کشور ایجاد می‌شود.
۴. با درنظرگرفتن سه بند مذکور، توسعه اجتماعی، فرهنگی و در نهایت توسعه سیاسی خواهیم داشت.
بنابراین، این‌جانب به عنوان عضوی کوچک از جامعه صنعت هوایی توصیه می‌کنم:
۱. نمایندگان محترم مجلس و قانون‌گذاران محترم با اصلاح جزیی قوانین موجود، موجبات توسعه پایدار کشور و صنعت هوانوردی و ایجاد ساختار برای جذب گردشگر را فراهم آورند.
۲. مدیران محترم و سیاست‌گذاران صنعت هوانوردی (به ویژه وزیر محترم راه) با حمایت مدیران مدبر، جسور، شجاع، خطرپذیر و متخصص صنعت هوانوردی کشور را از دلالان هواپیما پاک کنند تا بتوانیم با راهبردی جهشی، منافع چهل‌ساله دوران تحریم را در چهار سال به ملت شریف ایران برگردانیم.
۳. به گفته کارشناسان و وزیر محترم رفاه، به منظور ایجاد یک شغل، باید حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان هزینه و سرمایه‌گذاری شود. تصور کنید که برای ایجاد ۷ میلیون شغل، چه میزان سرمایه نیاز خواهد بود؟ عملاً، امکان‌پذیر نیست، در حالی که اگر این اشتغال از طریق توسعه صنعت هوانوردی و گردشگری صورت پذیرد، چه اندازه سرمایه نیاز است؟ صنعت گردشگری نیز با اصلاح قوانین و تا حدودی سرمایه‌گذاری خصوصی رشد پیدا می‌کند.اگر محاسبه و ضرب و تقسیم‌ها را انجام دهیم، به راحتی می‌توانیم به این نتیجه برسیم که برای رفع بیکاری ۷ میلیون نفر و ایجاد رونق اقتصادی جدای از مزایای دیگر و حفظ جان بیش از ۹ هزار نفر از هموطنان در سال، به جای ۵۲۵ میلیارد دلار، به کمتر از ۱۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز داریم. خودتان مقایسه کنید. بسیار متأسفم که بگویم در سال ۲۰۱۵ در‌آمد کشوری مانند امارات از هوانوردی ۲۵ میلیارد دلار برابر با کل فروش نفت کشور ایران بود. حال خودتان مقایسه کنید... آیا بهتر نیست در این وضع نابسامان و بحرانی با ایجاد ۷ میلیون شغل با راهکار توسعه صنعت هوانوردی و گردشگری و منافع بی‌شمار آن، ثبات اجتماعی و اقتصادی در کشور ایجاد کنیم؟
آنچه لازم بود، گفتیم، حال خود دانید.
صلاح مملکت خویش خسروان دانند.
کارشناس حملونقل هوایی*
منبع: هفته‌نامه حملونقل
كاملا موافق كارشناس هستم