مفهوم نوشهرگرایى چیست؟

نوشهرگرایی، مجموعه اى از شیوه هاى توسعه (Development )، براى خلق اجتماعات جذاب تر(Pleasant Society)، کارآمدتر و زیست پذیرتر است.

نوشهرگرایی به طور کلى سفر خودرویی را منع نمى کند، بلکه گزینه های حمل ونقل را افزایش و حق انتخاب بیشتری را برای شهروندان یک شهر برای رفتن به مقصد (Destination) فراهم مى نماید. بناها در نوشهرگرایی پیاده روی را تسهیل می بخشد، سیستم حمل ونقل شهرى را به سمت شبکهای شدن سوق مى دهد. در نوشهرگرایی، الگوهای کاربری زمین قابل دسترسی تر و تسهیلات کافی را برای پیاده روی شهروندان جهت خرید و حضور در جمع های محلی برای دیدار هم آسان و احساس امنیت را برای زیست کودکان، کهنسالان و معلولان جامعه امکان پذیر می نماید. در نوشهرگرایی مرز محیط سبز شهری و ساخت تعریف معنی داری پیدا می نماید و تراکم مناطق متناسب با فعالیت های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی تعریف می شود.

اصول نوشهرگرایی:

- قابلیت پیاده روى؛ بیشتر خدمات در فاصله ١٠ دقیقه پیاده از خانه یا کار قرار دارد.طراحی های خیابان ها بیشتر دوستدار پیاده و عارى از خودرو جز در موارد خاص است.

- پیوستگى؛ خیابان ها به صورت شبکه پیوسته و پیاده روی را آسان می کند (متاسفانه در بسیاری از شهرهای ما به دلایل عدیده مخصوصا نبوده پیاده روهای مسطح و خیابان های پر شده از خودرو!، پیاده روى بسیار سخت و خطرآفرین شده است.

- کاربرى مختلط؛ ترکیبی از مغازه ها، ادارات و... در محلات 

- کیفیت معماری و طراحی شهری؛ تاکید بر زیبایی، آسایش انسان، مقیاس معماری انسانی و محیط زیبا، روح جامعه شهری را سرزنده تر مى سازد.

- حمل ونقل هوشمند؛ شبکه ای از ترن ها (قطار)، با کیفیت بالا، طراحی مبانی بر دوچرخه و پیاده! 

توجه و اجرای اصول نوشهرگرایی، موجب بالا رفتن کیفیت زندگی شهری و خلق مکان های الهام بخش که روح انسان را ضمن آرامش، غنی و متعالی می سازد. نوشهرگرایی، دوری جستن از اجرای یکسری طرح های خشک و بی روح سنتی استفاده از مصالح و آهن است.

مزایاى کسب و کار بیشتر:

از مزایاى نوشهر گرایی می توان به افزایش فروش بیشتر به دلیل خرید بالاتر شهروندان که نتیجه افزایش دسترسی پیاده و کاهش هزینه استفاده از خودرو است، نام برد. افزایش سود بیشتر به دلیل هزینه های کمتر آگهى هاى تبلیغاتی و تابلوهای بزرگ، شیوه زندگى بهتر، صرفه جویی در وقت و هزینه استفاده از خودرو و پارک و جرایم، کاهش استرس روزانه! ارتقای فضاهای کوچک کسب و کار محلى، اجاره بهای کمتر مغازه ها، نزدیکى مسافت بین محل کار و خانه و مرکز خرید، نشاط و ارتقای سطح زندکگی مسالمت آمیز شهروندی، تعلق خاطر بیشتر به مبلمان و ابنیه شهری و کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری از آنها، اعطای هویت بیشتر اجتماعی و نزدیک شدن فرهنک قومیتی بین ساکنان.

از جمله مزایای نوشهر گرایی برای شهرداران، پایه های مالیاتى پایدار، سرانه پایین تر هزینه زیر ساخت ها، تراکم بالای پروژه ها، ازدحام کمتر ترافیک، بزهکاری کمتر، سهولت در حمل ونقل همگانی، مشارکت مدنی بیشتر و نزدیکى نظرات در بهبودوضعیت شهر است.

  * کارشناس مدیریت شهری