◄ وعده هایی برای فراموشی!
جامه عمل پوشاندن به وعده هایی که در عرصه رسانه ها و کنفرانس های مطبوعاتی مطرح می گردد کار آسانی نبوده و سپردن آنها به بوته فراموشی اقوی و محتمل تر است.
« ناوگان هما، با برجام و بی برجام توسعه می یابد».
تیتر فوق را دیروز در میان خبرهای مربوط به دیدار مدیران تراز اول صنعت هوانوردی با اصحاب رسانه خواندم. اگر نخواهیم کمافی السابق این نقل قول را شعاری حماسی تلقی کنیم، به نظر می رسد، مدیران ارشد صنعت هوانوردی ایران به نسخه جدیدی دست یافته اند که در حالت به نتیجه نرسیدن مذاکرات هسته ای نیز می توان شاهد تحولی تحت عنوان توسعه ناوگان شرکت هواپیمایی حامل پرچم بود.
نسخه جدیدی که در آنِ واحد هم بتواند با برجام یا بی برجام، مشکل عدم فروش هواپیما و قطعات اساسی نظیر موتور و ارابه های فرود را حل کرده، محدودیت ها در ارائه سوخت به ناوگان توسعه یافته در خارج از ایران را مرتفع نموده، امکان استیجار هواپیماهای نه چندان جوان و خرید بدون دغدغه پرنده های مسن تر را فراهم آورده، تراکنش های مالی و تامین منابع در عرصه بین المللی را میسر و بیمه هواپیماها را محتمل سازد، اکسیری است که فقط از مدعیان کیمیاگری در شرایط عدم حصول تفاهم هسته ای می توان انتظار داشت.
شخصا با وجود اینکه باور دارم جامه عمل پوشاندن به وعده هایی که در عرصه رسانه ها و کنفرانس های مطبوعاتی مطرح می گردد کار آسانی نبوده و سپردن آنها به بوته فراموشی اقوی و محتمل تر است، شایسته تر می دانم لااقل ارائه تعریفی از توسعه ناوگان و تعیین مدت زمانی برای تحقق این رویای دیرینه آن هم صرفا برای شرایط توافق ارائه می شد تا موجبات ایجاد توقعات زودهنگام و مستعجل را در نزد افکار عمومی و تعهدات فراتر از توان بر گرده اهالی صنعت، فراهم نمی کرد.
*کارشناس حقوق هوایی
