◄ سفرنامه نویسان ایرانی

سفرنامه نویسی یکی از جذاب ترین روش های ثبت خاطرات یک سفر است که از گذشته در میان ایرانیان محبوب بوده و در این زمینه نویسنده های زیادی داریم.

به گزارش تین نیوز، سفرنامه نویسان ایرانی چه آن هایی که در زمان معاصر کار کرده و چه آن هایی که زمان های قدیمی تر را در می گیرد، همگی سفرنامه هایی جذاب و خواندنی به یادگار گذاشته اند. اگر شما هم به دنبال این هستید که  بدانید که معروف ترین سفرنامه نویسان ایرانی چه کسانی بوده اند تا با مطالعه آثار آن ها با جهان و محیط های گوناگون بیشتر همراه شوید، این مقاله می تواند به شما کمک کند.

جلال آل احمد، یکی از معروف ترین سفرنامه نویسان ایرانی معاصر

​​

منصور ضابطیان، روزنامه نگار علاقه مند به سفرنامه نویسی

ضابطیان متولد ۱۳۴۹ در تهران است و یکی از سفرنامه نویسان معاصر ایرانی به حساب می آید. شاید یکی از افراد مشعور و معروف در زمینه روزنامه نگاری، کارگردانی، تهیه کنندگی و حتی سفرنامه نویسی که در عصر معاصر زندگی می کند، منصور ظابطیان باشد. از جمله مجلات و روزنامه هایی که منصور ضابطیان برای آن ها کار کرده می توان به چلچراغ؛ گزارش فیلم و کلک اشاره کرد و برنامه معروفی که او تولید کرده است به «رادیو هفت» شناخته می شود. سفرنامه های مشهور او عبارتند از:

• مارک و پلو
• مارک دو پلو
• برگ اضافی
• سباستین
• چای نعنا

محمد اسلامی ندوشن، حقوق دان و قاضی علاقه مند به نویسندگی

احمد شاملو، شاعری عاشق

احمد شاملو که همگی به عنوان یک شاعر می شناسیم نیز می توان به عنوان یکی از سفرنامه نویسان ایرانی دانست.

کتاب او با نام « روزنامه سفر میمنت اثر ایالات متفرقه امریغ» داستان سفرش به آمریکا به دعوت «مرکز پژوهش و تحلیل مسائل ایران سیرا (CIRA)» است که نثری طنز گونه دارد که باعث می شود از خواندن آن خسته نشوید.  شاملو در یک سخنرانی در مورد این سفرنامه گفته است: «البته این یک سفرنامه شخصی نیست، بلکه از زبان یک پادشاه فرضی، احتمالاً از طایفه منحوس قاجاریه روایت می شود».

میرزا صالح شیرازی ناشر روزنامه کاغذ اخبار

او یکی از اولین دانش آموختگان ایرانی در اروپا بود که در میان سفرنامه نویسان ایرانی شناخته می شود.او ناشر روزنامه ٔ کاغذ اخبار، نخستین روزنامه در ایران بود که در میان سفرنامه نویسان ایرانی شناخته می شود.  میرزا صالح شیرازی در سال ۱۲۳۰ به همراه چند تن دیگر از تبریز به انگلستان فرستاده شد و در این میان سفرنامه خود را نوشت. این سفرنامه بعدها به یکی از منابع الهام بخش در شکل گیری تجربه ای بومی از مدرنیته در ایران تبدیل شد. میرزا صالح در سفرنامهٔ خود اشاره ای به آموختن زبان های انگلیسی، فرانسوی و لاتین می کند.

هوشنگ گلشیری نویسنده ای معاصر

نویسنده معاصر ایرانی که در سال ۱۳۱۶ به دنیا آمد، هوشنگ گلشیری، یکی از محبوب ترین نویسنده های ایران محسوب می شود. او مجموعه داستان های کوتاهی نیر مثل همیشه، نمازخانه کوچک من، داستان های بلندی مانند شاه سیاه پوشان و رمان هایی از جمله شازده احتجاب و بره گمشده راعی را عرض کرده است. در این میان، یکی از کارهای او که به قول خودش «به ظاهر سفرنامه» است، با نام آینه های دردار معروف است.

جلال الدین کزازی