گزارش تصویری | قطار سریع السیر دوران اتحاد جماهیر شوروی

​زنگ زده و رها شده در محوطه یک کارخانه متعلق به دوران اتحاد جماهیر شوروی، با نمایی از آینده از دید گذشتگان آشنا می شویم. با خطوط منحنی صاف و دو موتور غول پیکر که روی سقف نصب شده، مهندسان شوروی فکر می کردند که می توانند سفرهای هر روزه ما را با قطارهایی با موتور جت محقق کنند.

به گزارش تین نیوز ، این قطار آینده نگرانه اکنون در محوطه کارخانه ای در کالینینسکی، سنت پترزبورگ در حال از هم پاشیدن است. این قطار با موتور جت ۵۰ تنی می توانست به سرعت ۱۸۰ مایل بر ساعت برسد، سرعتی که با موتورهای جت نصب شده روی سقف ممکن می شد.

اما باور کارشناسان بر این است که این قطار ۲۸ متری می توانست به سرعت ۲۲۰ مایل بر ساعت نیز برسد. این قطار آزمایشی در سال ۱۹۷۰ توسط محققان اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد. طراحان یک لوکوموتیو استاندارد را برداشته و یک جفت موتور جت که روی هواپیمای مسافربری Yak-40  به کار می رفت را روی آن نصب کردند. این قطار فوق سریع ظاهراً در تست ها خوب عمل کرده و به سرعت بیش از ۲۰۰ مایل نیز رسیده است. و این سرعت بسیار بیشتر از سرعت قطارهای سریع السیر آن دوران بود، حتی سریع تر از اولین قطار گلوله ای ژاپن که با نام شینکانسن شناخته می شود.

قطار توربوی روسی که رسماً با نام لوکوموتیو سریع السیر آزمایشگاهی شناخته می شد در اکتبر ۱۹۷۰ رونمایی شد. این قطار روی یک خط راه آهن آزمایشی تحت کنترل مهندسی به نام میخاییل نپریایف و یک مکانیک هواپیما به نام الکسی لوزوف تست می شد. پنج سال تست این قطار با حرکت روی برخی از خطوط راه آهن عمومی شوروی نیز همراه شد. آن ها امیدوار بودند که قطارشان بتواند نسل جدیدی از قطارهای سریع السیر شوروی باشد. اما در شرایطی که این بلوک کمونیستی رفته رفته شروع به بلعیدن خود کرد، چنین طرح های جاه طلبانه ای بایگانی شده و کنار گذاشته شدند.

مشکل اصلی این پروژه این بود که قطار با موتور جت روس ها در سرعت های بالا ثبات خوبی نداشت اما طراحان مطمئن بودند که می توانند بر این مشکل پیروز شوند. همچنین مشکل صدای زیاد موتورهای جت در هنگام عبور از مناطق مسکونی وجود داشت. در نهایت قسمت جلویی این قطار برداشته و بعد از رنگ آمیزی، روی ستونی بیرون از کارخانه Tver Carriage Works نصب گردید. البته روسیه تنها کشوری نبود که می خواست تغییرات بزرگی در صنعت راه آهن ایجاد کند زیرا ایالات متحده نیز ایده قطارهایی با موتور جت را به بوته آزمایش گذاشت.

قطار M-497 Black Beetle در سال ۱۹۶۶ ساخته شده و به سرعت ۱۸۴ مایل بر ساعت نیز رسید. نمونه حیرت انگیزتر LIMRV  در دهه ۱۹۷۰ ساخته شد و در نهایت به سرعت ۲۵۶ مایل بر ساعت رسید. این قطار رکورد بیشترین سرعت برای خودروهایی که روی ریل های معمول حرکت می کردند را شکست. اما آینده از ایده قطارهای با موتور جت فاصله گرفته و طراحان به سراغ تکنولوژی maglev رفتند در شرایطی که ایلان ماسک ایده هایپرلوپ را برای سفرهای زمینی آینده مطرح کرده است.