نکاتی راجع به «ماسک اکسیژن هواپیما» که هرگز نباید فراموش نکنید!

چند دقیقه! این مدت شاید کمتر از حد توقع شما باشد پس همانطور که انتظار می رود، پایین آمدن تا ارتفاع امن، به صورت سریع و با شتاب انجام می گیرد. اسمیت اینگونه ادامه می دهد: «در جلو و در کابین پرواز، خلبانان ماسک های شخصی خود را می زنند و به سرعت هواپیما را به ارتفاعی پایین تر از ۱۰ هزار پایی می رسانند. اگر پایین آمدن هواپیما بسیار با شتاب و با سرعت است به این دلیل نیست که هواپیما در حال سقوط است: این به این دلیل است که کادر پرواز در حال انجام همان کاری هستند که باید انجام دهند».

اسمیت در رابطه با تجربه این می گوید: «همه چیز در حالت درست بالای کارائیب بود که ناگهان صدای چیزی که انگار به سرعت حرکت می کند از ناکجا آباد آمد و همه جا پخش شد. حس می کردم گوش هایم در حال کر شدن است و به زودی متوجه شدم که فشار زیادی را از دست داده ایم. من و کاپیتان ماسک هایمان را زدیم، کتاب را برداشته و شروع به عیب یابی کردیم. بخشی از عیب یابی نشان می داد که باید یکی از پایین آمدن های سریع را انجام دهیم. اجرای چنین کاری یک فرآیند چند مرحله ای دارد: تنظیم ۱۰۰۰۰ در پنجره ارتفاع، انتخاب «تغییر سطح پرواز» از پنل اتوپایلوت (خلبان خودکار)، افزایش سرعت به نقطه ای کمی پایین تر از حداکثر و چند مرحله دیگر. مطمئنم که این اتفاق برای مسافران طوری بود که انگار سوار یک ترن هوایی در شهر بازی شده اند، اما همه چیز به خوبی انجام شد و به راحتی به نقطه مورد نظر رسیدیم».

اگر در کوهی باشیم که هواپیما نتواند ارتفاع کم کند، چه اتفاقی می افتد؟

در این شرایط خلبانان از یک سری کارهای از پیش تعیین شده کاهش فشار پیروی می کند که در طی مراحلی به صورت تدریجی ارتفاع کم می کنند. حتی در بالای کوه ها نیز همیشه شانسی وجود دارد تا قبل از اینکه اکسیژن به اتمام برسد، ارتفاع کم شود. در حقیقت، چیزی که اسمیت به عنوان چند دقیقه گفته، بسیار محتاطانه است. منابع و شواهد دیگری وجود دارند که می گوید این اکسیژن برای ۱۲ تا ۱۵ دقیقه می تواند دوام بیاورد. پس واقعا سعی کنید که آرام باشید…

چه اتفاقی می افتد اگر ماسک اکسیژن هواپیما را نزنیم؟

آیا واقعا این کار را یک جور کنجکاوی و ماجراجویی می دانید؟ پس به شدت توصیه می کنیم که از این ماجراجویی صرف نظر کنید. اگر کابین واقعا فشاراز دست داده باشد، هیپوکسیا (کمبود اکسیژن) به سرعت روی مغز اثر می گذارد و نشانه هایی از جمله تهوع و سردرد و یا حتی سرخوشی را بروز می دهد.

تریسی برین تجربه خود را در زمینه کمبود فشاری که با آن مواجه شده گفته است: «من بسیار آرام بودم. حتی یادم می آید که به مسافران دیگر می گفتم که اصلا لازم نیست که ماسک را بزنید و اصرار هم روی این قضیه داشتم. اما واقعیت این است که به خاطر چند لحظه تاخیر در گذاشتن ماسک اکسیژن هواپیما من به سرعت هیپوکسیک شده بودم و نمی توانستم درست فکر کنم. چند لحظه بعد ناخودآگاه حس عملگرایانه من باعث شد که ماسک را به صورتم بزنم و وقتی که هیپوکسیا از بین رفت، شروع به احساس اضطراب کردم».

طبق گفته ایرباس، اگر یک هواپیما در ارتفاع ۴۰ هزار پایی فشار از دست دهد، کار پرواز تنها ۱۸ ثانیه «خودآگاهی مفید» دارند اگر ماسک اکسیژن هواپیما را نزدند. زمانی که حس سرخوشی یا (euphoria) از بین رود، هیپوکسیا شخص را بیهوش کرده و این موضوع می تواند منجر به آسیب های مغزی یا در شرایط وخیم، مرگ شود. پس حتما باید ماسک را به محض افتادن بزنید.