فرودگاه ها در سال ۲۱۰۰ چگونه خواهد بود؟

به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا، امروزه تعداد مسافران پروازهای هوایی رو به افزایش است که این رشد تقاضا بزرگ ترین چالش در صنعت هوانوردی به شمار می رود و بازنگری در طراحی فرودگاه ها را ضروری می کند، چراکه زیرساخت های موجود برای پاسخ گویی به این حجم روزافزون تقاضا قدیمی و ناکارآمد است.

پیش بینی می شود تداوم شرایط به شکل امروزی نیازمند افزایش زیرساخت های ناوبری هوایی به میزان دو برابر امروزی، ظرف ۲۵ سال آینده باشد که چنین اقدامی در عمل غیرممکن است. بر همین مبنا مفاهیمی برای نشان دادن تعدادی از مزایای احتمالی بهره گیری از فناوری های خودمختار برای فرودگاه ها ارائه شده است که انجام آن چندان دور از ذهن یا انتظار نیست، تا حدی که در حال حاضر می توان نمونه هایی از آن را در فرودگاه اینچئون کره جنوبی دید.

طی ماه جولای در این فرودگاه یک سیستم تشخیص چهره پیاده سازی شد که به مسافران اجازه می داد از روند اسکن کارت پرواز و پاسپورت به سادگی عبور کنند. هر چند نگرانی هایی در مورد امنیت داده ها در این شیوه وجود دارد، اما نظرسنجی های انجمن بین المللی حمل ونقل هوایی از مسافران سال ۲۰۲۲ نشان داد ۸۸ درصد از مسافران از روند کلی این تغییر راضی بوده و ۷۵ درصد از مشتاق تکرار آن هستند.

سفرهای هوایی با محفظه های خودران

به این ترتیب ایده هایی برای چگونگی انجام سفرهای هوایی در سال ۲۱۰۰ مطرح شده است که شامل برنامه ریزی برای چک-این و غربالگری امنیتی اولیه در حین حرکت به سوی فرودگاه با خودروهای بدون راننده می شود که توسط یک شرکت هواپیمایی یا فرودگاه ترتیب داده شده بود. چمدان های این افراد در عین حال به یک مرکز توزیع جداگانه تحویل داده می شود. پس از ورود به فرودگاه نیز مسافران یک فرایند غربالگری پویا را در یک پیاده رو متحرک مجهز به فناوری تشخیص چهره و اسکنرهای پیشرفته اشعه ایکس انجام خواهند داد.

در ایده ای دیگر مطرح شده است که مسافران سقف های هوایی در سال ۲۱۰۰ می توانند سوار بر محفظه های غلاف مانند خودران کاملاً مستقل از خانه به ترمینال و حتی فراتر از آن به هواپیماها بروند یا حتی با استفاده از این محفظه ها راهی مقاصد نهایی خود شوند. این محفظه ها حتی می توانند برای پیمودن سفرهای طولانی تر در یک هواپیمای ویژه بارگیری شوند و حتی کل وسایل خانه یا ابزارهای موردنیاز مسافران را در خود جای داده باشند. به این ترتیب فرودگاه های آینده به نوعی یک پل بین زمین و آسمان خواهند بود.

هواپیماهای هیدروژنی و الکتریکی آینده فرودگاه های سال ۲۱۰۰

پایداری نیز عنصری ضروری در فرودگاه های سال ۲۱۰۰ است و تمام ساختارهای آن ها باید سبز طراحی شود. این مورد نیز دور از ذهن یا غیرممکن نیست، همان طور که امروزه نیز بسیاری از فرودگاه های جهان به پایداری دست یافته اند. بیشتر این فرودگاه ها در مناطق دوستدار فناوری آسیا یا خاورمیانه هم چون اینچئون و دبی دیده می شود، با این حال اپراتور فرودگاه دولتی سوئد، پیشگام در سفرهای هوایی پایدار در اروپا است که اکنون قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ تمام پروازهای داخلی و تا سال ۲۰۴۵ تمام پروازهای داخلی و خارجی کشور را بدون سوخت فسیلی کند.

این طرح شامل استفاده از هواپیماهای الکتریکی برای مسافت های کوتاه تر و هواپیماهای هیدروژنی برای مسافت های طولانی تر می شود. قابل توجه این که از ماشین های چمن زنی و حمل بار گرفته تا اتوبوس های درون فرودگاهی سوئد همه در حال حاضر خودروهای بدون سوخت فسیلی هستند، اما هنوز راه زیادی تا کاملاً کربن صفر شدن فرودگاه های سوئد باقی است.