صندلی هواپیما از جنس پوست کاکتوس!

تشکچه این صندلی های کلاس اقتصادی از فوم بازیافتی تشکیل شده که از تشک های قدیمی گرفته شده اند. تکیه گاه های این صندلی ها نیز حاوی چوب و ترکیبی از چوب پنبه است.

جیب توری این صندلی ها نیز که در پشت آن ها نصب می شود، از تور های ماهیگیری رهاشده در دریا ها و دریاچه ها ساخته شده است. از پوست کاکتوس نیز به عنوان جایگزینی برای چرم پلاستیکی یا چرم حیوانی روکش آن ها استفاده شده است.

سازندگان می گویند یکی از ملزومات طراحی پایدار صندلی ها این بود که آن ها سنگین تر از یک صندلی معمولی نباشند تا به این صورت به مصرف سوخت هواپیما اضافه نشود.

مارک هیلر، مدیر اجرایی شرکت ریکارو، که با محصول تازه در نمایشگاه هوایی سنگاپور شرکت کرده بود در این باره گفت: «قطعات به کار رفته باید وزن یکسان یا حتی کمتر از وزن قطعات سنتی صندلی ها داشته باشند. در غیر این صورت، کمکی نخواهند کرد.»

بنابراعلام وی، این صندلی ها که ۸۰ درصد از مواد قابل بازیافت ساخته شده اند در سال جاری به صورت تجاری در دسترس خواهند بود و انتظار می رود اولین تحویل آن ها حداکثر در سال ۲۰۲۵ انجام شود؛ چرا که برخی از قطعات آن ها هنوز نیاز به دریافت تاییدیه و مجوز دارند.

به گفته وی از هم اکنون شرکت های هواپیمایی «ایر ایندیا» هند و «ساوت وست» آمریکا به صف مشتریان این صندلی ها پیوسته اند.

خطوط هوایی در سراسر جهان برای رسیدن به هدف صنعت عاری از کربن تا سال ۲۰۵۰ سخت در تلاش هستند، به ویژه که فشار دولت ها برای کاهش سریعتر انتشار گاز های گلخانه ای افزایش یافته است.

در نمایشگاه هوایی سنگاپور در ماه فوریه رفع چالش های پایداری در صنعت هوانوردی به عنوان دغدغه ای غالب مطرح شد و غرفه ها در تلاش بودند هر کدام محصول تولیدی خود را در این چارچوب عرضه کنند.

این در شرایطی است که بزرگترین آلاینده و عامل انتشار گاز های گلخانه ای در هواپیما ها سوخت آن ها است. در حال حاضر سوخت های پایدار و جایگزینی (برای مثال متشکل از روغن های پسماند یا مواد اولیه کشاورزی) برای این کار پیشنهاد شده است، با این حال تولید این سوخت ها به زحمت ۱ درصد از کل نیاز این صنعت را تامین می کند.