پیشتاز خلیج فارس میزبان۶هزار و ۷۰۰ ابرثروتمند جدید / بهشت جدید ثروتمندان جهان کجاست؟

گزارش ها نشان می دهد در سال جاری میلادی امارات میزبان ۶۷۰۰ ابرثروتمند جدید از کشورهای جهان خواهد بود. مزیت هایی مانند نبود مالیات بر درآمد باعث شده این کشور به مقصدی جذاب برای افراد متمول جهان تبدیل شود. زمان های استثنایی با مالیات های استثنایی همراه است. جنگ داخلی آمریکا منجر به نخستین مالیات بر درآمد در این کشور شد؛ جنگ سرد منجر به نخستین مالیات خروج در ایالات متحده شد. بریتانیا اکنون تحت فشار قرار دارد تا به وضع مالیات علیه ثروتمندانی که از این کشور خارج می شوند، بپردازد، چراکه دولت حزب کارگر این کشور به دنبال پر کردن یک حفره ۲۲ میلیارد پوندی (۲۹ میلیارد دلاری) در بودجه خود است.

به گزارش تین نیوز به نقل از بلومبرگ، چندین کشور اروپاییِ دیگر دارای مالیات خروج هستند، از جمله فرانسه و نروژ اما این یک تغییر قابل توجه نسبت به رویکرد دولت قبلی حزب کارگر محسوب می شود که یک رویکرد ملایم در قبال ثروتمندان داشت.اکو ایران دراین باره آورده است: مالیات های خروج عموما درآمد بسیار زیادی ایجاد نمی کنند، چراکه آن ها اغلب به عنوان مالیاتی بر سود سرمایه آتی محسوب می شوند و تنها زمانی قابل پرداخت هستند که آن دارایی ها فروخته شود.بین سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷، فرانسه توانست رقم تخمینی ۱۴۰ میلیون یورویی (۱۵۳ میلیون دلاری) را از طریق مالیات خروج ثروتمندان به دست آورد. با این حال، دولت انگلستان در حال حاضر قصد ندارد این مالیات را معرفی کند.اما آنچه که مالیات خروج می تواند انجام دهد این است که یک شرایط منصفانه تر در دوران رقابت فزاینده در زمینه مالیات در سطح جهان به وجود آورد. یک نشانه واضح دیگری که منعکس کننده این رقابت است، حرکت سریع ثروت به نقاطی است که در آن ها مالیات های شخصی بسیار کم است یا اینکه وجود ندارد؛ نقاطی مانند دبی.

سیل میلیونرهای جهان به امارات

 

انتظار می رود حدود ۶۷۰۰ میلیونر در سال جاری میلادی به امارات متحده عربی نقل مکان کنند و همین موضوع امارات را به مقصد نخست جهان برای افراد بسیار ثروتمند تبدیل کرده است. در همین حال، پیش بینی می شود انگلستان در سال جاری میلادی حدود ۱۰ هزار نفر از ابرثروتمندان خود را از دست بدهد.  

 

جذابیت های امارات شامل هوای آفتابی، دریا و نبود مالیات بر درآمد، سود سرمایه، ارث و دارایی ها است. مالیات شرکتی جدید امارات که بخشی از تغییر به سوی استانداردهای جهانی و آمادگی برای یک زندگی فراتر از نفت است، همچنان در سطح پایین ۹ درصد قرار دارد.  تلاش های امارات در زمینه سرکوب تأمین مالی غیرقانونی باعث شد این کشور از فهرست خاکستری پول شویی بین المللی خارج شود؛ البته این اتفاق بدون انتقاد پارلمان اروپا نبود.

 

نتیجه این بود که دبی و ابوظبی به نسخه های جدید مناطق اعیان نشین لندن از جمله چلسی و مِی فر تبدیل شده اند و در حال جذب همان نوع ثروتی هستند که زمانی به لندن سرازیر می شد.

 

دبی میزبان بیش از ۴۰ صندوق پوشش ریسک است و هر کدام بیش از ۱ میلیارد دلار دارایی را مدیریت می کنند. علاوه بر این، صندوق پوشش ریسک بروان هاوارد در حال ایجاد دفتر خود در ابوظبی است و قصد دارد یک مرکز ۱۰ میلیارد دلاری در آنجا ایجاد کند. فراتر از تأمین مالی، امارات از لحاظ فرهنگی نیز در حال رشد است و نسخه ای از موزه لوور در این کشور وجود دارد و مقامات اماراتی قصد دارند یک نسخه از موزه گوگنهایم نیویورک را نیز ایجاد کنند که نشان دهنده جاه طلبی های امارات در زمینه تبدیل شدن به یک مقصد جهانی برای ثروت و فرهنگ است.

 

نیک کندی که با توسعه مجمتع فوق لوکس «وان هاید پارک» در لندن شناخته می شود، با بهره بردن از بازار املاک و مستغلات پررونق دبی، اکنون یک سرمایه گذاری ملکی در امارات را آغاز کرده است. در سال جاری میلادی، دبی ۲۸۲ خانه که قیمت هر کدام بیش از ۱۰ میلیون دلار بود را به فروش رساند که نشان دهنده تقاضای بالای خانه های لوکس در این شهر است.

 

خانه های لوکس در دبی نه تنها به عنوان یک اقامتگاه در نظر گرفته می شوند، بلکه یک پناهگاه امن مالی نیز هستند. دیده بان مالیات اتحادیه اروپا اعلام کرده ۲۷ درصد از املاک دبی توسط خارجی ها خریداری شده اند و می توان آن را به نقشی که زمانی حساب های بانکی سوئیس ایفا می کردند، تشبیه کرد.یک بررسی در سال ۲۰۲۲ نشان داد ۷۰ درصد خانه هایی که در دبی به نروژی ها اختصاص دارد، در سال ۲۰۱۹ به عنوان اموالی که می توانند شامل مالیات شوند، گزارش نشده اند؛ اتفاقی که مسائل مرتبط با فرار مالیاتی بالقوه را برجسته می کند.

نامطلوب شدن شرایط زندگی برای ثروتمندان در اروپا

 

در حالیکه شرایط زندگی در اروپا برای ثروتمندان به شکل ایده آل دنبال نمی شود، گذراندن زمان در امارات به شکل فزاینده ای در حال جذاب تر شدن است، هم به دلایل مرتبط با سبک زندگی و هم دلایل مالی. نتایج یک نظرسنجی که در ماه می منتشر شد، نشان داد حدود دو-سوم ثروتمندان حاضر در دبی اعلام کرده اند که آن ها قصد دارند بین ۲ تا ۵ سال در این شهر زندگی کنند.

اقتصاد امارات دوبی

 

عامر مالک، رئیس خاورمیانه لومبارد اودیر می گوید: «دبی از نظر تاریخی مرکز مالی خاورمیانه، آفریقا و شبه قاره هند بوده است. سپس تعداد زیادی از خانواده های بریتانیایی و اروپایی به این شهر آمدند و پس از همه گیری کووید-۱۹ نیز از تمام دنیا به این شهر سرازیر شدند.»همه این ها برای امارات متحده عربی عالی است، مشروط بر اینکه تشدید درگیری در منطقه، این خوش بینی را از بین نبرد. اما بدون شک این امر باعث بی خوابی در «وایت هال» می شود. بریتانیا پس از سال ها عدم رسیدگی مناسب به پول غیرقانونی و ترفندهای مالیاتی، تلاش می کند عدالت مالیاتی و برابری را بهبود بخشد.
مشکل بریتانیا با از دست دادن ثروتمندان

 

با این حال، این کشور به طور فزاینده ای به ثروتمندان وابسته شده است، به طوری که بیش از ۶۰ درصد درآمد مالیات بر درآمد توسط ۱۰ درصد برتر درآمدزا پرداخت می شود. اگر مالیه داران یا صاحبان مشاغل پر درآمد تصمیم به خروج از انگلستان بگیرند، پرداخت هزینه بیمارستان ها و معلمان دشوارتر می شود. تصمیماتی مانند لغو وضعیت «غیرمقیم» خارجی می تواند تأثیر زیادی داشته باشد، آن هم در زمانی که رقابت مالیاتی جهانی به سمت ثروت های سرگردان افراد در حال تغییر است و از این حیث، امارات در موقعیتی قوی قرار دارد.در حالت ایده آل، همکاری بیشتر جهانی بهترین راه برای محدود کردن این نوع ضربه از رقابت مالیاتی، مشابه سرکوب توافق شده بر روی شرکت های چندملیتی خواهد بود. اما شانس یک توافق جهانی به سبک OECD در مورد ثروتمندان بسیار کم به نظر می رسد.

 

در این میان، انتظار می رود ایده هایی مانند مالیات خروج بریتانیا محبوبیت پیدا کنند. این کار نمی تواند خزانه عمومی را نجات دهد: مرکز تحلیل مالیات، در گزارشی که چنین مالیاتی را تبلیغ می کند، تخمین زد که این کار می تواند نشتی حدود ۵۰۰ میلیون پوند در سال را از طریق نقد کردن درآمد سرمایه گذاری خارج از کشور مسدود کند.و بدون شک عواقب ناخواسته ای مانند حفره های جدید و برنده ها و بازنده های جدید پدید خواهد آمد. اما ممکن است این کار افراد را از ترک کردن در وهله اول منصرف کند یا تعداد آن ها را کاهش دهد - و به رأی دهندگان نشان دهد که محافظت از پایه مالیاتی ملی بریتانیا به طور عادلانه تر، دارای اولویت بیشتری نسبت به جذب پول بیشتر از خارج است.