در میزگردی با حضور کارشناسان رسانه و حملونقل در تیننیوز بررسی شد؛
◄ بررسی اضلاع مثلثمرگ / قسمت دوم
آمارها نشان میدهد در دنیا به ازای هر ۱۰ هزار خودرو حدود ۹ نفر کشته میشوند، درحالیکه در ایران به ازای این تعداد خودرو، ۳۷ نفر کشته میشوند. اگر میانگین ۲۳ تا ۲۷ هزار کشته در حوادث رانندگی در طول سال را همراه با میانگین ۲۵۰ هزار زخمی این حوادث در نظر بگیریم، گویی هرسال در ایران جنگی بسیار عظیم با تلفاتی سرسامآور اتفاق میافتد.
به گزارش تیننیوز، طبق اعلام سازمان پزشکی قانونی در آخرین آمار در مدت تنها هفت ماه، حدود ۱۱ هزار نفر براثر حوادث جادهای فوت و ۲۰۴ هزار و ۷۴۱ نفر مصدوم شدهاند، بر اساس اعلام پژوهشكده بیمه مركزی ایران، کشور ما ازنظر تصادفات رانندگی در بین ۱۹۰ كشور جهان، رتبه ۱۸۹ را به خود اختصاص داده و از این جهت، تنها كشور سیرالئون در غرب قاره آفریقا است كه وضعیت نامناسبتری نسبت به ایران دارد. در مقایسه با برخی از کشورهای آسیایی هم میتوان گفت میزان تلفات تصادفات رانندگی در ایران ۲۵ برابر ژاپن و
۲ برابر ترکیه است.
در این میان هرچند استاندارد نبودن جادهها و خودروهای غیر ایمن جایگاه بالایی در این فاجعه دارند، اما کلید حل این مشکل در دست عموم مردم است، کلید در دست مردمی است که میتوانند حتی باوجود مشکلات جاده و خودرو تلفات را به صفر برسانند، مردم ما در چند سال اخیر بهخوبی قدرت تأثیرگذاری خود را به تصویر کشیدند، از رقم زدن و کنترل جریانهای سیاسی گرفته تا تغییر لباس کاروان المپیک!
تأمل در این امر تنها یک نتیجه دارد، مردمی چنین تأثیرگذار، تنها به یک مسئله برای اقدام جمعی نیاز دارند؛ مسئله شدن! اگر تاکنون حجم تصادفات به حد مطلوب و منطقی نرسیده به این دلیل است که مردم از عمق فاجعه و نقش تعیینکننده خود کماطلاعاند.
امروزه با توجه به نفوذ گسترده رسانههای جمعی و نقش تعیینکننده این رسانهها بهویژه شبکههای مجازی، باید نگاه خانمانبرانداز و وامصیبتا به این مقوله را فراموش کرد و بهجای برگزاری نشستهای پرهزینه در تبیین نقش تخریبگر شبکههای مجازی در نهاد خانواده، به سمت تبیین ظرفیتهای بسیار این شبکهها در اطلاعرسانی و آگاهی بخشی پیش برویم.
فناوریهای نوین تنها ابزاری بیطرف هستند که ظرفیت استفاده در مقدسترین و پلیدترین امور رادارند، انتخاب با ماست.
با نگاهی اینچنین بهجایگاه مردم و فنّاوری، فضا برای اقدامات لازم جهت کاهش میزان تلفات حوزه حملونقل بازشده و شاید برای همیشه بتوان هر سه سر غول تلفات جادهای که اشتباهات مردم، خودروهای غیراستاندارد و جادههای خطرناک است را از تنش جدا کرد.
در همین خصوص پایگاه خبری تیننیوز با برگزاری میزگرد تخصصی در حوزه حملونقل راهکارهای کاهش تلفات جادهای را با کارشناسان امر به بحث نشست که قسمت نخست آن با عنوان جاده های جان به نظر شما رسید ، ادامه بحث به شرح زیر است؛
امیر عبدالرضا سپنجی استاد دانشگاه،کارشناس رسانه؛
عامل خودرو در سوانح جادهای نقش بسیار تعیینکنندهای دارد، شما تصور بکنید خودروی پراید که با تعداد بسیار بالایی در کشور ما مورد استفاده قرار میگیرد، خودروی سه دهه قبل است و شرکت کیا فنّاوریاش را منتقل کرده است و نهایتاً وارد ایران شده است و بعد از سه تا چهار دهه در ایران تولید دست چندم میشود و در اختیار مردم قرار میگیرد، به نظر بنده کیفیت خودرو بسیار مهم و تأثیرگذار است و کانون توجهات باید روی این بخش متمرکز شود.
اینکه راننده از کارایی خودرو اطمینان داشته باشد و بتواند روی کارکردهای خودرو حساب باز کند بسیار مهم است، بهعنوان مثال یک راننده باید مطمئن باشد که سیستم ترمز و تعلیق خودرو بهدرستی عمل میکند و بتواند بر اساس آن رانندگی کند.
از سوی دیگر مسئلهای که وجود دارد این است که خودروی خوب و استاندارد در کشور وجود دارد و مشکل نبودن خودرو نداریم، اما شرایط اقتصادی مردم بهگونهای است که نمیتوانند از این خودروهای استاندارد استفاده کنند، متأسفانه مافیای خودرو و تعدادی از مسئولین ناآگاه شرایطی را رقمزدهاند که خودروی مناسب به دست مردم نرسد و این مصداق عینی خیانت ملی است، در حال حاضر شرایط بهگونهای است که خودروی کمتر از صد میلیون تومانی کیفیت ندارد و بالای صد میلیون تومانی هم باقدرت خرید مردم سازگار نیست و برخلاف نظر آقای نجف بنده معتقدم بخش عمدهای از این مشکلات
ناشی از خودروی نامناسب است.
نکته بسیار مهم دیگری که وجود دارد این است که این بهاصطلاح مافیای خودرو شرایط را بهگونهای رقم زدهاند که خودرو علاوه بر قیمت بالا و کیفیت پایین، با مصرف بسیار بالا و آلایندگی شدید وارد چرخه استفاده مردم شود، شاید به حد کافی به این موضوع توجه نشده اما در چند سال اخیر ما محیطزیست را به مرز نابودی کشاندهایم، شما کشور آلمان را در نظر بگیرید، آسمانش آبی است و هیچگونه مشکل زیستمحیطی یا مسئلهای وجود ندارد، اما وضعیت بحرانی آلودگی در کشور ما نیازی به بیان ندارد.
مردم کشور ما لیاقت و شایستگی یک زندگی سالم را دارند، حداقل حق مردم نمردن در اثر بیمسئولیتی مدیران است، حالا در حال حاضر انتظار نداریم یکشبه کیفیت آلمان و ژاپن وارد زندگی مردم شود چراکه این کشورها تقریباً به مدت هشت دهه بهصورت جدی فعالیت کردهاند و ما دو قرن است که کار نکردهایم اما دستکم انتظار امکانات اولیه داشتن، انتظار بیجایی نیست، مثلاً اصلاح سوخت که دیگر کار چندان سخت و غیرممکنی نیست و میشود با اندکی جدیت و تلاش اینگونه مشکلات را مرتفع کرد.
بنده تصور میکنم علت اصلی این مسائل نبودن یکچشمانداز دقیق و صحیح و بیمسئولیتی مسئولان کشور است که خروجیها و پیامدهایش در حوزههای مختلف از ورزش گرفته تا سیستم بانکداری در همهجا مشاهده میکنیم، مثلاً بحثهایی مطرح میشود در رابطه با خودروی ملی، شما در نظر داشته باشید که تمام کشورهای دنیا به سمت جهانیشدن پیش میروند چراکه این سیستم دیگر پاسخگو نیست.
حمید نجف؛ کارشناس حملونقل؛
همانطور که قبلاً عرض کردم ماجرای سوانح جادهای داستانی که مربوط به یک شخص خاص یا ارگان مشخصی باشد نیست، این مسئلهای است که تکتک افراد جامعه را درگیر خود کرده است، شما نمیتوانید بگویید سوانح فقط برای پزشکها یا سیاستمداران و یا قشر خاصی اتفاق میافتد و همه و همه در این ماجرا دخیل هستند، به همین دلیل تصور میکنم درعینحال که به علت این مسئله میپردازیم، لازم است گوشه چشمی هم به راهحلش داشته باشیم.
بنده تصور میکنم در حال حاضر که جناب سپنجی در این جمع حضور دارند از دانش و تجربه ایشان در حوزه رسانه استفاده کنیم و راهکارهای موجود برای حل این مشکل را بررسی کنیم، در همین خصوص بنده تصور میکنم روزنامههای پرتیراژ کشور باید بهصورت رایگان بخشی از صفحه اول خود را به این موضوع اختصاص بدهند.
مدتی قبل برنامه تلویزیونی «دورهمی» مدیرعامل ستاد دیه را دعوت کرده بود و آقای مهران مدیری مجری برنامه دورهمی یک چک به مبلغ 550 میلیون تومان به رئیس ستاد دیه تقدیم کرد که کمکی باشد برای پرداخت دیه کسانی که توانایی مالی ندارد، چند روز بعد دوستان ما با این برنامه تماس برقرار کردند و درخواست کردند بهجای پرداخت دیه همکاریهایی در جهت اتفاق نیفتادن اینگونه حوادث داشته باشند و بهعنوانمثال یک برنامه هم به موضوع سوانح جادهای اختصاص بدهند، اما مسئولان این برنامه تقاضای 200 میلیون تومان پول کردند، ببینید مسئله این است که هنوز هیچکس احساس
مسئولیتی در این رابطه ندارد.
تا زمانی که این موضوع تبدیل به یک مسئله ملی نشود و این نگاه جزیرهای وجود داشته باشد نمیتوانیم امیدی به بهبود شرایط داشته باشیم، مثلاً چند وقت پیش رئیسجمهور در رابطه با موضوع بلندمرتبهسازی از آقای قالیباف انتقاد کردند، در پی این موضوع به مدت یک هفته روزنامه همشهری به جوابیه دادن و انتقاد کردن از رئیسجمهور مشغول بود و سازمان راهداری را به باد انتقاد گرفته بود، اما هیچوقت راضی نمیشوند که این تریبون را برای حل مشکل تلفات جادهای مورداستفاده قرار دهند.
بههرحال گمان میکنم تنها راهحل موجود فرهنگسازی از طریق رسانههای چاپی و دیداری و شنیداری است که این موضوع نیز نیازمند به وجود آمدن یک عزم ملی در راستای موضوع سوانح جادهای است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمیکند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.