خودروهای مرتبط: موانع و مسائل حقوقی

تین نیوز| انتظار می‌­رود که خودروهای مرتبط با نرخ رشد مرکب سالانه به میزان 7/34 درصد از سال 2013 تا 2019، به درآمد 131.9 میلیارد دلار در سال 2019 برسند. اما این میزان از رشد با مسائل حقوقی مواجه خواهد بود که نه‌­تنها موارد مربوط به حفاظت از اطلاعات را تحت تأثیر قرار می‌­دهد، بلکه بر مسائل مسئولیت در قبال محصول، الزامات قانونی مخابراتی، امنیت و مخاطرات از دست رفتن داده نیز تأثیرگذار است.

خودروهای مرتبط، زیرمجموعه‌­ای از اینترنت اشیاء هستند و در رابطه با فناوری­‌هایی قرار می ­گیرند که قادرند به‌­طور مثال با تشخیص خودروهای اطراف یا پایش شرایط بدنی راننده خودرو مانند کسالت یا خواب آلودگی، از بروز تصادفات رانندگی جلوگیری کنند. به‌­طور مشابه می توان به فناوری­‌های پارک خودکار که به خودروها امکان می‌­دهد تا به­ صورت خودکار پارک شوند و یا به نمونه خودروی بدون ­راننده گوگل که برای همه هیجان انگیز است، اشاره نمود. علاوه بر این­ها، خودروهای مرتبط نه‌­تنها می‌­توانند با سامانه­‌های ترافیکی شهری­ برای یافتن بهترین مسیر رسیدن به خانه و یا تعیین فضاهای موجود برای پارک خودرو تعامل کنند، بلکه قادرند با فناوری­‌های خانگی هوشمند، برای مثال به منظور روشن کردن سامانه گرمایشی منزل وقتی خودرو به فاصله 20 دقیقه‌­ای خانه می رسد، نیز در تعامل باشند.

این موضوع یک کسب و کار عظیم نه‌­تنها برای تولید­کنندگان خودرو و تولیدکنندگان تجهیزات اصلی (OEMها)، بلکه برای شرکت­هایی مانند بیمه بوجود می آورد که می‌­توانند از این طریق بر خودروها نظارت داشته و در موارد تصادفات، مسئولیتها را تعیین کرده و به‌­علاوه، میزان قرارگرفتن در موقعیت‌­های خطرناک را کاهش دهند. اما در این میان، چه موانع قانونی وجود دارند که باید توسط خودروهای مرتبط برطرف شوند؟

الزامات قانونی حفاظت از داده­‌ها

با توجه به تعامل نزدیک بین خودروهای مرتبط و رانندگان آنها، مسائل مربوط به حفاظت از داده­‌های خودروهای مرتبط شبیه به مسائلی است که از قبل در مورد اینترنت اشیاء و فناوری‌­های پوشیدنی مطرح شده ‌‌اند. در اینجا منظور از فناوری پوشیدنی، فناوری است که در آن لباس­‌ها و لوازم جانبی قابل پوشیدن که با کامپیوتر و فناوری‌­های الکترونیکی پیشرفته ترکیب شده اند، مورد استفاده قرار می گیرد. داده‌­هایی که توسط خودروهای مرتبط تولید می­‌شوند، اگر قابل اتصال به یک فرد باشند، «داده‌­های شخصی» محسوب می­شوند. این موضوع در مورد خودروهای مرتبط با یکدیگر پیچیده­‌تر هم می‌­شود. در واقع، خودروها بیش از سایر وسایل، قابل استفاده توسط کاربران مختلف هستند. آیا باید به دلیل چنین خصوصیتی هربار که خودرو روشن می­شود، یک رضایت آگاهانه در مورد حریم خصوصی برای پردازش داده‌­های شخصی از کاربر دریافت شود؟ و در صورتی که دریافت این رضایت لازم است آیا دریافت یک رضایت اولیه کفایت می‌­کند؟ یا برای استفاده از هر کاربرد در خودرو، کاربر باید رضایت خود را اعلام کند؟ آیا این امکان وجود دارد که برای استفاده از برخی از کاربردهای اولیه خودرو، الزامی به دریافت رضایت کاربر نباشد؟

علاوه بر این، چگونه اطلاعاتی که توسط خودروهای مرتبط تولید شده‌­اند، قابل استفاده هستند؟ چه کسی مالک این اطلاعات است؟ طرف­‌های زیادی مانند صاحبان خودرو، کاربران، فروشندگان خودرو، OEMها و خودروسازان در این رابطه درگیر هستند. چه کسی باید داده‌­هایی را که توسط خودروها تولید می‌­شوند کنترل کند؟ از سوی دیگر، در خصوص خودروسازان غیراروپایی نیز یک مسئله دیگر در مورد انتقال داده‌­ها وجود دارد. زمانی که خودروسازان می­خواهند داده‌­های دریافت شده از خودروهای مرتبط را به خارج از اتحادیه اروپا بفرستند، آیا به رضایت دیگری از طرف کاربران نیاز دارند یا می‌­توانند بر قوانینی مانند آنچه که بندهای قرارداد استاندارد نامیده می­شود، تکیه کنند؟ آیا انتقال داده­‌ها به معنای لزوم تأمین خدمات در خصوص خرید خودرو از یک نهاد غیر اروپایی است؟

پاسخ به سؤال­های فوق باید بر اساس خصوصیات هر مورد داده شود.

الزامات قانونی مخابراتی
در خصوص خودروهای مرتبط مسئله این است که آیا تولید کنندگان خودرو/OEM ها تحت دامنه مقررات مخابراتی قرار می­‌گیرند؟
در حقیقت مسئله این است که اگر این سازندگان به معنای تأمین‌­کنندگان خدمات ارتباطی الکترونیکی برای مقاصد مقررات مخابراتی در نظر گرفته شوند، آیا به یک گواهی/مجوزعمومی از مقامات مخابراتی نیاز دارند؟ این موضوع باعث مشمولیت تعهدات قانونی مخابرات در مورد آنها می­‌شود که این مسئله‌­ای سنگین برای هر نهادی است که اپراتور مخابراتی نیست. علاوه بر این ممکن است به‌­نظر برسد که این تعهدات با نوع داده‌­ای که منتقل می­‌شود، نامتناسب است. همچنین از آن­جا که بیشترخودروسازان خودروهای تولیدی خود را درسطح جهان می‌­فروشند، آیا باید از قوانین هر کشوری که خودروها را به آن می‌­فروشند، تبعیت کنند؟ چندپارگی مقررات در چنین بخشی ممکن است باعث به‌­وجود آمدن یک مانع اصلی برای رشد چنین فناوری شود. اینها مسائلی است که مسئولین مخابراتی ایتالیا، AGCOM و مسئولین تنظیم مقررات مخابراتی بریتانیا، OFCOM، به­‌عنوان قسمتی از رایزنی در مورد اینترنت اشیاء با آن مواجه هستند و بر اساس موضوعاتی که ما با آنها مطرح می­‌کنیم، سعی خواهند کرد تا اقداماتی را برای رفع موانع انجام دهند.

مخاطرات سایبری
با توجه به میزان داده دریافت شده از خودروهای مرتبط، مسئله این است که چگونه این داده‌­ها باید در مقابل حملات سایبری محافظت شود؟ همچنین آیا این داده­‌ها باید در خودرو ذخیره شوند یا فقط باید به یک پایگاه داده ابری منتقل شوند؟چه اقدامات امنیتی باید پیاده‌­سازی شوند تا از خودروهای مرتبط در برابر هکرها محافظت شود؟

همان­طور که قبلا با اشاره به IOT (اینترنت اشیاء) مطرح شد، پاسخ به این سوالات همیشه در مقررات وضع شده یافت نمی‌­شود. به‌­طور ویژه مقامات حفاظت از داده‌­های ایتالیا اغلب به تدوین دقیق اقداماتی امنیتی­ پرداخته‌­اند که با پیاده‌­سازی آن­ها داده‌­ها را از دسترسی غیرمجاز حفظ کنند. با این وجود سطح اقدامات امنیتی با سطح حساسیت داده‌­های جمع‌­آوری شده افزایش خواهد یافت. همچنین مقررات حریم شخصی اتحادیه اروپا برای هر نوع پردازش داده‌­ای گسترش خواهد یافت، و این یعنی الزام قانونی «آگاهی­‌رسانی نقض داده»، که یک الزام جدید برای خودروسازان به‌‌­وجود می‌­آورد.

مسئولیت در قبال حوادث
مقررات کنونی تعیین می­‌کنند که در حالت کلی مالکین خودرو مسئول تصادفاتی هستند که با خودروهایشان اتفاق می­ افتد و موظف هستند که تحت پوشش بیمه قرار گیرند. با این وجود، آیا در خصوص خودروهای خودراننده یک مجموعه قوانین مسئولیتی برای OEMها وجود دارد؟ آیا این موارد باید به‌­صورت قرارداد بین خودروسازان و خریداران تنظیم شود؟ آیا این نوع از تصادفات تحت مقررات مسئولیت در قبال محصول قرار می­‌گیرد که هر نوع محدودیتی را سلب می­ کند؟ علاوه بر این­ها، چه نوع بازرسی و تأییدیه‌­هایی توسط مقامات محلی قبل از اجازه برای فروش چنین خودروهایی مورد نیاز است؟ این می‌­تواند یکی از مسائل اصلی باشد که باعث تأخیر درراه اندازی دستگاه­هایی مانند خودروی بدون راننده گوگل است.

موارد فوق تنها بخشی از مسائل قانونی است که می‌­توانند بر خودروهای مرتبط تأثیرگذار باشند و با توسعه فناوری بسیار بیشتر هم خواهند شد. دیدن این که چگونه خودروسازان با این مسائل مواجه می­شوند، جالب خواهد بود و کنفرانس خودروهای مرتبط که در 12 و 13 نوامبر 2014 در شهر تورینو برگزار می­‌شود فرصت خوبی خواهد بود تا رویکردهای مختلف از صنعت تا بخش­های دیگر مورد بازنگری قرار گیرد.