بازدید سایت : ۸۸۲۸۵

◄ اقدام شایسته وزیر راه و مدیریت راه آهن در خرید لکوموتیو دیزلی از هند

یادداشت تفاهم خرید 200 دستگاه لکوموتیو باری از شرکت هندی روز جمعه 22 دیماه به امضای معاون برنامه ریزی و اقتصاد حمل و نقل شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران و مدیران شرکت «رایتز لیمیتد» هند رسید.

اقدام شایسته وزیر راه و مدیریت راه آهن در خرید لکوموتیو دیزلی از هند
تین نیوز |

وبلاگ عباس قربانعلی بیک-یادداشت تفاهم خرید 200 دستگاه لکوموتیو باری از شرکت هندی روز جمعه 22 دیماه به امضای معاون برنامه ریزی و اقتصاد حمل و نقل شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران و مدیران شرکت «رایتز لیمیتد» هند رسید.

با این یادداشت تفاهم همکاری، با تامین اعتبار از سوی طرف هندی 200 دستگاه لکوموتیو باری به ارزش بیش از 600 میلیون دلار از طرف هندی خریداری خواهد شد.

دکتر آخوندی وزیر راه وشهرسازی گفت: براساس این یادداشت تفاهم بخشی از این لوکوموتیو در ایران تولید خواهد شد و باید پیگیری کنیم تا یادداشت تفاهم به قرارداد تبدیل شود؛ وی با بیان اینکه این همکاری مهم صنعتی بین ایران و هند خواهد بود گفت: اجرایی شدن این همکاری حداقل سه سال به طول خواهد انجامید.

پس از خرید 63 لکوموتیو GE در سال 1369 و افزایش کشش لکوموتیوهای سری اول به دو برابر (بار قابل حمل از 1000 تن به 2000 تن افزایش یافت وسری دوم به سه برابر قابلیت نخستین)، برای پرهیز از مشکلات متداول محصولات صنعتی در ابتداء چرخه عمر (قبل از بلوغ محصول)، در اوایل دهه 70 رویکرد استفاده از لکوموتیوهای داخلی آمریکا (Domestic) بجای انواع صادراتی اتخاذ شد و در این راستا لکوموتیوهای EMD سری SD70I و GE سری C40-8 با توان 4000 اسب بخار، بار محوری 25 تن و قواره (گاباری) بزرگ انتخاب و پیشنهادات فنی از شرکتهای سازنده دریافت شد که مشخصات نوع EMD زمینه تعیین مشخصات لکوموتیو آلستوم شود (که متاسفانه بدلیل عدم کاربرد تجربه آزمایشات سختگیرانه GE مشکلات و هزینه فراوانی را پس از دوران گارانتی به راه آهن تحمیل کرد).

با توجه به متوسط دوره خرید لکوموتیوهای جدید اروپایی که طی دو دهه گذشته در ایران به 8 سال بوده است این رویکرد میتوانست در خرید لکوموتیوهای برقی و دیزلی علاوه بر کاهش زمان موجب کاهش هزینه و ریسک‌های مختلف طرح شود که عملا موفقیت این نظریه در انتخاب و ورود اولین لکوموتیو دیزل چینی 5000 اسب که ظرف 10 ماه از آغاز مذاکرات بطول انجامید استفاده شد که نهایتا منتج به خرید 30 دستگاه لکوموتیو توسط بخش خصوصی شد.

تولید لکوموتیوهای هندی که ظاهرا از نوع WDG-4 میباشند با قدرت 4000 اسب، بار محوری 22 تن، کشش اولیه 54 و مداوم بیش از 46 تن (دو لکوموتیو GT26) و سرعت 121 کیلومتر بر ساعت از سال 1997 توسط EMD آغاز و از 2002 توسط DLW هند ادامه یافت و ظاهرا تعداد تولید شده این لکوموتیو به بیش از 1000 دستگاه رسیده است.

شاید بتوان مهمترین امتیاز لکوموتیو مذکور را کشش بالای آن دانست که با شبکه ریلی کشور در مناطق مرکزی و جنوبشرق که غالبا طول ایستگاه‌ها بیش از 800 متر است علاوه بر امکان استفاده از ظرفیت فعلی خطوط می‌توان با افزایش بار محوری از 25 تن به 30 تن (و بار طولی به 12 تن) در آینده قطارهای تا 10000 تن را در این شبکه با دو دستگاه لکوموتیو در بیشتر نقاط که فراز 10 در هزار دارند حمل کرد (در مسیرهای با فراز 15 در هزار با دالگاژ).

با افزایش بار محوری این لکوموتیوها به 25 تن همانگونه که در مشخصات مورد نظر در اوایل دهه هفتاد برای لکوموتیوهای آمریکایی GM و GE مورد نظر بود و در سال 1376 برای لکوموتیوهای باری آلستوم (قابلیت افزایش بار محوری از 20 به 25) منظور شد قابلیت کشش بیش از 13% افزایش می‌یابد و چنانچه بار محوری در آینده به 30 تن برسد قابلیت کشش 36% نسبت به 22 تن و بار هر دستگاه به 5000 تن افزایش خواهد یافت.

قابل توجه اینکه لکوموتیو اصلی SD70AC با حدود 4000 دستگاه سابقه تولید از سال 1993 به بعد دارای تراکشن موتور ساخت زیمنس بوده و با بار محوری حدود 30 تن قابلیت کشش مداوم 70 تن(چهار لکوموتیو معادل) را دارد. این اقدام وزیر محترم و مدیریت گرامی راه‌­آهن در مقایسه با لکوموتیوهای دیزل روسی که محصولات پرکار و بالغی به نظر نمی‌رسند شایسته تقدیر است.      

 
961023 13_ GT46MAC- WDG4

ارسال نظر
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • reza پاسخ

    پول دور ریختنه. اجناس هندی خیلی بی کیفیت هستند
    از اهل فن و تجارب انها بپرسید

    • ناشناس

      مگه ایران خودش قطعه تولید میکنه مونتاژ چین میکنیم.
      باز هندیها به شبکه قطعات امریکا و اروپا وصل هستند میتوان از مجرای انها غیر مستقیم به فناوری رسید. انها مثل ما محدودیت ارتباطات تکنولوژیک با دنیا ندارند.
      نکته بعدی انها خود تامین سرمایه میکنند. الان اکثریت کارخانه های ایرانی چنین قابلیتی ندارند.همچنین اغلب با تاخیر گاها چند سال سفارشات تحویل میدهند.

      شاید نگاه شما هند یک کشور عقب مانده است.این هم تقصیری ندارد صداو سیما ما متاسفانه اخبار پیشرفت های کشورها بایکوت میکند. کسانیکه واقعا خارج نرفتند خیال میکنند. ترکیه هند ازبکستان، حتی عربستان صنایع ندارند! درحالیکه ااغلب این کشورها طی 20 سال اخیر رشد خیره کننده داشتند.
      هند در ریل جلوتر از ماست. اگر از چین روسیه جلوتر نباشد ولی از ما خیلی جلوترند.

  • کارشناس ریلی پاسخ

    خیلی جالبه، در سالی که به نام اقتصاد مقاومتی نامگذاری شده و خطوط تولید لکومتیو در شرکتهای واگن پارس و مپنا در حال خاک خوردن می باشند باید افتخار کنیم که 200 دستگاه لکومتیو به شرکتهای روسی سفارش داده ایم و پول نفت مملکت را در سر سفره کارگر روسی برده ایم در حالیکه کارگران کشور در حال بی کار شدن هستند. واقعا دست مریزاد باید گفت به وزیر ومدیر عامل راه اهن و نگارنده مطلب.!!!!

    • ناشناس

      با سلام .
      ما باید مشخص هدفمان از اقتصاد مقاومتی چیست. اگر هدف اشتغال هست.
      خود نبود لکوموتیو و واگن باعث بیکاری بسیاری شده است. توجه کنید که یک لکوموتیو وارد میشود حداقل برای چهل سال چند ده نفر اشتغال ایجاد میکند . شرکت های ریلی امتحان خود پس دادند مضاف که تلاشی هم برای داخلی سازی قطعات نکردند اغلب مونتاژکارند. الان ما در مترو شهر نیاز شدید به واگن ها داریم اگر واقعا این صنایع دغدغه تولید دارند چرا تابحال تلاش عملی نکردند. همین الان متروی تهران 2 هزار واگن میخواهد. درحالیکه این صنایع فقط دنبال مونتاژ هستند در نتیجه هم هزینه تولیدشان بسیار بالاست و نه اشتغال زایی بالایی ندارند.

      گاهی ما نباید احساسی عمل کنیم .گاهی اوقات اشتغال واردات یک محصول که میتواند درامد ترانزیت عظیم ایجاد کند شاید چند برابر تولید باشد. من خودم موافق تولید داخلی هستم . اما کدام تولید ،تولیدی که فقط دستاورد افتخارش مونتاژ کاری هست؟ خود همین سوال انتقاد از مپنا هست چرا قطعات خود از شبکه تولید داخل تامین و تشویق نمیکنند. خودشان وارد کنند اغلب قطعات هستند.

      نکته دیگر ما برای پیشرفت نیاز به مشارکت همکاری داریم. بخشی از تولید قرار است مشارکتی در ایران تولید شود. ما باید با کارشناسی بسیار دقیق و تحت بررسی قرار دادن تمام جوانب و احتمالات موضع گیری کنیم. الان چابهار نیازمند ناوگان هست شاید به بهانه مونتاژ داخلی ،ما فرصت اشتغال عظیمتر ترانزیت ازدست بدهیم