آخرین وضعیت پرونده جانباختگان هواپیمای اوکراین/ همه انصراف دادند، جز 8 خانواده

قریب به اتفاق خانواده قربانیان که بالای ۱۰۰ خانواده بودند، شکایت کرده بودند اما دو جلسه مانده به آخرین جلسه دادگاه، بیشترشان از روی ناامیدی به رسیدگی منصفانه، شکایت شان را پس گرفتند و تنها ۷ تا ۸ خانواده باقی ماندند.

به گزارش تین نیوز به نقل از روزنامه هم میهن، هربار پرنده ای به آسمان می رود و زخمی برمی گردد، یک بار دیگر می شود هجدهم دی ماه 1398. فرقی نمی کند آن پرنده اهل کجاست، آسمان کدام کشور است و دلیل سقوط چه بوده؛ زخم یکی است. زخم در آسمان مجروح شدن، در آسمان سقوط کردن و در آسمان مردن.

هجدهم دی ماه حالا پنج سال است که روز گُر گرفتن پرنده هاست. هرجای جهان، هواپیمایی در آسمان گُر می گیرد، یک بار دیگر هجدهم دی ماه برای خانواده های آن 176 جانباخته هواپیمای ps 752  اوکراین از راه می رسد. نمونه اش همین دو هفته پیش: «هواپیمای مسافربری جمهوری آذربایجان با ۶۷ سرنشین روز چهارشنبه پنجم دی، ۲۵ دسامبر از فرودگاه باکو به مقصد گروزنی در جمهوری چچن به پرواز درآمده بود. این هواپیما ظاهراً در نزدیکی فرودگاه گروزنی از مسیرش منحرف شد و در آن سوی دریای خزر در نزدیکی شهر آق تاو در قزاقستان سقوط کرد.»

پنج سال شد که بچه ها برنگشتند. پدرها و مادرها و برادرها و خواهرها و همسران 176 نفری که آن سحرگاه در آسمان ایران و نزدیک فرودگاه با دو موشک پدافند هوایی ایران، آتش گرفتند، پنج سال است که دوری عزیزان شان را تاب می آورند؛ همچنان ناباور، ناامید و با چشم هایی گریان. صحبت کردن با آنها و راضی کردن شان برای گفت وگو، روزبه روز سخت تر شده. آن تب و تاب برای حرف زدن و دادخواهی، جایش را غمی عمیق تر از همیشه گرفته و از دلش، ناامیدی بیرون کشیده است.

این از انصراف بیش از صد خانواده از شکایت درباره سقوط هواپیمای اوکراین پیداست؛ از آن جمعیت معترض، حالا فقط هشت خانواده همچنان پیگیر شکایتند و بقیه، ناامید، شکایت شان را پس گرفته اند. قاسم نهاوندی، پدر میلاد نهاوندی یکی از آن هشت شاکی ای است که به امید رسیدن به نتیجه ای، همچنان منتظر رای نهایی دادگاه است؛ آن هم پس از آنکه چندماه پیش، دیوان عالی کشور، پرونده را با 12 ایراد به دادگاه برگرداند. 

«ما انتظاراتی داشتیم از دادگاه که مهم ترینش این بود که شفاف تر عمل شود و مسئولین بالادست را در دادگاه می آوردند و حضور پیدا می کردند که می توانست به سوالات ما و دادگاه جواب داده شود. با توجه به شکایتی که خانواده ها انجام دادند و ایراداتی که گرفتیم و اعتراضاتی که داشتیم، نهایتاً پرونده به شعبه یک ارجاع داده شده است. ایرادات زیاد است؛ یکی اینکه به شکایت ما رسیدگی نشد و دادگاه نتوانسته بود به مطالبات و خواسته هایی که مد نظر داشتیم جواب دهد.

خود دیوان عالی کشور هم گویا به همین نتیجه رسیده و پرونده را ارجاع داده است. شکایتی که ما داشتیم از کسانی بود که مسئول مستقیم این فاجعه بودند؛ ما از این شکایت درباره کسی که در ارتباط مستقیم با این پرونده بود، نتیجه نگرفتیم. باید ببینیم چه می شود، گرچه چندان هم امیدوار نیستیم.»

این تنها اتفاق حقوقی ای نیست که امسال درباره هواپیمای سقوط کرده اوکراینی افتاده. 22 خرداد بود که از کانادا خبر رسید، دادگاهی با صدور حکمی، شرکت هواپیمایی اوکراینی را در جریان حادثه شلیک پدافند ایران به هواپیمای اوکراینی در سال۱۳۹۸ مقصر شناخته است. دیوان عالی انتاریو کانادا، خطوط هوایی بین المللی اوکراین (UIA) را به دلیل «اهمال کاری» مسئول حادثه سقوط پرواز شماره ۷۵۲ دانست و حکم داد که این شرکت هواپیمایی از نظر قانونی مسئول پرداخت غرامت کامل به خانواده های قربانیان این سانحه است.

رسانه کانادایی «CNW» آن زمان در این باره نوشت: «قاضی یاسمین اکبرعلی دلیل حادثه پرواز شماره ۷۵۲ (PS۷۵۲) خطوط هوایی بین المللی اوکراین (UIA) را «اهمال کاری» این شرکت هواپیمایی در ارزیابی شرایط پرواز دانست چراکه ایران حملات موشکی را علیه نیروهای آمریکایی در عراق انجام داده بود و در حالت آماده باش برای مقابله با ضدحمله قرار داشت.» خبر همان زمان به خانواده های ساکن ایران هم رسید. آنها ولی همچنان بر سر خواسته هایشان بودند. مثل همین حالا، مثل قاسم نهاوندی، پدر میلاد.