تقسیم تهران به معنای افزایش هزینه برای شهروندان و دولت است/تقسیم تهران هیچ ارتباطی به انتقال پایتخت ندارد +جزییات
تفکیک استان تهران به دو نیمه غربی و شرقی یا تقسیم آن به استان های شمالی و جنوبی هیچ تاثیری بر دو مشکل بزرگ این استان که ترافیک و آلودگی است نخواهد گذاشت.
سید محسن طباطبایی معتقد است: تفکیک استان تهران به دو نیمه غربی و شرقی یا تقسیم آن به استان های شمالی و جنوبی هیچ تاثیری بر دو مشکل بزرگ این استان که ترافیک و آلودگی است نخواهد گذاشت.
به گزارش تین نیوز به نقل از تجارت نیوز، سال هاست وقتی پای مسائل اقتصادی به میان می آید، مسئولان از کوچک کردن بدنه دولت حرف می زنند؛ کم کردن هزینه هایی که می تواند در حوزه های مختلف و مهم دیگری به جز سازمان ها و نهادهای وابسته به دولت صرف شود.
اما برخلاف تمام این اظهارات هراز گاهی طرح هایی به میان می آید که نتیجه اش چیزی جز بزرگ تر شدن بدنه دولت و افزایش هزینه هایی که به مردم و جامعه تحمیل می شود نیست. آخرین مورد هم مربوط می شود به طرح وزارت کشور برای تقسیم استان تهران.
مساله اینجاست که این طرح به چه منظور تهیه شده است. آیا کارشناسان تمامی زوایا و منافع و مضرات آن را بررسی کرده اند و اگر چنین است، چه نتیجه ای از این بررسی ها حاصل شده است؟ اگر هم طرح هنوز نیازمند بررسی و نظارت است چرا باید مطرح و به نوعی باعث سردرگمی شهروندان و پرسیدن این سوال شود که سرنوشت منطقه های پایین شهر چه می شود و تقسیم ثروت شهری در این شرایط قرار است به چه صورت انجام شود.
در اولین نگاه به طرح مزبور می بینیم که تقسیم تهران نه تنها هیچ نفع اقتصادی و اجتماعی ای برای مردم این استان ندارد که باعث بروز ضررهای اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی نیز می شود. تفکیک این استان به دو نیمه غربی و شرقی یا تقسیم آن به استان های شمالی و جنوبی هیچ تاثیری بر دو مشکل بزرگ این استان که ترافیک و آلودگی است نخواهد گذاشت.
انتقال پایتخت به مراتب مفیدتر از تقسیم تهران به بخش های کوچک تر خواهد بود/ تقسیم تهران باعث افزایش هزینه های مردم و دولت می شود
سید محسن طباطبایی، دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، دراین باره می گوید: «اگر بخواهیم به صورت کارشناسی مساله را بررسی کنیم، قطعاً انتقال پایتخت به مراتب مفیدتر از تقسیم تهران به بخش های کوچک تر خواهد بود. مساله اینجاست که با انتقال پایتخت ما می توانیم مشکلاتی مانند آلودگی هوا و ترافیک را که عمده ترین مسائل کلانشهر تهران هستند حل وفصل کنیم اما با تقسیم پایتخت این اتفاق رخ نخواهد داد.»
طباطبایی می افزاید: «زمانی ما در تهران با ترافیک مقطعی مواجه بودیم اما الان دیگر وضعیت فرق کرده و مساله ترافیک مقطعی نیست. از سوی دیگر در بحث آلودگی هوا هم این استان وضعیت مناسبی ندارد. به این ترتیب ما نیازمند راهکاری مناسب برای رفع مشکلاتی از این دست هستیم.»
وی در ادامه توضیح می دهد: «تهران پایتخت چهار فصل است، همچنین از نظر درآمد مالیاتی در کل کشور رتبه اول را دارد. در این شرایط به جای اینکه ما بخواهیم تهران را از نظر جغرافیایی تقسیم کنیم، باید توزیع درآمد ناحیه ای را برای این استان در نظر بگیریم. همین کار می تواند به رفع بسیاری از مشکلاتی که در مناطق محروم تر وجود دارد کمک کند.»
رونق زندگی شبانه به جای تقسیم تهران می تواند موجب بهبود شرایط پایتخت شود
طباطبایی مزدآبادی در بخش دیگری از توضیحات خود به بحث گردشگری و زندگی شبانه در تهران اشاره می کند و می گوید: «یکی دیگر از راهکارهایی که برای بهبود شرایط در تهران می توانیم مد نظر قرار دهیم گسترش زندگی شبانه در تهران است. این مساله حتی می تواند تا میزان زیادی بحث ترافیک و آلودگی هوا را نیز حل وفصل کند.»
او اضافه می کند: «اگر هزینه هایی را که برای تقسیم استانی در نظر گرفته شده، که تنها خرج تراشی برای شهروندان و دولت خواهد بود، در این زمینه صرف کنیم، می توانیم هم درآمدزایی شهری را افزایش دهیم و هم از شلوغی و تراکم کلافه کننده روزها در کلانشهری مانند تهران و دیگر شهرستان های اطراف آن بکاهیم.»
بهترین تصمیم توزیع منابع در نواحی مختلف تهران است نه تقسیم جغرافیایی
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در ادامه به نمونه موفق تقسیم منابع در شهر بزرگی مانند توکیو اشاره می کند و می گوید: «مسئولان ژاپن به جای اینکه توکیو را تقسیم و چندپاره کنند، منابع شهری را به نوعی تقسیم بندی کردند که هم مردم بتوانند از عواید آن بهره مند شوند و هم اینکه جلوی ایجاد هزینه های اضافی شهروندان را گرفتند.»
او با ذکر مثالی ادامه می دهد: «به عنوان مثال طبق قانونی، عوارض ماشین های فرسوده ای که می خواستند از یک ناحیه به ناحیه دیگر وارد شوند افزایش پیدا کرد. به این ترتیب هم توانستند منابع ناحیه ای را افزایش دهند هم از میزان ترافیک و آلودگی هوا کاستند. این الگو می تواند به ما نشان دهد بهترین تصمیم توزیع منابع در نواحی مختلف است نه تقسیم جغرافیایی که بار مالی زیادی بر دوش مردم و دولت می گذارد.»
طباطبایی توضیح می دهد: «تقسیم تهران یعنی افزایش فرمانداری، استانداری و... هر کدام از اینها یعنی چاق تر کردن بدنه دولت و افزایش هزینه هایی که به مردم تحمیل می شود. در حالی که سال هاست بسیاری از کارشناسان بر این مساله تاکید دارند که باید بدنه دولت کوچک شود تا هم از هزینه های دولت کاسته شود و هم چالاکی دولت در اداره امور افزایش پیدا کند.»
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران بار دیگر ژاپن را مثال می زند و می گوید: «در حال حاضر کشور ژاپن با بیش از 129 میلیون نفر جمعیت تعداد وزارتخانه ها و نهادها و سازمان های دولتی اش بسیار کمتر از کشور ماست. در واقع آنها به جای اینکه بیایند بدنه دولت را فربه کنند، با کوچک کردن آن هم هزینه های اضافه را از بین برده اند و هم پیشرفت های چشمگیری در زمینه تکنولوژی و اقتصاد و... داشته اند.»
درآمدهای مالیاتی تهران را به صورت عادلانه بین مناطق 22 گانه تقسیم کنیم
او می افزاید: «ما می توانیم همین درآمدهای مالیاتی تهران را به صورت عادلانه در بین مناطق 22 گانه تقسیم کنیم؛ مثلاً بخشی از درآمد منطقه یک را به مناطقی که محروم تر هستند اختصاص دهیم و همین کار باعث می شود تمامی مناطق تهران به طور عادلانه از امکانات شهری و... یکسان برخوردار شوند.»
طباطبایی به بحث طرح جدا کردن شهرری از تهران اشاره می کند و ادامه می دهد: «زمانی بحث جدا کردن شهرری از تهران مطرح شد. البته خوشبختانه این طرح هیچ وقت اجرایی نشد چراکه اگر این اتفاق رخ می داد، قطعاً همه چیز به ضرر مردم شهرری تمام می شد و آنها از بسیاری امکاناتی که الان دارند بی بهره می شدند.»
مساله فرهنگی را هم باید در تقسیم تهران مد نظر داشت
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران اضافه می کند: «مساله دیگری که باید مد نظر داشت بحث حوزه فرهنگی است. در تهران فرهنگ های مختلف و متنوعی وجود دارد. همان طور که اقلیم متنوعی دارد. اما مساله اینجاست که ما با تقسیم تهران به جای اینکه نزدیکی فرهنگ ها را در دستور کار قرار بدهیم باعث دوری آنها از یکدیگر می شویم. قطع ارتباط فرهنگی مردم با یکدیگر اصلاً مساله ای نیست که خوشایند افراد باشد.»
انتقال پایتخت با برنامه ریزی و دقت نظر، کار چندان سختی نیست
او در پایان می گوید: «به این ترتیب از جمیع جهات که بخواهیم به مساله تقسیم تهران نگاه کنیم، این کار هیچ نفعی نه برای مردم و نه برای دولت در پی نخواهد داشت و بهتر است به جای این طرح به همان مساله انتقال پایتخت توجه کنیم. اقدامی که اگر با برنامه ریزی و دقت نظر انجام شود، کار چندان سختی هم نیست.»
