◄ دولت دوازدهم با حمایت بخش خصوصی جهانی‌تر شود

فرایند جهانی شدن، امروزه در مرکز توجه کشورهای مختلف جهان قرار گرفته است. در بعد اقتصادی جهانی شدن با پیوستن کشورهای مختلف به معاهده‌های مختلف جهانی تعریف می‌شود. اما سابقه شروع این موارد به پس از جنگ جهانی اول و برای پیشگیری از چنین حوادثی برمی‌گردد. در آن زمان رهبران جهان در صدد تأسیس نهاد‌های مدیریت جهانی برآمدند. در عرصه سیاسی سازمان ملل تشکیل شد و پس از جنگ جهانی دوم بحث درباره تشکیل و ایجاد یک سازمان جهانی اقتصادی بالا گرفت که نتیجه آن ایجاد موافقت‌نامه عمومی تعرفه و تجارت (گات) در سال 1947 شد. با برطرف‌شدن مشکلات گات، سرانجام در سال 1995 سازمان جهانی تجاری کار خود را آغاز کرد.

درباره پیوستن ایران به این سازمان از سال 1375 شمسی درخواست‌های زیادی مطرح شده بود که با مخالفت امریکا مواجه می‌شد. هم‌اکنون (از سال 1384) ایران به‌عنوان عضو ناظر انتخاب شده است اما بحث‌های زیادی نیز درباره پیوستن کامل کشور ما اخیرا مطرح شده است. در همین ارتباط نیز، ‌دوازدهمین جلسه بررسی تحولات منطقه با موضوع "سازمان تجارت جهانی و سابقه مذاکرات درباره عضویت ایران در این سازمان" در محل وزارت راه‌وشهرسازی برگزار شد. در این نشست که به همت معاونت حمل‌ونقل وزارت راه‌وشهرسازی درخصوص الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی برگزار شد، مهرداد تقی‌زاده معاونت حمل‌ونقل وزارت راه‌وشهرسازی و تیم همراه از بخش‌های دیگر وزارت راه، سازمان راهداری و زارت امور خارجه، از بخش خصوصی: محمدعیقرلو مشاور حمل‌ونقل بین‌الملل، محمودی‌سرای رییس انجمن شرکت‌های مالکان کامیون و نایب‌رییس فدراسیون حمل‌ونقل حضور داشتند.

موافقان و مخالفان پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی در این نشست به ارائه نظرات خود پرداختند که اهم موارد مطروحه در جلسه به شرح ذیل است:

• بررسی سابقه موضوع و فعالیت‌های انجام شده جهت عضویت ایران در این سازمان
• بررسی دلایل بیرونی و درونی عدم موفقیت ایران در الحاق به این سازمان
• تاثیر عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی در بهبود شرایط ترانزیتی کشور

در پایان نیز در موارد ذیل جمع‌بندی شد:

 - فرایند الحاق کشور به سازمان تجارت جهانی می‌تواند به عنوان اهرمی در راستای بهبود ترانزیت ایفای نقش کند.

-  با توجه به ارایه درخواست ایران جهت الحاق به سازمان تجارت جهانی و سابقه اقدامات انجام شده و نیز موضوعات سیاسی، بخش عمده‌ای از فرایند الحاق از عهده حوزه حمل‌و‌نقل خارج است.

  لازم است تا از سابقه فعالیت‌های انجام شده در احصای ضوابط و مقررات حمل ونقلی مغایر با الحاق ایران، با دو اولویت زیر در راستای بهبود شرایط ترانزیتی کشور بهره برداری شود:

اولویت اول: ضوابطی که بدون چالش خاصی با اصلاح و یا حذف آنها در کنار حل ٦٧ مشکل اساسی شناسایی شده در حوزه ترانزیت می‌توان جایگاه ترانزیتی کشور را بهبود بخشید.

اولویت دوم: ضوابطی چالش برانگیز که بنا به دلایلی مانند حمایت از تولید یا استفاده از ناوگان داخلی، وضع شده و بهبود آنها به سهولت امکان‌پذیر نیست که در این مورد از ظرفیت‌های شورای عالی ترابری باید به بهترین نحو استفاده شود.