هزینه ۲۴۰ میلیارد دلاری چین برای تحقق پروژه «یک کمربند، یک جاده»

به گزارش تین نیوز به نقل از جماران، داده های آماری از سرمایه گذاری ۲۴۰ میلیارد دلاری چین در ۲۲ کشور در حال توسعه از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۱ میلادی برای تحقق پروژه «یک کمربند، یک جاده» حکایت دارند.

بررسی داده های آماری نشان می دهند که سرمایه گذاری پکن در طرح «راه ابریشم نوین» در سال های گذشته به دلیل اعطای وام به کشورهای در حال توسعه برای ایجاد زیرساخت ها افزایش یافته است.

بنا به گزارش محققان بانک جهانی، مدرسه هاروارد کندی، ایددیتا (AidData) و موسسه کیل، حدود ۸۰ درصد از وام ها میان سال های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ عمدتا به کشورهای با درآمد متوسط مانند آرژانتین، مغولستان و پاکستان داده شده است.

چین که صدها میلیارد دلار برای ایجاد زیرساخت ها به کشورهای در حال توسعه وام داده است، از سال ۲۰۱۶ و پس از آنکه بسیاری از پروژه ها نتوانستند سود مالی مورد انتظار را در پی داشته باشند، روند اعطای وام را کند و متوقف کرد.

کارمن راینهارت، اقتصاددان ارشد پیشین بانک جهانی که در بررسی این داده های آماری مشارکت داشته، بر این نظر است که «پکن در نهایت در تلاش است تا بانک های خود را نجات دهد. به همین دلیل وارد تجارت پرخطر اعطای وام بین المللی شده است».

بررسی ها نشان می دهند وام های پکن به کشورهایی که دچار مشکل بدهی هستند، از کمتر از ۵ درصد از سبد وام های خارجی این کشور در سال ۲۰۱۰ میلادی، به ۶۰ درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است.

آرژانتین با ۱۱۱.۸ میلیارد دلار، پاکستان با ۴۸.۵ میلیارد دلار و مصر با ۱۵.۶ میلیارد دلار بیشترین وام را دریافت کرده اند و ۹ کشور جهان هم وام هایی با مبلغی کمتر از یک میلیارد دلار داشته اند.

خطوط سوآپ ارزی بانک خلق چین حدود ۱۷۰ میلیارد دلار به کشورهایی مانند سریلانکا و مصر پرداخت کرده است.

چین در حال مذاکره با کشورهایی مانند زامبیا، غنا و سریلانکا برای بازنگری در نحوه بازپرداخت وام های این کشورها است. پکن همچنین در واکنش به انتقادها، از بانک جهانی و صندوق بین المللی پول خواست تا آنها به این کشورها وام دهند.

برد پارکس، مدیر «ایددیتا» بر این نظر است که اعطای وام های «نجات» چین «غیر شفاف و مبهم» هستند. پکن در واکنش به این انتقاد مدیر ایددیتا، اعلام کرد که سرمایه گذاری های خارجی این کشور بر اساس «شفافیت» بوده است.

بنا به اعلام وزارت خارچه چین، پکن هیچ کشوری را برای دریافت وام مجبور نکرده و برای اعطای وام «هیچ» شرط سیاسی نگذاشته است.

برخی از متخصصان بر این نظرند که هدف چین از پروژه «یک کمربند، یک جاده»، ایجاد راه دریایی و زمینی به منظور گسترش روابط اقتصادی با کشورهای جهان است تا بتواند با افزایش نفوذ آمریکا مقابله کند.

پیش تر سران گروه ۷ با اختصاص یک بودجه ۶۰۰ میلیارد دلاری به زیرساخت های کشورهای درحال توسعه، برای مقابله با پروژه «یک کمربند، یک جاده» چین موافقت کرده بودند.

هفت قدرت بزرگ صنعتی جهان (متشکل از آلمان، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا) بر این نظرند که چین با این پروژه به دنبال نفوذ در کشورهای ضعیف و توسعه نیافته و وابسته کردن آن ها است.