دلایل عباس آخوندی برای نامزدی در انتخابات در کنار افتخار به عملکرد حمل و نقلی خود

عباس آخوندی وزیر اسبق راه و شهرسازی، دلایل خود را برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری شرح داد.

به گزارش تین نیوز، در مطلبی که در کانال شخصی وی منتشر شده در این مورد آممده است:

«  ملت عزیز ایران من نگران ایرانم، نگران فقر، منازعه  بین المللی و فروپاشی اجتماعی و فرهنگی ملتی که هسته مرکزی یک تمدن چندین هزار ساله است.

ملتی که باید عنصر اصلی پیوند ملت های منطقه و مایه ثبات و توسعه خود و پیرامون باشد، دچار کشمکش های بی پایان و بی انتهایی شده است.

سرزمینی که چهارراه تبادل جهان است، فرقه ای از سر جهل و عناد چهارطرف آن را بسته اند و آن را تبدیل به قلعه ای محصور نموده اند.

تمدن ایران محصول تجارت آزاد و آمد و شد اقوام و خرده فرهنگ های گوناگون و گفت و گوی فرهنگی و مدنی شرق و غرب و شمال و جنوب عالم بوده است.

حصر هیچ گاه سرنوشت و ویژگی ملت ایران نبوده است. لیکن اینک به نام فریبنده خودکفایی و با سلب آزادی فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و تجاری تبدیل به ملتی بریده از جهان و در حسرت حضور در میدان های رقابت جهانی شده است.

بیهوده نیست که شاهد سیل مهاجرت ایرانیان از پیر و جوان هستیم. با این وجود من به ذخیره فرهنگی این ملت و نیروی اندیشه تک تک ایرانیان باور دارم. لیکن به هوش باشیم که این نیرو تنها در یک صورت از قوه به فعل در می آید و آن هم هم افزایی از رهگذر یک گفتمان ملی است.

من گفتمان ایده ایران را در میان می گذارم. گفتمانی که بر بنیان آموزه های تمدنی ایران، ارزش های ملی ایرانیان، شناخت دقیق فرصت ها و ویژگی های سرزمینی ایران و بازخوانی تاریخ ایران اعم از پیش از اسلام، دوره اسلامی، دوره مدرن به ویژه مشروطه استوار شده است و به دو عنصر هویتی دیگر ایرانیان شامل اسلام و مدرنیته توجه دارد.

به گمان من انتخابات 1403 با هدف تغییر و تحول در گفتمان حاکم که سراسر محدودیت و وادارندگی است باید تبدیل به میدان رقابت گفتمان ها شود. اشخاص توان محدودی دارند. لیکن توانایی ملت ایران در صورت سامان یابی ذیل گفتمان ایده ایران بی انتها است.

انتخابات و دولت ملی برآمده از آن می تواند مبنایی برای تصحیح مسیر باشد تا ملت ایران در یک فرایند تاریخی و با صبوری به مسیر توسعه بازگردد.

هموطنان عزیز من می فهمم که شما پدیده چند دولتی و یا بی دولتی را با تمام رگ و پوست تان حس می کنید. شما با تجربه تورم بالای 40درصد برای مدتی بیش از پنج سال دریافتید که دولتی ملی با دغدغه رفاه و توسعه ایران در راس کار نیست. اساسا دولتی در کار نیست و منافع ملی در زیر چرخ رقابت دولت های متعدد در حال له شدن است.

اندیشه ضدآزادی های فرهنگی که به ویژه در این سه سال اخیر بر این کشور چیره شده بود، و هر روز با عنوانی علیه سبک زندگی انتخابی ملت صف آرایی می کرد شما را در وضعیت استیصال قرار داده بود. شما دیدید که دولت مستقر امکان سیاستگذاری ندارد، به بازی گرفته نمی شود و توان به نتیجه رساندن حتی سیاست های اغلب بی بنیان خود چون صیانت و طرح نور را نیز ندارد. سطح عمومی قیمت ها و بهای اقلام خوراکی هرروز افزایش می یابد و هیچ کس فردا را نمی تواند پیش بینی کند.

نرخ ارزهای خارجی تغییر و زندگی و معیشت تک تک مردم ایران را تهدید می کند. اقشار عادی و مردمی که هیچگاه در اندیشه نرخ ارز نبودند، امروزه هر روز باید نگران فراز و فرود ارزش واحد پول بیگانگان باشند. کارکنان و کارمندان دولت و غیر دولت و بازنشستگان عزیز هر روز می بینند که قدرت خرید مستمری دریافتی شان کاهش می یابد و شوربختانه چتر شوم فقر بیش از 30 میلیون نفر از ملت ایران را فراگرفته است. اینک هیچ راهی فراروی ملت ایران جز توسعه وجود ندارد. آنان که به دورغ و با سالوس ملت ایران را با توزیع موقتی چند کاالا فریب می دهند، خیر خواه ملت ایران نیستند.

اینک، تنها دولتی می تواند منافع ملی ملت ایران را تامین کند که بر مبنای یک گفتمان ملی چون ایده ایران، توسعه را هدف قرار دهد و نه هیچ چیز دیگر. دولتی که متعهد شود که تمام سنگ های فراروی توسعه ملی ایران را یکی یکی از سر راه بردارد. مابقی، جزو شعارهای توخالی هیچ چیز دیگری نیست. شهروندان عزیز به گمان من انتخابات یک قرارداد اجتماعی میان رئیس جمهور و یکایک شما است. این یک قرارداد واقعی است. رئیس جمهور باید به حقوق شهروندان اعتراف کند و تعهدات خود به شهروندان را به وضوح بگوید تا قرارداد به صورت درست و صحیح منعقد و جاری شود و گرنه، این قرارداد ناروشن و نامعین است .

با توجه به دانش نظری، تجربه عملی در بزرگترین طرح های توسعه و عمرانی کشور، چون بازآفرینی شهری، احداث شهرهای جدید، احداث بیش از یکصد بیمارستان، بالاترین تجربه توسعه شبکه آزادراه ها، بزرگ راه ها و راه های فرعی و روستایی ایران، طرح توسعه بندرهای ایران از جمله فاز 3 توسعه بندر شهید رجایی، بندر چابهار، بندر امام و سایر بنادر شمال و جنوب ایران، عقد قرارداد خرید دویست فروند هواپیمای نو مستقیما از ایرباس و بوئینگ با منابع بین المللی که با کارشکنی عناصر ضد توسعه ناتمام ماند، نوسازی سیستم ناوبری هوایی و توسعه شبکه فرودگاه های ایران که مردم اغلب مناطق ایران شاهد آن هستند، برترین توسعه شبکه  ریلی ایران از جمله اتصال پنج مرکز استان به ریل و دوخطه کردن بسیاری از خطوط راه آهن، راه اندازی راه آهن حومه کلانشهرها و نوسازی و توسعه سسیستم ناوبری ریلی ایران به میدان می آیم تا با توسعه فناوری های نوین و اکوسیستم نوآوری، ارتقای رقابت اقتصادی در تمام حوزه های صنعتی از جمله حوزه هایی که ایران دارای مزیت های نسبی و رقابتی است چون صنایع نفت، پتروشیمی، گاز، ساختمانی، کشاورزی، صنایع خالقه فرهنگی و خدمات، رفع تبعیض در دسترسی به اعتبارات و اطلاعات، بازتعریف نظام یارانه ها و سهولت کسب و کار، ظرفیت اشتغال را افزایش دهم و با اجرای برنامه های توسعه ملی با تکیه بر توسعه مناطق از شدت فقر ملت ایران بکاهم. عدالت، آزادی و رقابت منصفانه وجه های یک حقیقت واحد به نام توسعه اند. اگر از حاکمیت قانون و حکمروایی خوب و مشروط بودن قدرت سخن به میان می آید و یا از شفافیت، مبارزه با فساد و مشارکت شهروندان سخن گفته می شود، هیچ کدام در غیاب این سه اصل قابل دسترسی نیستند.

جامعه مدنی، توسعه نهادهای مردم نهاد، فعالیت های سیاسی و حزبی، و یا حرفه ای و صنفی و هم چنین سندیکاهای کارگری همه در سایه عدالت، آزادی و رقابت قابل دستیابی هستند و من برای تحقق این سه هدف پا به این میدان گذاشته ام و هر سه را در چارچوب قانون اساسی تعهد می کنم. در ایده ایرانی که من به آن باور دارم، ایران چهار راه جهان و ستون فقرات راه ابریشم نوین و مرکز گفتگوی ملت ها است. بنابراین، برترین ماموریت ما در جهان بازنگاه داشتن این چهارراه و حفظ امنیت و روانی حرکت در این راه است.

بر این باورم که اسرائیل، برهم زننده امنیت و نظم این منطقه است. بنابراین، به جای متشتت ساختن توجه مان به جهت های مختلف باید از هرگونه رقابت درون منطقه ای دست برداریم و تنها با این رژیم نژاد پرست از مجرای اعمال سیاست ضد آپارتاید، ضد پاکسازی و نسل کشی قومی از مجاری بین المللی و همراه با مبارزات مدنی و آگاهی و همبستگی افکار عمومی جهان دست و پنجه نرم کنیم و صلح پایدار منطقه ای را برقرار سازیم.

می آیم تا در مسیر استقرار صلح و رفع تحریم های ظالمانه سیاست کشور را با قوت هر چه بیشتر به پیش ببرم و اقتصاد را آنچنان به تعهدات سیاسی منظم کنم که عدم بازگشت تحریم ها تبدیل به ساز و کاری درونی شود.

من عباس آخوندی شهروند ایران، دانش آموخته دانشکده فنی دانشگاه تهران و هم چنین فارغ التحصیل دانشگاه لندن با تجربه های آموخته از عضویت در اولین شورای مرکزی جهاد سازندگی و مسئولیت ستاد بازسازی پشتیبانی جنگ، معاون سیاسی و اجتماعی وزیر کشور، رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، وزیر مسکن و شهرسازی، قائم قام رئیس سازمان صدا و سیما، وزیر راه و شهرسازی و اینک عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، آن چه در بالا گفتم را به منزله قرارداد اجتماعی میان خود و ملت تعهد می کنم. تا چنانچه مورد استقبال ملت قرار گرفت امانت ایشان را با قوت برگیرم و خداوند را بر این عهد، گواه و ملت را داور قرار می دهم.