◄ دلایل حذف تدریجی مینی‌بوس‌ها از ناوگان حمل‌ونقل عمومی
برنامه‌ای که مدیران دولتی و شهرداران در کل کشور و به‌خصوص پایتخت، از حداقل دو دهه اخیر برای نوسازی خودروهای فرسوده با اولویت خودروهای حمل‌ونقل عمومی در پیش گرفته‌اند، اگر نگوییم شکست خورده است، حداقل می‌توان گفت وامانده از هدف اصلی است. روندی ناقص، کند، پرچالش و پر فرازوفرود و البته نفس‌گیر برای صاحبان خودروهای فرسوده در این سال‌ها در جریان بوده و در این میان عملکرد نوسازی در همه مدل‌های حمل‌ونقلی رضایت‌بخش نبوده است.
به گزارش خبرنگار تین‌نیوز، رئیس شورای اسلامی شهر تهران در این‌باره، اظهار داشت: دلیل حذف تدریجی مینی‌بوس‌ها از چرخه حمل‌ونقل عمومی در شهرها ضعف بنیه مالی نزد دارندگان آنها است.
مهدی چمران در ادامه گفت‌وگو با این شبکه خبری، تصریح کرد: سیستم ناوگان حمل مسافر با مینی‌بوس بر پایه تملک شخصی استوار بود که با توسعه خطوط اتوبوسرانی و کاهش مسافر در خیابان‌های فرعی، به تدریج از میزان استقبال از این مد حمل‌ونقلی کاهش یافت.
وی با تاکید بر این مهم که دلیل کاهش میزان استفاده از مینی‌بوس در حمل‌ونقل شهری، کاهش توان اقتصادی دارندگان آن است، گفت: گذشته از این موضوع حجم مسافر در تهران به حدی افزایش پیدا کرده که تعداد کم صندلی و ناوگان مینی‌بوس دیگر پاسخگوی نیاز در مسیرهای مشخص نیست.
چمران کاربرد مینی‌بوس‌ها را در خیابان‌های فرعی و کم تردد دانست و ابراز داشت: استفاده از اتوبوس تنها در حالی دارای صرفه اقتصادی است که میزان مسافر در حد بسیار مطلوبی باشد در غیر این صورت، جایگزین کردن مینی‌بوس تنها راه ممکن خواهد بود.
رئیس شورای شهر در بخش دیگری از سخنان خود اشاره‌ای داشت به قیمت بالای مینی‌بوس‌های جدید که باید جایگزین مینی‌بوس‌های فعلی شوند، گفت: با بالا رفتن سن مینی‌بوس‌هایی که در شهر تردد می‌کنند، قطعا آلودگی زیادی تولید می‌شود که باید برای آنها چاره‌ای اندیشید و به تدریج آنها را از چرخه ناوگان حمل‌ونقل عمومی حذف کرد زیرا، ادامه کار مینی‌بوس‌های فرسوده مساوی است با افزیش حجم آلایندگی در سطوح شهرها.
به گزارش تین‌نیوز، طبق برنامه جامع حمل‌ونقل و ترافیک شهر تهران قرار بود با نوسازی دوهزارو ۴٠٠ دستگاه مینی‌بوس فرسوده‌ای که تا آن زمان فعال بودند، تعداد اتوبوس‌ها به چهار هزارو ۵٠٠ دستگاه برسد اما در عمل اتفاق دیگری در مورد این تعداد مینی‌بوس رخ داد. این هدف در تمام برنامه‌ریزی‌های شهری خردوکلان این سال‌ها تکرار شد و شهرداری تهران در برنامه دوم پنج‌ساله خود هم این برنامه‌ریزی را در نظر گرفته و بر این اساس قرار است سهم مینی‌بوس‌ها از هزارو ٢٠٠ دستگاه فعلی (سال ٩٣ – شروع برنامه دوم شهرداری تهران) به سه هزار دستگاه در سال ٩٧ برسد اما در حال حاضر مینی‌بوس‌های فرسوده‌ای که از ۴٠ سال قبل در تهران فعال هستند، بدون تغییری در شرایط‌شان در پایانه‌های شهری و عموما فضاهای حاشیه‌ای شهر تهران فعال هستند.
