از برزخ انتخاب شهردار تهران تا تعارف بی صلاحیت‌ها برای ساختمان بهشت
میدان پرهیاهوی انتخاب شهردار تهران این روزها به جای بهشت برزخی است برای انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان که در آزمونی سخت به سر میبرند، تا سرنوشت 4 سال آینده پایتخت را رقم بزنند.
میدان پرهیاهوی انتخاب شهردار تهران این روزها به جای بهشت برزخی است برای انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان که در آزمونی سخت به سر میبرند، تا سرنوشت 4 سال آینده پایتخت را رقم بزنند.
ساختمان بهشت تهران این روزها حال و هوای بهشتی ندارد. صندلی شهردار در حال خداحافظی با مدیریت دوازده ساله‌ای است که مسیر سختی را برای تهران ترسیم کرد و انتخاب جانشین وی با توجهی به مسیری که تاکنون طی شده است به کار سختی مبدل شده است، و حالا برزخی شده برای انتخاب شوندگان و انتخاب کنندگان که تصمیم گیری را سخت کرده است.
شهرداری یک شهر 10میلیونی با بدهی میلیاردی؛ آن قدر جای بحث دارد که از فردای انتخابات کم‌کم دعوا بر سر این میز شروع شد. هر رسانه و گروهی نظرسنجی به راه انداخت و نامی را مطرح کرد از عارف گرفته تا کرباسچی...
هرچند بسیاری از نام هایی که اعلام شد تنها برای شلوغ کردن کارزار انتخاب بود و پر کردن ذهن مردم تا وقت بیشتری برای بررسی هرچه بهتر گزینه های اصلی خریده شود.
البته این مطرح شدن گزینه های مختلف، تنها از طریق اعضای شورای شهر نیست.، گویی این صندلی بهشت جایی شده برای تعارف هایی بین تمام این گزینه ها.
در این میدان انتخاب شهردار چندین سناریو اجرا شد، یکی مطرح کردن گزینه هایی که هرگز به شهرداری تهران نخواهند آمد چه به دلیل حضور در موقعیت های بهتر و چه به دلیل اینکه شاخصه های کافی برای مدیریت شهری ندارند. اما تنها یک سود دارند آن هم این است که افکار عمومی از گزینه های اصلی دور می ماند و دیگری شلوغ و پرمخاطب نشان دادن متقاضیان مدیریت شهری.
در همین راستا پیشنهادی بی تفکر هم از سوی یکی از اعضای شورای منتخبین مطرح شد مبنی بر اینکه فراخوان عمومی داده شود تا هرکه خودش را منطبق بر این ویژگی‌ها می‌بیند، اعلام حضور کند. گویا برخی به دنبال تشکیل لیست 700 نفره دیگری برای مدیریت شهری پایتخت هستند. ولی باید گفت که "برخی های محترم ما نه دل خوشی از فراخوان های عمومی داریم و نه از نتایجش!!! شهردار تهران باید چهره ملی و برنامه دار باشد، به نظر شما با فراخوان عمومی چهره ملی با برنامه پیدا می شود؟؟؟؟؟"
از سوی دیگر، با این تعویق دو هفته ای که اعضای شورای منتخبین برای انتخاب گزینه های نهایی آن را تصویب کردند، سناریوی دیگری نیز پررنگ تر شده، آن هم تعارفات میان خود کاندیداهاست. افرادی که شاید حتی شانس زیادی برای تصدی مدیریت شهری ندارند اما با جنجال های رسانه ای سعی در تأثیرگذاری بر افکار عمومی و سوق دادن آن به سمت خود هستند و در نهایت به شکل ظاهری صندلی بهشت تهران را به دیگری تعارف می کنند. یکی می گوید به نظر من فلان شخص مناسب تر از من است و دیگری می گوید نه آن یکی از من لایق تر است. البته بر کسی پوشیده نیست که اجرای این نقشه ها بیشتر از هرچیز پول میخواهد از میان پولدارترین ها و بعد هم گزینه ای از میان بی رأی ترین ها به اجرایش کمک کند.
اینها سیاه نمایی هایی است برای آنان که میخواهند شکست خود را اینگونه فریاد بزنند که خود از شهرداری تهران فاصله گرفتند نه اینکه رقیبی هوشمندتر و توانمندتر با سکوت آنها را از میدان به در کرده است.
اما باید گفت که این قبیل سناریوها دیگر قدیمی شده و بهتر است راه هایی جدیدتر بیابند تا شکست خود را اعلام کنند، و بسیار محترمانه از انصراف خود سخن بگویند نه اینکه توپ را در زمین دیگری بیندازند!!!!
حالا ما حرفی داریم هم با گزینه های محترم و هم اعضای شورای شهر پنجم تهرام، خواهشمندیم مثل ما که بی تعارف می گوییم پولدارترین گزینه ها مرعشی است و بی رأی ترین هم نجفی!!!!! پس شما هم بهتر است بی تعارف اعلام کنید که نمی خواهید در کارزار انتخاب شهردار وارد شوید.
اعضای شورای شهر پنجم هم باید به این نکته توجه کنند که انتخاب شهردار تهران تصمیم‌گیری ساده‌ای و کم اهمیتی نیست که بخواهیم در آن ریسک کنیم، بلکه باید فردی را برای تهران انتخاب کنیم که علاوه بر توانایی اداره شهر تهران قدرت تعامل با گروه‌های مختلف را داشته باشد.به جای اینکه یک چهره سیاسی مثل نجفی یا مرعشی انتخاب شوند که حاشیه های بسیاری را برای تهران به همراه خواهد داشت، باید از گزینه هایی دعوت کرد که شهر در آرامش بتواند مسیر رشد خود را به با سرعت در پیش گیرد.
