◄ دو چالش بزرگ بر سر راه هوشمندسازی شهر
کنترل کلان‌شهرهای امروز دیگر به روش‌های سنتی امکان‌پذیر نیست و ضرورت هوشمند سازی شهرها به‌خوبی احساس می‌شود.
کنترل کلان‌شهرهای امروز دیگر به روش‌های سنتی امکان‌پذیر نیست و ضرورت هوشمندسازی شهرها به‌خوبی احساس می‌شود.
شهرهای امروز در تمام بخش‌ها مانند حمل‌ونقل وادارات، محتاج فناوری‌های ارتباطی و جدید هستند. کاهش ترددهای شهری، کاهش استرس شهروندان و افزایش راندمان با استفاده از هوشمندسازی شهرها قابل انجام است.
کمتر حوزه‌ای را در قرن 21 می‌توان یافت که به فناوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطاتی نیاز نداشته نباشد یا به عبارتی از آن‌ها استفاده نکنند؛ در این بین شهرها به دلیل وجود مسائل خاص و بسیار پیچیده‌ای که در خود دارند، از همه بیشتر به فناوری‌های جدید وابسته هستند.
امروزه مباحث شهروند هوشمند، خانه هوشمند، اقتصاد هوشمند، حمل‌ونقل هوشمند و انرژی هوشمند ازجمله مباحث مربوط به هوشمند سازی شهرها هستند که در صورت تحقق یافتن می‌توانند در کنار هم پازل شهر الکترونیکی یا هوشمند را کامل کنند.
در کشور ما اما هوشمندسازی شهرها در ابعاد کلان قبل از هر چیز نیازمند تعامل دستگاه‌های مربوطه است. وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با ایجاد بسترهای زیرساختی می‌تواند زمینه‌های لازم را برای ورود شهرداری‌ها به این مقوله شهر هوشمند فراهم کند. در همین راستا اخیراً وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، تأکید کرده بود که حرکت به سمت شهر هوشمند و هوشمند سازی شهر در سراسر کشور به گفتمان‌سازی نیاز دارد و این همایش‌ها و نمایشگاه‌ها می‌تواند بر گفتمان‌سازی و آشنایی متصدیان این عرصه بااهمیت شهر هوشمند مؤثر باشد.
شهر هوشمند؛ ضرورت حکمرانی آینده
محمدجواد آذری جهرمی می‌گوید: اگر بخواهیم مدیریت منابع را بهتر و برای مردم رفاه ایجاد کنیم و همچنین به مبارزه با فساد و بهبود شاخص‌های مدیریتی بپردازیم، چاره‌ای جز روی آوردن به شهر هوشمند نداریم. بخش عمده‌ای از رشد اقتصادی در دنیا با نگاه بهره‌وری بوده که یکی از پیشران‌هایش حوزه فناوری است.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در بخش دیگری از صحبت‌هایش به حوزه تأثیرگذار فیبر اشاره کرد و گفت: در برنامه ششم توسعه برنامه‌ریزی کردیم که متوسط سرعت دسترسی مردم به شبکه‌ها به حداقل ۲۰ مگابیت در ثانیه برسد و مفهوم این است که دیگر ADSL جایگاهی در تکنولوژی روز ما ندارد و باید فیبر را تا منازل ببریم اما ظرفیت ایجادشده درحال‌حاضر کافی نیست زیرا مشکلاتی وجود دارد که یکی از این مشکلات سرمایه‌گذاری و دیگری تعامل با شهرداری‌هاست. البته این رویکرد در مجموعه شهری وجود دارد تا جلسات مؤثری با شهرداری‌ها برگزار کردیم تا بتوانیم با این تعاملات تغییرات جدی در زندگی مردم و به‌واسطه مدل همکاری و نوع دیدگاه شهر هوشمند ایجاد کنیم.
شهر هوشمند اما کالای لوکس، فرصت و موقعیتی نیست بلکه ضرورت حکمرانی آینده شهری بوده که باید صورت پذیرد. ورود فناوری اطلاعات در عرصه‌های مختلف که یکی از آن‌ها مدیریت شهری است، با بهبود بهره‌وری همراه بوده است؛ بنابراین نتیجه ترویج فناوری اطلاعات و مدیریت شهری، بهبود بهره‌وری است که این مهم می‌تواند در عرصه‌های مختلف وجود داشته باشد.
شهر هوشمند درواقع یک منطقه شهری است که از انواع مختلف سنسورهای الکترونیکی برای جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل آن‌ها استفاده می‌کند که این اطلاعات برای مدیریت دارایی‌ها و منابع شهری کارآمد است. این پروسه، شامل اطلاعات جمع‌آوری‌شده از شهروندان، دستگاه‌ها و منابع شهری است که پردازش و تجزیه‌وتحلیل می‌شود تا به نظارت و مدیریت ترافیک و حمل‌ونقل، سیستم، نیروگاه، آب، تأمین شبکه‌های، زباله، مدیریت، قانون اجرای سیستم‌های اطلاعاتی و مدارس و کتابخانه‌ها و بیمارستان‌ها و دیگر خدمات اجتماعی کمک کند
