◄ کلانشهری در آمریکا با متروی متروکه
به علت اقتصادی نبودن، متروی سینسیناتی تنها با داشتن یک خط فعال برای همیشه متروکه شد. این شهر قطب تولید قطعات خودرو در آمریکا به شمار می رود.
به علت اقتصادی نبودن، متروی سینسیناتی تنها با داشتن یک خط فعال برای همیشه متروکه شد. این شهر قطب تولید قطعات خودرو در آمریکا به شمار می رود.
به گزارش تین نیوز، در نظر عموم مردم و همچنین بسیاری از کارشناسان حوزه حمل و نقل شهری، احداث خطوط مترو یکی از مناسب ترین و آزموده ترین شیوه های حمل و نقلی است که می توان به منظور رفع مشکلات ترافیک شهری به خصوص در کلانشهرها با جمعیت و وسعت زیاد از آن بهره برد.
تقریبا در طول دهه های متوالی اکثر مناطق شهری در اقصی نقاط جهان از جمله کشور خودمان این شیوه حمل و نقلی را سرلوحه پروژه های حمل و نقل شهری قرار داده و همچنان در حال توسعه آن نیز هستند.
اما این سوال مطرح می شود که آیا مترو در تمامی مجموعه های شهری سیستمی اقتصادی و به صرفه است؟ به نظر می رسد که این طور نباشد و مناطقی در جهان هستند که علی رغم اهمیت اقتصادی مجموعه شهری مربوطه در اقتصاد کلان مملکت، همچنان احداث خطوط مترو توجیه پذیر نباشند.
مجموعه شهری سینسیناتی آمریکا با جمعیت تقریبی 2.3 میلیون نفری در جنوب ایالت اوهایو و در مرز با ایالت کنتاکی قرار دارد.
این شهر یکی از مراکز اصلی تولید قطعات خودرو در آمریکا بوده و فرودگاه بین المللی سینسیناتی _ کنتاکی شمالی نیز یکی از بزرگترین فرودگاه های باری در آمریکای شمالی به حساب می آید. با این وجود، متروی این شهر ده ها سال است که فعالیتی نداشته و بخش هایی از آن برای جلوگیری از ورود افراد بزهکار با خاک پر شده است.
ساخت متروی سینسیناتی در دهه 1920 و پس از انفجار جمعیت آمریکا ما بین دو جنگ جهانی به سبب مهاجرت گسترده مردم از سرتاسر اروپا آغاز شد. اما طولی نکشید که فعالیت تنها خط متروی سینسیناتی (در گویش عامه سینسی) متوقف شده و تا امروز نیز این شهر فاقد شبکه حمل و نقل زیرزمینی است.
ایده احداث حمل و نقل سریع زیرزمینی با توجه به ترافیک محدوده مرکز تجاری شهر (در جوار رودخانه اوهایو) در سال های ابتدایی قرن 20 میلادی شکل گرفت. بودجه ابتدایی پروژه متروی سینسیناتی 6 میلیون دلار تعیین شد، اما وقوع جنگ جهانی اول و تورم سنگین پس از پایان جنگ، هزینه اجرایی پروژه را دو برابر افزایش داد.
دلایل سود ده نبودن متروی سینسیناتی
- پراکنده رویی: هر چند که پدیده پراکنده رویی در بسیاری از شهرهای آمریکا رایج بوده و این امر سبب آن شده که حمل و نقل عمومی در اکثر کلانشهرها با مشکل مواجه شود، اما این موضوع در مجموعه شهری سینسیناتی (The Greater Cincinnati) بیشتر از سایر کلانشهرهای آمریکایی مشکل ساز شده است.
- تراکم بسیار پایین: علی رغم وسعت بسیار زیاد اکثر کلانشهرها در آمریکا به جز چند شهر انگشت شمار (نیویورک، لس آنجلس، هوستون و شیکاگو) اکثریت قریب به اتفاق شهرهای ایالات متحده جمعیت زیادی را در خود جای نداده اند. این پدیده سبب تراکم پایین شهرها شده و عملا احداث و توسعه خطوط مترو را فاقد توجیه اقتصادی می کند.
- وابستگی به خودرو: پدیده وابستگی به خودرو (Car Dependency) امری رایج در میان میلیون ها شهروند آمریکایی است. به گونه ای که در اکثر مناطق شهری ایالات متحده، نداشتن خودرو در نظر شهروندان به مثابه رویارویی با مشکلات و مشقت های فراوان در زندگی شهری قلمداد می شود. این قضیه تا آنجا پیش می رود که چند سال پیش که شهرداری یکی از کلانشهرهای آمریکایی قصد برچیدن بخشی از شبکه بزرگراهی را داشتند، نظر سنجی ها نشان دادند که قاطبه مردم از بابت نبودن بزرگراه برای تسهیل در حمل و نقل شخصی (رانندگی با خودروی شخصی) ابراز نگرانی کرده اند.
امیدوارم تجربه ورشکستگی این مترو درسی باشد برای مدیران کشور که از پروژه های غیر اقتصادی دفاع نکنند. توجیهاتی از قبیل اینکه ساخت فلان مترو یا راه آهن به توسعه منطقه کمک میکند افسانه است. بروند راه آهن بم تا زاهدان را ببینند.تعداد قطار هایی که روزانه در مسیر اصفهان - شیراز و همدان سیر میکنند را بشمرند." بردن راه آهن یا مترو به مراکز استانها به هر قیمتی" با منطق اقتصادی نمیخواند و منابع کشور را بر باد میدهد. راه آهن و متروئی که خرج خودش را نمیتواند در بیاورد نباید ساخته شود. چرا باید از جیب 85 میلیون نفوس ایرانی خرج بشود تا تهرانی ها مترو سواری کنند ( سوبسید قیمت بلیط مترو) ؟ تهرانی ها و تبریزی ها و اصفهانی ها و مشهدی ها باید هزینه مترو سواری و اتوبوس سواری را خودشان را بدوش بکشند و دست در جیب روستا ئیانی که اندر خم آب آشامیدنی سالم هستند نکنند.
حمل و نقل ریلی معمولا ارزانترین و به صرفه ترین روش حمل و نقل در سطح جهان است،
چرا با این نمونه کوچک دچار افراط و تفریط میشویم،