◄ تعدیل نیرو و تعطیلی گسترده در واحدهای بزرگ قطعه‌سازی
این روزها فعالان این صنعت دیگر از تعطیلی واحدهایشان صحبت نمی‌کنند و به‌وضوح از مرگ این صنعت می‌گویند.
تابستان سال گذشته بود که کم‌کم زمزمه‌های تعطیلی واحدهای کوچک قطعه‌سازی به گوش می‌رسید. واحدهایی که اگرچه یدطولایی در تولید قطعات خودرویی داشتند اما به مدد افزایش قیمت ارز و تصمیم‌های یک‌شبه دولتی مجبور شده بودند شرایط جدیدی را برای تولیدشان فراهم کنند؛ تصمیم‌هایی که با افزایش فشارهای ارزی و تعرفه‌های جدید موجب شد تا زمزمه تعطیلی قطعه‌سازان از واحدهای کوچک شروع شده و کم‌کم به تعدیل نیرو و کاهش تولید در واحدهای بزرگ برسد.
در همان روزها بود که انجمن قطعه‌سازان بارها به موضوع تغییر قراردادهای خودروسازان با قطعه‌سازان اشاره کرد و عدم‌تغییر در این قراردادها را دلیلی بر تشدید وضعیت بحرانی قطعه‌سازان خواند؛ اما نه قراردادی تغییر کرد و نه خبری از بهبود اوضاع قطعه‌سازان شد. شرایطی که موجب شد تا شنیدن احتمال تعطیلی سراسری قطعه‌سازان به یکی از خبرهای تکراری این صنعت تبدیل شود.
حال‌آنکه صنعت خودروسازی اگرچه به‌عنوان صنعت مادر تخصصی، هزار و پانصد صنعت را به حرکت درمی‌آورد اما نبود قطعه‌سازان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چرخ‌های این زنجیره می‌تواند به‌کلی چرخه این صنعت را با مخاطره روبه‌رو کند؛ موضوعی که این روزها به یکی از معضلات اصلی این صنعت مبدل شده و حتی با افزایش قیمت خودروهای داخلی با مجوز دولت و حتی واگذاری قیمت‌گذاری به خودروسازان نیز حل نخواهد شد؛ چراکه اگر چرخه صنعت قطعه‌سازی نچرخد به مدد آن چرخه تولید خودرو نیز متوقف خواهد شد.
گو اینکه ترک‌کردن ایران توسط همکاران اروپایی به‌راحتی توانست چرخه تولید برخی از خودروها را متوقف کند. با همه این احوال، چندی پیش قطعه‌سازان گرد هم آمدند تا در عین اینکه در سیزدهمین نمایشگاه قطعات خودرو توانمندی‌های خود را به نمایش گذارند بی‌پرده‌تر در مورد شرایط سخت تولید صحبت کنند.
ماجرایی که با عدم حضور پررنگ دولتی‌ها در این نمایشگاه نشان داد که رسیدن به هدف که توجه بیشتر خودروسازان به این بخش است سخت‌تر و دست‌نیافتنی‌تر از قبل است. این روزها فعالان این صنعت دیگر از تعطیلی واحدهایشان صحبت نمی‌کنند و به‌وضوح از مرگ این صنعت می‌گویند. مرگی که به‌واسطه خودتحریمی‌های داخلی و خارجی روی داده است و تاب توان این صنعت برای گذر از آن را گرفته است.
به گفته آرش محبی‌نژاد، دبیر انجمن صنایع همگن قطعه‌سازان، صنعت قطعه‌سازی با مشکلات چهارگانه‌ای دست‌به‌گریبان است که اجازه نفس‌کشیدن به این صنعت را نمی‌دهد. کمبود نقدینگی و افزایش مطالبات، نبود سرمایه‌گذاری، مشکلات تأمین مواد اولیه و حساب‌های باز با تأمین‌کنندگان خارجی چهار سرفصل اساسی است که باعث ایجاد مشکلات بسیاری برای صنعت قطعه‌سازی شده است.
او افزود: این مشکلات چهارگانه در کنار مطالبات ۱۵ هزارمیلیاردی از خودروسازان، شرایط بسیار بدی را برای این صنعت حیاتی رقم زده است. اگر این مشکلات در کوتاه‌مدت برطرف نشود، پیش‌بینی انجمن چیزی جز مرگ صنعت قطعه‌سازی نخواهد بود.
به گفته وی صنعت قطعه‌سازی کشور با این همه ظرفیت و توانمندی به دلیل کمبود نقدینگی، مطالبات معوق از خودروسازان، کاهش تولید خودرو و قیمت دستوری خودرو که موجب شده خودروسازان، قیمت تمام‌شده قطعه‌ساز را نپذیرند در شرایط نامطلوبی به سر می‌برند و ممکن است اشتغال موجود با خطر مواجه شود.
محبی‌نژاد افزود: واردات قطعات کامل به‌جای مواد اولیه توسط تعداد انگشت‌شماری از قطعه‌سازان، مشکل دیگری است که گریبان این صنعت را گرفته است.
