سرمایه گذاری چین در عراق
عراق یکی از اهداف اصلی چین در طرح «یک کمربند و یک جاده» در سال ۲۰۲۱ بوده است.
عراق یکی از اهداف اصلی چین در طرح «یک کمربند و یک جاده» در سال ۲۰۲۱ بوده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از آسام تدبیر، عراق با دریافت ۱۰.۵ میلیارد دلار برای سرمایه گذاری در چند پروژه، یکی از اهداف اصلی ابتکار «یک کمربند و یک جاده» چین در سال ۲۰۲۱ بوده است.
براساس گزارش مرکز توسعه و اقتصاد سبز دانشگاه فودان در شانگهای چین، سرمایهگذاری ها و قراردادهای همکاری ابتکار «یک کمربند و یک جاده» در ۱۴۴ کشور، در سال ۲۰۲۱ به ۵۹ میلیارد و پانصد میلیون دلار رسید که در مقایسه با ۶۰ میلیارد و پانصد میلیون دلار در سال ۲۰۲۰، کاهشی معادل یک میلیارد دلار داشته ولی در سال گذشته، سرمایه گذاری چین در کشورهای عربی و خاورمیانه، حدود ۳۶۰ درصد و همچنین مشارکت در ساخت و ساز ۱۱۶ درصد نسبت به سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش، کشور عراق از سال ۲۰۱۳، پس از پاکستان و روسیه به سومین شریک بزرگ ابتکار «یک کمربند-یک جاده» در طرح های انرژی تبدیل شده است.
چین و عراق در ساخت نیروگاه الخیرات در استان کربلا به ارزش ۵ میلیارد دلار با یکدیگر همکاری می کنند و سینوپک چین برنده قرارداد توسعه میدان گازی منصوریه عراق در نزدیکی مرز ایران شده است.
همچنین چین و عراق در زمینه پروژه های فرودگاهی و انرژی خورشیدی نیز مشارکت می کنند.
چین در سال ۲۰۲۱ مطابق با وعده رئیس جمهور "شی جین پینگ" برای عدم ساخت نیروگاه های زغال سنگ در خارج از کشور، در پروژه های مرتبط با مصرف زغال سنگ شرکت نکرده و اگرچه سرمایه گذاری های مرتبط با نفت تحت پروژه «یک ابتکار کمربند-یک جاده» از ۱/۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ به ۶/۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ افزایش یافته، اما محققان برای سال ۲۰۲۲ انتظار دارند روند مشارکت در پروژه های سبز که با محیط زیست انطباق بیشتری دارند، مطابق با دستورالعمل های دولت چین تسریع شود.
محققان دانشگاه فودان با استناد به برنامه پنج ساله چین در سالهای ۲۰۲۱-۲۰۲۵ انتظار دارند میزان سرمایه گذاری خارجی چین به رقم ۵۵۰ میلیارد دلار برسد که شامل کشورهای غیر از ابتکار «یک کمربند- یک جاده» نیز می شود.
پس از عراق، صربستان و اندونزی مهمترین اهداف ابتکار «یک کمربند، یک جاده» در حوزه ساختوساز بوده اند.
چین پروژه «یک کمربند و یک جاده» خود را در سال ۲۰۱۳ برای تقویت روابط تجاری با دیگر کشورهای جهان راه اندازی کرد و هزینه زیادی را نیز برای توسعه زیرساخت ها در کشورهای سراسر جهان متحمل شده اما برخی منتقدان می گویند وام هایی که توسط چین از طریق ابتکار «یک کمربند- یک جاده» به کشورهای دیگر اعطا میشود، اغلب منصفانه و شفاف نیست و باعث می شود برخی از کشورهای فقیرتر، به ویژه در قاره آفریقا، از طریق بدهی به چین بیشتر وابسته شوند.